Sevdiklerini kaybetme korkusu

E ıste o dertler bızı bulursa dıye ya üzüntümüz kaygımız
Ölümün karsısındaki caresizliğimiz bizi tüketen
Simdi kimileri bosluktan der ama yok ben cok yogunken de oyleyım uyurken de oyleyım
Ruyalarıma kadar ele gecırıldım
Evet evet ben de tempolu bi sınava hazırlanıyorum yine öyleyim. Bir de bana belli saatler oluyor akşam ezanıyla yatsı arası gibi. Bazen benim de uykularımı kaçırıyor. Anlamadım ki ne bu.
 
Evet evet ben de tempolu bi sınava hazırlanıyorum yine öyleyim. Bir de bana belli saatler oluyor akşam ezanıyla yatsı arası gibi. Bazen benim de uykularımı kaçırıyor. Anlamadım ki ne bu.
Anksiyete işte yuzde yüz ama hani psikiyatriye gitsek ilaca baslasak ne olacak
Bn o konuda da ınancsızım
 
Aslinda normal. O kdr çok terör olayı depremde çok daha üzücü ölümler - yolda yürürken canım istedi diye doğranan insanlar varki
Ama başa gelince de yaşanıyor. Olucem sanıyorsun sende toprağa giricem sanıyorsun sonra bakmışsın yemek yemişsin uyumussun zamanla gezmeye gitmiş normal gibi yaşamışsın. An geliyor bunu görmedi iyki çok üzülürdü diyorsun
Duyguyu geçtim fiziksel olarak nasıl dayandım şaşırıyorsun gece uykun aniden 1 saat olmuşken kesiliyor ve kmlerce yol upuzun bir gün kaldirabiliyorsun
Ben daha çok vererek rahatlamaya başladım özellikle hayvanlara karşı- evde mama yapıp dağıtıyorum çok daraldigimda oyalaniyorum
 
İyi akşamlar kızlar. Evvelden beri böyle bir korkum var.İlk üniversitede başladı 12 sene önce. Uzak yerdeydim. Ya ben buradayken orda bir şey olur da bir daha sevdiklerimi göremezsem diye korkuyordum. Daha sonra geçmişti.

1.5 sene önce evlendim eşimin işi dolayısıyla yine kendi aileme yakın bir ildeyim nerdeyse her hafta sonu görüyorum. Eşimle de farklı kültürlerdeniz kaynanam ve kayınpederim evlendiğimizden beri sen artık bizimsin orayı boşver deyip durdu gereken cevabı veriyordum zaten aileme düşkün bir insandım ama onlar böyle dedikçe anneme babama daha da çok bağlandım. Her neyse konu bu değil.

Dün bir arkadaşımla otururken ortak bir arkadaşımızdan konu açıldı ani bir şekilde annesini kaybetmişti. Dünden beri yine sardı bu korku beni. Dizlerim çekiliyor resmen. Annemin panik atağı var bir şeyi dert edince kalbi sıkışıyor kendi de birkaç gün önce hastanedeydi. Beynime hükmedemiyorum yazarken bile korkuyorum ya böyle bir şey benim de başıma gelirse diye. Tabii ki her şey Allahtan, kadere iman etmiş insanlarız. Bunun da farkındayım. Zaten yapı olarak da çok duygusal biriyim küçüklüğümden beri böyle.

Benim sorum şu ; zaman zaman bu tetikleyen şey anksiyete olabilir mi ? Biz nerden bilelim doktor muyuz diyenler olacak. En yakın psikiyatri/ psikolog bir saat uzaklıkta. Belki benzer şeyleri yaşayan birleri vardır diye yazıyorum. Olmazsa online destek almayı düşünüyorum bu duruma psikolog mu bakar psikiyatr mi ?
Lütfen bu da dert mi demeyin saçmaladığımı da düşünmeyin. Yardımcı olacaklara da teşekkür ediyorum 🌸
Bende de var aynı korku
Sürekli kötü bisey olacakmış gibi
Sonra tövbe tövbe çekiyorum kötüyü çağırma diyorum dua ediyorum.Rabbim ailemi koru diye.
Annem göğüs kanseri , 2015 ocak gibi bir rüya gördüm.Hacı Bayramin oradayım yardım istiyorum annem annem diyorum, cübbeli biri geliyor annen 7 yıl sonra vefat edecek dedi.
7 yıl hep korku yaşadım.
Bir gün arkadasin biri rüyada görülen zaman gerçek zaman degil gibi bi konuşma yaptı da sonrasında rahatladım.
İş saatinde annem aramaz ,ararsa bisey demek için hemen korkuyorum birine bisey mi oldu da arıyor diye telefonu korkuyla aciyorum.
 
Anksiyete işte yuzde yüz ama hani psikiyatriye gitsek ilaca baslasak ne olacak
Bn o konuda da ınancsızım
Üniversite sınavına hazırlanırken yine buna benzer bir şey yaşıyordum. Bir ilaç verdi doktor bana yemin ederim beynim uyuştu. Gün kavramım yoktu. Gün içinde herhangi bir saat uyuyup günlerce uyumuş gibi hissediyordum. Evet ilaçlar düşünmeni engelliyor ama robot gibi oluyorsun. Hani psikologla çözülecek bir şey olsa daha taraftarıyım.
 
Üniversite sınavına hazırlanırken yine buna benzer bir şey yaşıyordum. Bir ilaç verdi doktor bana yemin ederim beynim uyuştu. Gün kavramım yoktu. Gün içinde herhangi bir saat uyuyup günlerce uyumuş gibi hissediyordum. Evet ilaçlar düşünmeni engelliyor ama robot gibi oluyorsun. Hani psikologla çözülecek bir şey olsa daha taraftarıyım.
Ablam psikiyatrist
Kendisı sey demıstı bana gecen ay
Meditasyonla halledebilirsin

Bı arkadasımda nefes koçuna gitmelisin dıyor

Bu alternatiflerde aklınızda bulunsun
 
Aslinda normal. O kdr çok terör olayı depremde çok daha üzücü ölümler - yolda yürürken canım istedi diye doğranan insanlar varki
Ama başa gelince de yaşanıyor. Olucem sanıyorsun sende toprağa giricem sanıyorsun sonra bakmışsın yemek yemişsin uyumussun zamanla gezmeye gitmiş normal gibi yaşamışsın. An geliyor bunu görmedi iyki çok üzülürdü diyorsun
Duyguyu geçtim fiziksel olarak nasıl dayandım şaşırıyorsun gece uykun aniden 1 saat olmuşken kesiliyor ve kmlerce yol upuzun bir gün kaldirabiliyorsun
Ben daha çok vererek rahatlamaya başladım özellikle hayvanlara karşı- evde mama yapıp dağıtıyorum çok daraldigimda oyalaniyorum
Az önce bir sokak köpeği buldum ve bir şeyler verdim. Bakışları beni o kadar rahatlattı ki. Yazdığınız için söylemek istedim.
Hep yapıyorum zaten bunu. Bazen de diyorum acaba itikat olarak sağlam mı değilim bu korkular o yüzden mi sarıyor beni.
 
Bende de var aynı korku
Sürekli kötü bisey olacakmış gibi
Sonra tövbe tövbe çekiyorum kötüyü çağırma diyorum dua ediyorum.Rabbim ailemi koru diye.
Annem göğüs kanseri , 2015 ocak gibi bir rüya gördüm.Hacı Bayramin oradayım yardım istiyorum annem annem diyorum, cübbeli biri geliyor annen 7 yıl sonra vefat edecek dedi.
7 yıl hep korku yaşadım.
Bir gün arkadasin biri rüyada görülen zaman gerçek zaman degil gibi bi konuşma yaptı da sonrasında rahatladım.
İş saatinde annem aramaz ,ararsa bisey demek için hemen korkuyorum birine bisey mi oldu da arıyor diye telefonu korkuyla aciyorum.
Geçmiş olsun, annenize şifalar diliyorum. Maalesef ki her şey bizim için. Ama etrafıma bakıyorum herkes normal ve ben anormal gibiyim. Hep bir gelecek kaygısı ve anda yaşayamama.
Çok yorucu gerçekten..
 
Az önce bir sokak köpeği buldum ve bir şeyler verdim. Bakışları beni o kadar rahatlattı ki. Yazdığınız için söylemek istedim.
Hep yapıyorum zaten bunu. Bazen de diyorum acaba itikat olarak sağlam mı değilim bu korkular o yüzden mi sarıyor beni.


Normal bir ilişkide bir insanın en gizli yönü anne kaybetmektir bence. Kim Ne zaman hazır olur ki? Daha normal bir korku bilmiyorum ben
Benim bahsettiğim kayipta çok verici bir insandı. Asla doktor hastahane sevmezdi
Gerçek anlamda ayakta iken 4 dk içinde vefat etti biz yanında yoktuk 5degil bakın
Ve sonrasında yaşananlar onun cömertliği gördüğüm rüyalar beni çok etkiledi
Bir rüya insanı çözer mi bana yetti inanın herseyim değişti
Kedileri kesip ormana atan bir toplumdan ben en azından bu gece tok diyen tarafta olmak istiyorum ve bu işi hakkı ile yapmak istiyorum bozuk yemek yada atık ile değil
İşim gereği çocuklar ile de karşılaşıyorum anlık mutluluklar oluşturuyorum kendime
Korkulariniz çok normal, ama odaklanmayin kimsenin garantisi yok
 
Normal bir ilişkide bir insanın en gizli yönü anne kaybetmektir bence. Kim Ne zaman hazır olur ki? Daha normal bir korku bilmiyorum ben
Benim bahsettiğim kayipta çok verici bir insandı. Asla doktor hastahane sevmezdi
Gerçek anlamda ayakta iken 4 dk içinde vefat etti biz yanında yoktuk 5degil bakın
Ve sonrasında yaşananlar onun cömertliği gördüğüm rüyalar beni çok etkiledi
Bir rüya insanı çözer mi bana yetti inanın herseyim değişti
Kedileri kesip ormana atan bir toplumdan ben en azından bu gece tok diyen tarafta olmak istiyorum ve bu işi hakkı ile yapmak istiyorum bozuk yemek yada atık ile değil
İşim gereği çocuklar ile de karşılaşıyorum anlık mutluluklar oluşturuyorum kendime
Korkulariniz çok normal, ama odaklanmayin kimsenin garantisi yok
Doğru söylüyorsunuz. Zaten ömür dediğimiz ne ki. Her an herkese bir şey olabilir. Çok güzel bir şey yapıyorsunuz bu arada. Bir gün siz de zor bir duruma düşerseniz size de böyle muamele etsin rabbim.
 
Doğru söylüyorsunuz. Zaten ömür dediğimiz ne ki. Her an herkese bir şey olabilir. Çok güzel bir şey yapıyorsunuz bu arada. Bir gün siz de zor bir duruma düşerseniz size de böyle muamele etsin rabbim.


Amin hepimize inşallah
Çok düşünmemeye çalışın Allah korktuklarimizdan emin kılsın ferahlık versin
 
Bendede vardı. Babamı kaybettim tavan yaptı. Sürekli anneme dr randevusu alıyorum. Bişi çıkmayınca rahat ediyorum. Evi karşımda ışığı yaniyorda açmıyorsa telefonu panik oluyorum. Hamileyim eşim bebegini goremicek kesin ölecek kaza yapıcak die kendi kendime kurup ağlıyorum. Bebekten sonra ilaç tedavisine başlamak istiyorum aslında. Çünkü gün geçtikçe artıyor..
 
Bendede vardı. Babamı kaybettim tavan yaptı. Sürekli anneme de randevusu alıyorum. Bişi çıkmayınca rahat ediyorum. Evi karşımda ışığı yaniyorda açmıyorsa telefonu panik oluyorum. Hamileyim eşim bebegini goremicek kesin ölecek kaza yapıcak die kendi kendime kurup ağlıyorum. Bebekten sonra ilaç tedavisine başlamak istiyorum aslında. Çünkü gün geçtikçe artıyor..
Başınız sağ olsun mekanı cennet olsun babanızın inşallah. Allah bebeğinizi de sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin.
Evet ne yazık ki sardı mı sarıyor bu yersiz düşünceler. Ben de 8 ay önce kürtaj oldum kalbi durdu bebeğimin. Aylarca bi daha hamile kalabilir miyim acaba diye düşündüm istediğim zaman hemencecik kalmıştım halbuki.
Yani bir düşünmeye başlayınca durduramıyorsun.
 
İyi akşamlar kızlar. Evvelden beri böyle bir korkum var.İlk üniversitede başladı 12 sene önce. Uzak yerdeydim. Ya ben buradayken orda bir şey olur da bir daha sevdiklerimi göremezsem diye korkuyordum. Daha sonra geçmişti.

1.5 sene önce evlendim eşimin işi dolayısıyla yine kendi aileme yakın bir ildeyim nerdeyse her hafta sonu görüyorum. Eşimle de farklı kültürlerdeniz kaynanam ve kayınpederim evlendiğimizden beri sen artık bizimsin orayı boşver deyip durdu gereken cevabı veriyordum zaten aileme düşkün bir insandım ama onlar böyle dedikçe anneme babama daha da çok bağlandım. Her neyse konu bu değil.

Dün bir arkadaşımla otururken ortak bir arkadaşımızdan konu açıldı ani bir şekilde annesini kaybetmişti. Dünden beri yine sardı bu korku beni. Dizlerim çekiliyor resmen. Annemin panik atağı var bir şeyi dert edince kalbi sıkışıyor kendi de birkaç gün önce hastanedeydi. Beynime hükmedemiyorum yazarken bile korkuyorum ya böyle bir şey benim de başıma gelirse diye. Tabii ki her şey Allahtan, kadere iman etmiş insanlarız. Bunun da farkındayım. Zaten yapı olarak da çok duygusal biriyim küçüklüğümden beri böyle.

Benim sorum şu ; zaman zaman bu tetikleyen şey anksiyete olabilir mi ? Biz nerden bilelim doktor muyuz diyenler olacak. En yakın psikiyatri/ psikolog bir saat uzaklıkta. Belki benzer şeyleri yaşayan birleri vardır diye yazıyorum. Olmazsa online destek almayı düşünüyorum bu duruma psikolog mu bakar psikiyatr mi ?
Lütfen bu da dert mi demeyin saçmaladığımı da düşünmeyin. Yardımcı olacaklara da teşekkür ediyorum
Geçen yıl depremde ailemizden birini kaybettiğimizden beri bende de aşırı derecede bir korku başladı. Ödüm kopuyor sevdiğim birine daha bir şey olacak diye. Bu korkuyla nasıl başa çıkacağımı bilemiyorum henüz ama çok yıpratıcı bi şey.
 
Geçen yıl depremde ailemizden birini kaybettiğimizden beri bende de aşırı derecede bir korku başladı. Ödüm kopuyor sevdiğim birine daha bir şey olacak diye. Bu korkuyla nasıl başa çıkacağımı bilemiyorum henüz ama çok yıpratıcı bi şey.
Başınız sağ olsun. Geçen seneki deprem zaten birkaç ay beni esir almıştı psikolojik olarak. Deprem bölgesi olmayan bi ildeyim bir de.
Zor gerçekten sanırım en doğru çözüm terapi.
 
Korku ve endişe bu hislerin başı zaten. Bende de var maalesef. Dünya bizim gücümüzle dönmüyor. Elimizde olmayan şeyler için kafamızı yormamamiz gerektiğini düşünüp kendimi rahatlatmak istiyorum :deli: bir süre normale donup sonra yine buhranlarin içinde buluyorum kendimi. Bir de yengeç burcunun etkileri eklenince ortaya baya karışık şeyler çıkıyor :KK47:
 
Korku ve endişe bu hislerin başı zaten. Bende de var maalesef. Dünya bizim gücümüzle dönmüyor. Elimizde olmayan şeyler için kafamızı yormamamiz gerektiğini düşünüp kendimi rahatlatmak istiyorum :deli: bir süre normale donup sonra yine buhranlarin içinde buluyorum kendimi. Bir de yengeç burcunun etkileri eklenince ortaya baya karışık şeyler çıkıyor :KK47:
Ben de başak burcuyum aşırı ama aşırı düşünüyorum ve beraberinde kronik bir yorgunluk. İllet bir şey gerçekten.
 
Sevdiklerini kaybetme korkusu herkeste vardır. Ama bunu sürekli düşünmek normal değil.

Hayat akışınızı etkileyecek hale geldiyse daha fazla beklemeden yardım almalısınız.
 
X