geçen gün, en bi sakin ses tonumla böyle makul makul: " baba kızın yanında sigara içme, astım olur Allah korusun" dedim diye, kayınpeder benimle küstü..isterseniz çocuğunuzu da alın gidin diye hönkürmeyi de ihmal etmedi...( gerçi pişman oldu sonradan ama, "aile büyüğü küsmesi ve kovulma" branşında ihtisas sahibi olan bendenizin, sinirleri gerildi bi kere )
biz çocukkene annem sağolsun okulların kapanmasına müteakip bizi yazlığa anneannemin yanına yollar, eylülden önce de geri almazdı. ben de o zamanlar hem anneme düşkünlüğüm hem de anneannemle anlaşamamız nedeniyle resmen 3 ay acı çekerdim...
herneyse, günlerden bi gün, bakkala yolladı beni dondurma almaya ( oruçlu arkadaşlar kusura bakmayın bu arada ) yazlığın cadde tarafı da bildiğiniz e-5, yürürken kağıt para uçtu gitti elimden...yaşım da 8 falan...vay efendim parayı uçurmuşum diye GÜMMMMM sokak kapısını çarptı yüzüme, kovdu beni ve akabinde bolca söylenerek ( sen lanetsin, anana git, ve benzeri ) 3 hafta kadar hiç konuşmadı benimle...
sonra başka günlerden bi gün mısırcı geldi...ki aabi hergün gelirdi...Bana sordu yiyecek misin diye, ben de " hayır " dedim, sonra bi baktım fazladan bi mısır var...aa dedim anneannem bana da almış, yedim...sen misin yiyen...yine 15 ton ağırlığında laflar ve akabinde "senle konuşmuyorum ben" diye kestirip atma...Bakın yine elim ayağım boşaldı şimdi...ki bütün bu lafları varlık içinde yaşarken, maddi hiçbir sorunumuz yokken yemiş olmak, apayrı...
yaşım büyüyüp de aklım erince, yazlığa adım atmadım. kavga dövüş yapılan ev temizlikleri, sürekli aşağılanmalar ve yukarıdaki gibi olaylar...yarın bigün kızım büyüyüp, tüm maaşımı uçurup gitse rüzgarda Allah belamı versin gık dersem...kendime aldığım abur cuburu yese bile diyemiyorum, bi "anne"nin kendine yemek alması diye bi kavram var mıdır zaten...şimdi oturmaya gittiğimde, al kızım dolaptan ye istediğini diyor, telefonlarda ağlıyor özledim diye...ama o-hooo geçmiş olsun hacı...
yani demem o ki hanımlar, çocukluk travmaları unutulmuyor, yaralar kapanmıyor, basit şeyler için çcouklarınıza gürlemeyin...