Severek ayrılan var mı?


Ne alakası var canım progesteron hormonu yeterince fazla salgılanamadığı için oluşur düşük . Böyle şeylere bağlama bağtıl inançlar gibi . Hem senin suçun yok ki bi yerde aileyi dinlememek de günah . Sen onları çok sevdiğin için kıyamamış dinlemişsin belki pişmansın bundan şimdi ama sonuçta olan olmuş , demekki kaderin böleymiş artık çok sevdiğin bir eşin de var bence eskileri düşünüpdaha fazla kendini üzme . Umarım bebeğiniz de olur . Mutlu olmanız dileğiyle ..
 
Severken kimse ayrılmaz. Ayrılmayı isteyen, terk eden insan sevgisi tükenince bazen kırıcı olmak istemediğinden bazen sadece nezaket icabı bahaneler bulur ve gider. Acı ama kabullenmek gerekiyor.
 
değmez arkadaşım.. ne gerekçeyle bırakırsa bıraksın değmez. arkana bile bakma. o sana dönse bile sen dönme sakın bu adama. bir insan bir kere elini bırakıyorsa, o insanla yol yürünmez. unutmak için kendini hırpalama. ben neler denedim de unutamadım. topik bile açmıştım, eski sevgiliyi unutmak isteyenler diye sadece hayatına devam etmeye çalış. ayrıca severek ayrılan sensin, o seviyor olsaydı bırakmazdı. sevmediğini kabullendiğin an hayatına devam edecek gücü bulabiliyor insan biraz olsun. ben şimdi o sürece girdim. bir buçuk yıl sonra
 

Üzülmeyin artık. Geçmiş, bitmiş, aradan uzun yıllar geçmiş. İnşallah bebeğiniz de olun. Mutlu olursunuz. Nasipten başkası olmuyo işte bu bir gerçek. Naparsak yapalım hayatımıza istediğimiz gibi yön veremiyoruz malesef.
 
 
Bende severek ayrılanlar kervanına bir hafta önce girmiş oldum. Bu forumda benimle aynı durumda bulunmuş bir çok arkadaşın olduğunu görünce yalnız olmadığımı görüp biraz da olsa iyi hissettim kendimi.

5 sene önce başımdan başarısız bir evlilik geçti malesef , ailemin yanına döndükten sonra eğitim için ingiltereye gittiğim sıra orada yaşayan erkek arkadasımla tanıştım. Kısa bir süre içinde arkadaşlığımız aşka dönüştü. o zamandan bu zamana çok mutlu olduğumuz 3 sene geçti. Tarif edilemez bir bağ kuruldu aramızda. Aşk, arkadaşlık, dostuk... herşey vardı içinde.
1.5 sene önce annesi beni tanıyor ve seviyor olmasına rağmen aniden evlilik kararımıza karşı çıkmaya başladı. Karşı çıkışı o kadar şiddetliydi ki oğlunu reddetme aşamasına geldi durum. Annesinin karşı koyma sebebleri şöyle; evlenmiş boşanmış olmam, ingiltereden döndükten sonra tekrar işe giremem, benim küçük bir üniversiteden mezun olmam ve erkek arkadaşımın ingiltereden yüksek mühendis olması, benden bir yaş küçük olması ve onların alevi benimse sünni olmam( daha az önemli olanları yazmıyorum bile). Bunları duyunca dünyam başıma yıkıldı. Gururum yıkıldı. Haftalarca ağladım.Ne ben ne de ailem bu tutumu hakedecek insanlar değiliz. Onlarla kendi ailemi karşılaştırsam bende onları beğenmeyip eleştirecek onlarca olumsuzluk çıkartabilirdim ama bunu yapmadım. Erkek arkadaşım muhteşem bir çaba gösterdi, uzun bir süre ailesiyle görüşmedi. birbirlerini reddettiklerini bile söylediler...bu süreç içinde bende sevgilimde çok yıprandık. birbirimizden vazgeçemiyorduk ama bir türlüde evlenemiyorduk. çok uzatıp okuyanı sıkmak istemiyorum o yüzden neticeye gelicem. Bir hafta önce en kıymetlim dediğim kişiyi bırakmak zorunda kaldım. onu küstürdüm kendime. İçim kan ağlıyor ama en doğru kararın bu olduğunu her geçen gün anlıyorum sanırım. bende diğer arkadaşların söylediği gibi bir daha böyle biriyle karşılaşamayacakmışım gibi hissedip üzülüyorum. kendisi hala İngilterede yaşıyor bense Türkiyede , onunla karşılaşma şansım neredeyse sıfır. onu göremeyecek olsamda Yüce Rabbimden dileğim hep sağlıklı ve mutlu kalması olacaktır. Yolun hep açık olsun benim canım sevdiğim..

yakın çevremde herkes duygusal yaklaştığı için ayrılmakla iyi yaptığımı söylüyorlar. Benim yerimde olupta farklı bir yol izlerdim diyen var mıdır merak ediyorum...
 
Bende severek ayrılanlar kervanına bir hafta önce girmiş oldum. Bu forumda benimle aynı durumda bulunmuş bir çok arkadaşın olduğunu görünce yalnız olmadığımı görüp biraz da olsa iyi hissettim kendimi.

5 sene önce başımdan başarısız bir evlilik geçti malesef , ailemin yanına döndükten sonra eğitim için ingiltereye gittiğim sıra orada yaşayan erkek arkadasımla tanıştım. Kısa bir süre içinde arkadaşlığımız aşka dönüştü. o zamandan bu zamana çok mutlu olduğumuz 3 sene geçti. Tarif edilemez bir bağ kuruldu aramızda. Aşk, arkadaşlık, dostuk... herşey vardı içinde.
1.5 sene önce annesi beni tanıyor ve seviyor olmasına rağmen aniden evlilik kararımıza karşı çıkmaya başladı. Karşı çıkışı o kadar şiddetliydi ki oğlunu reddetme aşamasına geldi durum. Annesinin karşı koyma sebebleri şöyle; evlenmiş boşanmış olmam, ingiltereden döndükten sonra tekrar işe giremem, benim küçük bir üniversiteden mezun olmam ve erkek arkadaşımın ingiltereden yüksek mühendis olması, benden bir yaş küçük olması ve onların alevi benimse sünni olmam( daha az önemli olanları yazmıyorum bile). Bunları duyunca dünyam başıma yıkıldı. Gururum yıkıldı. Haftalarca ağladım.Ne ben ne de ailem bu tutumu hakedecek insanlar değiliz. Onlarla kendi ailemi karşılaştırsam bende onları beğenmeyip eleştirecek onlarca olumsuzluk çıkartabilirdim ama bunu yapmadım. Erkek arkadaşım muhteşem bir çaba gösterdi, uzun bir süre ailesiyle görüşmedi. birbirlerini reddettiklerini bile söylediler...bu süreç içinde bende sevgilimde çok yıprandık. birbirimizden vazgeçemiyorduk ama bir türlüde evlenemiyorduk. çok uzatıp okuyanı sıkmak istemiyorum o yüzden neticeye gelicem. Bir hafta önce en kıymetlim dediğim kişiyi bırakmak zorunda kaldım. onu küstürdüm kendime. İçim kan ağlıyor ama en doğru kararın bu olduğunu her geçen gün anlıyorum sanırım. bende diğer arkadaşların söylediği gibi bir daha böyle biriyle karşılaşamayacakmışım gibi hissedip üzülüyorum. kendisi hala İngilterede yaşıyor bense Türkiyede , onunla karşılaşma şansım neredeyse sıfır. onu göremeyecek olsamda Yüce Rabbimden dileğim hep sağlıklı ve mutlu kalması olacaktır. Yolun hep açık olsun benim canım sevdiğim..

yakın çevremde herkes duygusal yaklaştığı için ayrılmakla iyi yaptığımı söylüyorlar. Benim yerimde olupta farklı bir yol izlerdim diyen var mıdır merak ediyorum...
 
Ne kadar da çok aileler yüzünden ayrılan varmış. Bizim ilişkimizde öyle bitti maalesef, onun ailesi yüzünden. Ağlaya ağlaya bitirdik biz de. 2.5 hafta oldu hiç arayıp sormadı nasıl olduğumu bile merak etmedi. Acaba diyorum yalan mıydı her şey, gerçekten sevseydi böyle bitirebilir miydi, beni daha fazla üzmemek için mi ağladı üzülüyormuş gibi yaptı. Hiç ummadığım bir anda bittiği için çok etkilendim çok zor bir dönem geçiriyorum, atlatamıyorum, toparlanamıyorum, ilk ilişkimdi o yüzden mi böyle oldu bilmiyorum. Umarım hepimizin yardımcısı olur Allah
 

Merhaba Kübra,
mücadele etmeye kalkıştığın kişi erkek arkadaşının ailesi olunca zaten 1-0 yenik başlıyoruz mücadeleye. Senin erkek arkadaşın maddi olarak ailesinden beklenti içerisindeyse zaten çok uzun süre de direnemezdi ailesinin baskısına. Maddi anlamda kendine güvenmiyordu belkide. Seni seviyordur ve göz yaşlarıda gerçektir mutlaka ama kendisini bu işin sonunun olamayacağına inandırmışsa seni arayarak durumu zorlaştırmak istemiyor olabilir. Ben erkek arkadasımın annesiyle mücadele edemeyeceğimi anladım ve inandım bu evliliğin olmayacağına. Durum da bir değişiklik olmadığı içinde aramadım onu tekrar ama bu onu düşünmediğim ve sevmediğim anlamına gelmiyor. Senin erkek arkadasının ailesinin ciddi sebebleri var mıydı ayrılmanızı isterken bilmiyorum ama erkek arkadaşın uğraşmıyorsa çözüm üretmek için sen hiç uğraşma derim ben. İnan boşa kürek sallamış olursun. Çok canının acıdığını biliyorum ama inşallah şiddeti azalacak zamanla. Ben sevdiğim kişiden ayrı olma fikrine hala alışmaya çalışıyorum, çok zor ama alışıcaz buna elbet...

çok yıpratma kendini..
 
evet ortada maddiyattan kaynaklanan sorunlar da var hatta arada uçurum var. Biz standart bir aileyiz maddi anlamda, onlarsa çok varlıklı. Onun eğitimi çok iyi, ikimizde mühendisiz ama arada yaş farkı da var, onun fırsatı olmuş kendini her anlamda geliştirebilmiş ben henüz yeni mezun oldum üniversiteden ve eğitimime devam da edeceğim. Ayrıca bizi çok kapalı ve dindar bulmuş ailesi, öyle çok kapalı ve dindar olmamamıza rağmen(türbanlı falan da değilim). Ama asıl sorunun maddi anlamda denk olmamaktan kaynaklandığını düşünüyorum annesi çevrelerimiz yetişme tarzlarımız çok farklı kesinlikle olmaz demiş. Aradaki yaş farkının da (9 yaş) sorun olacağını düşünmüş. Biz bunları sorun etmeyip başladıysak onu ne ilgilendiriyor ki ilişkimizi o kadın bitirebiliyor aklım almıyor, çok sinirliyim
 
sana cvp vermiosa sevmio demejtir
 
O severken ben bıraktım ben severken o bıraktı hiç adam gibi karşılıklı çok sevmişliğimiz olmadı. Unutmak değil unutmak zorunda olmak diye bir şey var bir de o daha kötü zaten. Seviyorsun ama asla geçmişteki gibi olmayacağını da bilip gururundan unutmaya, hatırlamamaya çalışıyorsun ağzın sevmiyorum diyor ama kalbin seviyorsun diyor ve en çok da bunu bilmen canını yakıyor zaten kendi kafamda severek ayrılmaya çalışıyorum zaten o da şu an başka birisine bana verip tutamadığı sözleri verip onları söyleyip onu seviyor...
 
analatacağım hikaye çok uzun olduğu için ve anlatmak istemediğim için de detay vermeden anlatmaya çalışacağım.

eski sevgilimle 3 kez ayrılmıştık kesin bir şekilde. ilk o ayrıldı. telefonlarıma cevap vermedi, bakmadı. yüzüme kapattı. en son dayanamadım buraya yazdım. kızlar ona kesinlikle bir şey yazmamamı söyledi. öyle yaptım. sanırım dördüncü gün dayanamayıp mesaj attım. açıklama yapmasını uzun şekilde izah etmiştim. o gün işte ayrıldık... iki hafta sonra bana tekrar döndü.

ikinci ayrılışımız ise, o bir gece arkadaşlarıyla bir yere eğlenmeye gidiyordu. arabadaydılar. birden bire arabanın içinden bir kız sesi geldi. ben de kıskandım. sonra ona gece mesaj attım. cevap yazmadı. bende bunun üzerine ben seni kimseyle paylaşmam öyle bir şey olursa seni affetmem dedim. bana sen kimsin demişti, başka şeylerde demişti... bende sakın arama demiştim bağırmıştım. sonra bir hafta kadar sonra dayanamayıp konuştuk yine..

üçüncü ayrılışımızda ise, bana telefon numarasını sileceğini, tayinini başka bir yere aldıracağını falan demişti. bende beni hayatından çıkaracak mısın demiştim. evet demişti. ciddi misin şaka mi yapıyorsun demiştim. hayır dedi.ciddiymiş... ben de bağırdım çağırdım ve artık her şeyin çok geç olduğunu düşünerek onu kafamdan bitirmeye çalıştım...

ilk üç gün azap gibiydi. ağlıyorum. birde mülakatlar icin başka şehirdeydim bu süreçte. aldim elime kalem kağıdı, başladım hislerimi anlatmaya, gördüğüm rüyalarımı yazmaya. bu süreçte beni hiç aramadı, sormadı, mesaj atmadı. iki haftanın dolmasını bekliyorum. iki hafta sonra beni arayacak diyorum içimden. nasıl olursa kaçan kovalanır düşüncesi var bende. onu takmayarak bana döneceğini kendime nasıl inandırmışsam, iki hafta dolduğunda mahvoldum. beni bitirdiğine inandım.

bu sırada yere düştüm. mahvoldum. çene eklemim kırıldı. o yanımda bile yoktu... onu aramayı o kadar düşündüm ki. ama benim duygu sömürüsü yaptığımı düşünerek benimle ilgilenmeyeceğini, belki de hayatına birini aldığını düşünerek aramadım. güçlü durmaya çalıştım... bu hastalık süreci beni yedi bitirdi. ama bu arada mülakatları da kazandım...

onunla hep hayal kurardık. ben kazanınca o da istanbula gelecekti. orada yeni bir hayat kuracaktık. birlikte aynı güne uyanacaktık... beni terk etmeyecekti... bunları düşüne düşüne artık o gözümde düştü, yalancı konumuna geldi.

tam iki ay sonra bir mesaj geldi. özledim diyordu. ama artık ona inanmıyordum. yine aynı şeyler... kararlı duracak ama en sonunda yine duygularımı kullanıp beni acımadan atacaktı. çok ısrar etti. ben de biriyle görüştüğümü dedim. gerçekten de görüşüyordum. gidenin acısını yeni gelen biri geçirir. yeni gelen kişiye aşık olmanız şartıyla... ben de yeni gelen kişiyi gerçekten sevdim. onun bana veremediği bir çok şeyi yeni gelen kişi veriyordu. ben çok bağlı bir insanım. ama beni hayatından çıkarmak istemesi, bunu acımadan dile getirmesi, en zor zamanımda bile yanımda olmaması, yani kısacası ölsem haberinin olmaması durumu beni mahvetti.ona bağlılığım bitti. en güzeli de, benim onsuz da yaşadığımı biliyor ya...

not: iyi huylu olmak kadar güzeli yok. bazıları iş işten geçtikten sonra anlar sizin iyi huyunuzu. bazısı ise sizinle yaşadığı müddetçe anlar kıymetinizi. o benim kıymetimi bilmezdi. bana çok kötü davrandı. seni seviyorum dediğimde nasıl acı çekerdim bilemezsiniz. bu sözü duymaya tahammülü yoktu... fakat hayatıma yeni gelen kişiye öyle bağlıyım ki. hatta diyorum. gerçekten eski sevgilimi hayatımdan tamamen çıkardıysam, hayatıma yeni gelen sevgilim bana bağlı kalıp ihanet etmediği sürece gözüm ondan başkasını görmez. tüm samimiyetim ve sadakatimle ona bağlanırım.
 
Son düzenleme:
Benim de çok güzel bir ilişkim vardı ve o tanıdığım en iyi erkekti. Kimseye güvenemeyen ben tanıstıktan altı ay sonra ona kendimden çok güvenirdim. Beni kırmamak icin bana bir kez olsun ters bir sey söylemezdi. Dört ay sonra okul için üç saat uzaklıktaki sehirde olacaktı. Bana devam ettiririz seni seviyorum iki haftada bir görüsürüz falan diyordu. Birkaç ay sonra mesafelerle yapamayız seni seviyorum ama yapamayız deyip bitirdi. Ben çok üzüldüm severek ayrılınır mı benim aklımdan ayrılık gecmiyordu diye içim içimi yiyordu. Ondan hic beklemezdim başkası olsa bu kadar şaşırmazsınmşok oldumSonra mantıklı düsünmeye çalıştım hatta bircok erkeğe danıştım hepsi bahane olduğunu söyledi. Sonuç olarak seven insan kendi isteği dısında ayrılamaz. Sen ayrılığı düsünmediysen sorun ondadır sonucta ilişki ikinizin
 
Son düzenleme:
severek unutmak olur iş mi?
 
severek ayrilmak diye birsey yok.. hevesi gitmistir ve isine gucune bakiyordur (genelde o is guc baska kadin oluyor) .. gecmis olsun canim..
 
sbry .!.:
en kötüsü bizimki sanırım ağlaya ağlaya ayrıldık ikimizde ailem yüzünden üstünden ne kadar zaman geçerse geçsin insan ne aklından ne kalbinden atabilio hep bi köşede duruo
Genişletmek için tıkla...

bende ayni senin durumundayim, eski sevgilimi annemler asla istemedi, hatta dunyada tek bi erkek kalsa bile seni ona vermem diye yemin ettiler. 1 yil gecti ama hala unutamadim, ayni ulkede yasamiyoruz, ama gelecek yaz tatile gidecez onun yasadigi ulkeye, ne yapacagim bilemiyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Lütfen yardım edin boşanmak üzere olduğunu söylemeli miyim?
7 8 9
Yorumlar
165
Görüntüleme
11K
Madamgazel
D
Severek Boşandınız mı Hiç?
7 8 9
Yorumlar
163
Görüntüleme
5K
demdeniz34
D
  • Kilitli
Tecavüz mü?
2 3 4
Yorumlar
66
Görüntüleme
4K
tatlfndk
  • Kilitli
Kayınvalidem yüzünden evlenmekten vazgeçmeyi düşünüyorum.
7 8 9
Yorumlar
165
Görüntüleme
6K
PlutonMerkez
F
2. Evliliğim ve boşanmak istiyorum utanıyorum
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
4K
Seytanolabilirim
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…