- 14 Temmuz 2023
- 806
- 457
- 30
Teşekkür ederim, evet rahatsız etmeye başladı. Randevumu aldım zaten.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Sevdiklerini kaybetme korkusu
- Konu Sahibi sprngg
- Başlangıç Tarihi
- 3 Haziran 2023
- 1.092
- 4.369
- 25
Ben çocukken de babama çok bağlı olduğum için biraz geç kalsa öldüğünü düşünürdüm hatta çocuk aklıyla televizyona bakardım. Ankara'da kaza olduysa gösterirler diye düşünürdüm 
Sonra annem epilepsi hastası oldu kaç kez gözümüzün önünde nöbet geçirdi. Ben ve kardeşim küçük,babam işteydi kaç kez çocuk aklıyla ambulansı arayıp annemi hastaneye götürdük. Üniversite zamanı da babam gözümüzün önünde kalp krizi geçirdi. Ben zaten çocukluktan beri panik bir insandım bunlar olunca iyice panik oldum Şimdi anne ve babamın e nabızdaki raporlarına,sonuçlarına bakarken bile elim ayağım titriyor,midem bulanıyor. Normalde midem çok bulanmaz ama atak etkisiyle sanırım mide bulantısı oluyor o yüzden sizi çok iyi anlayabiliyorum.
Sonra annem epilepsi hastası oldu kaç kez gözümüzün önünde nöbet geçirdi. Ben ve kardeşim küçük,babam işteydi kaç kez çocuk aklıyla ambulansı arayıp annemi hastaneye götürdük. Üniversite zamanı da babam gözümüzün önünde kalp krizi geçirdi. Ben zaten çocukluktan beri panik bir insandım bunlar olunca iyice panik oldum Şimdi anne ve babamın e nabızdaki raporlarına,sonuçlarına bakarken bile elim ayağım titriyor,midem bulanıyor. Normalde midem çok bulanmaz ama atak etkisiyle sanırım mide bulantısı oluyor o yüzden sizi çok iyi anlayabiliyorum.
- 18 Kasım 2014
- 3.775
- 4.693
Bu duruma psikolog bakar, gerekli görürse psikiyatriye yönlendirir. Acilen psikologla görüşün, anksiyete yaşıyorsunuzİyi akşamlar kızlar. Evvelden beri böyle bir korkum var.İlk üniversitede başladı 12 sene önce. Uzak yerdeydim. Ya ben buradayken orda bir şey olur da bir daha sevdiklerimi göremezsem diye korkuyordum. Daha sonra geçmişti.
1.5 sene önce evlendim eşimin işi dolayısıyla yine kendi aileme yakın bir ildeyim nerdeyse her hafta sonu görüyorum. Eşimle de farklı kültürlerdeniz kaynanam ve kayınpederim evlendiğimizden beri sen artık bizimsin orayı boşver deyip durdu gereken cevabı veriyordum zaten aileme düşkün bir insandım ama onlar böyle dedikçe anneme babama daha da çok bağlandım. Her neyse konu bu değil.
Dün bir arkadaşımla otururken ortak bir arkadaşımızdan konu açıldı ani bir şekilde annesini kaybetmişti. Dünden beri yine sardı bu korku beni. Dizlerim çekiliyor resmen. Annemin panik atağı var bir şeyi dert edince kalbi sıkışıyor kendi de birkaç gün önce hastanedeydi. Beynime hükmedemiyorum yazarken bile korkuyorum ya böyle bir şey benim de başıma gelirse diye. Tabii ki her şey Allahtan, kadere iman etmiş insanlarız. Bunun da farkındayım. Zaten yapı olarak da çok duygusal biriyim küçüklüğümden beri böyle.
Benim sorum şu ; zaman zaman bu tetikleyen şey anksiyete olabilir mi ? Biz nerden bilelim doktor muyuz diyenler olacak. En yakın psikiyatri/ psikolog bir saat uzaklıkta. Belki benzer şeyleri yaşayan birleri vardır diye yazıyorum. Olmazsa online destek almayı düşünüyorum bu duruma psikolog mu bakar psikiyatr mi ?
Lütfen bu da dert mi demeyin saçmaladığımı da düşünmeyin. Yardımcı olacaklara da teşekkür ediyorum
- 14 Temmuz 2023
- 806
- 457
- 30
Sanırım geçmiş yaşantılar buna sebep oluyor benim annem de panik atak hastası kaç kez kalp krizi geçiriyorum diye uyandırdı bizi hatırlayamıyorum.Ben çocukken de babama çok bağlı olduğum için biraz geç kalsa öldüğünü düşünürdüm hatta çocuk aklıyla televizyona bakardım. Ankara'da kaza olduysa gösterirler diye düşünürdüm
Dedem iki kez evliydi ninelerle kavga dolu bir evde küçüklüğüm geçti. Zaten hep acıyan ve duygusal biri oldum. Şimdi 30 yaşımda bunları anlayabiliyorum. Gerçekten zor ve yıpratıcı.
- 18 Kasım 2014
- 3.775
- 4.693
bebeklinick bebeğim derdin ne? Ürün fiyatı sorduğum yorumuma gülüp psikoloğa gidin dediğim yoruma beğenmedim atmak filan??
- 17 Ocak 2020
- 24.823
- 35.583
Ben mi
Ya yok emın mısın hıc oyle bısey yapmadım ki
- 5 Mayıs 2016
- 3.487
- 7.672
Çok teşekkür ederim
- 18 Kasım 2014
- 3.775
- 4.693
Kuzenin yapmıştır o zaman, te Allah ım ya...
- 17 Ocak 2020
- 24.823
- 35.583
Ruh hastası mısın sen çingene
Yapmadım dıyosam yapmamışımdır
Yaptıysam da yapmısımdır hesap mı vercem
nıye begendım
niye begenmedım dıye.
Burada begenmedım butonu varsa özgürce begenmediğımıze begenmedık dıye Basariz
Aynı dusuncede olmak zorunda mı herkes?
kaldı ki senın gibi takıntılı biriyle aynı dusuncede zaten olmak istemeyiz. Belli çünkü Bariz belli, takıntılısın net
Begenmeyız evet
Begenmıyoruz hadi işine şimdi
Son düzenleme:
- 18 Kasım 2014
- 3.775
- 4.693
Yavrum buralar senin mahallen değil, kendine gel yoksa getirirler. Edebin varsa takın otur oturduğun yere.
- 29 Kasım 2021
- 886
- 617
- 54
eninde sonunda nasil olsa herkes ölecek simdiden bunun yasini tutmak niye her canli ölümü tadacaktir kendine hayatini zindan etme korkuyla yasamak yerine hayatinin tadini cikartmayi ögrenmelisinİyi akşamlar kızlar. Evvelden beri böyle bir korkum var.İlk üniversitede başladı 12 sene önce. Uzak yerdeydim. Ya ben buradayken orda bir şey olur da bir daha sevdiklerimi göremezsem diye korkuyordum. Daha sonra geçmişti.
1.5 sene önce evlendim eşimin işi dolayısıyla yine kendi aileme yakın bir ildeyim nerdeyse her hafta sonu görüyorum. Eşimle de farklı kültürlerdeniz kaynanam ve kayınpederim evlendiğimizden beri sen artık bizimsin orayı boşver deyip durdu gereken cevabı veriyordum zaten aileme düşkün bir insandım ama onlar böyle dedikçe anneme babama daha da çok bağlandım. Her neyse konu bu değil.
Dün bir arkadaşımla otururken ortak bir arkadaşımızdan konu açıldı ani bir şekilde annesini kaybetmişti. Dünden beri yine sardı bu korku beni. Dizlerim çekiliyor resmen. Annemin panik atağı var bir şeyi dert edince kalbi sıkışıyor kendi de birkaç gün önce hastanedeydi. Beynime hükmedemiyorum yazarken bile korkuyorum ya böyle bir şey benim de başıma gelirse diye. Tabii ki her şey Allahtan, kadere iman etmiş insanlarız. Bunun da farkındayım. Zaten yapı olarak da çok duygusal biriyim küçüklüğümden beri böyle.
Benim sorum şu ; zaman zaman bu tetikleyen şey anksiyete olabilir mi ? Biz nerden bilelim doktor muyuz diyenler olacak. En yakın psikiyatri/ psikolog bir saat uzaklıkta. Belki benzer şeyleri yaşayan birleri vardır diye yazıyorum. Olmazsa online destek almayı düşünüyorum bu duruma psikolog mu bakar psikiyatr mi ?
Lütfen bu da dert mi demeyin saçmaladığımı da düşünmeyin. Yardımcı olacaklara da teşekkür ediyorum
Benzer Konular
