Bugün nasıl bi duygu içinde olduğumu bilmeden yazıyorum günlüükk ..
Çeyizlerim kolilere koyuldu, kurdelelerle süslendi. Kıyafetlerim valizlere koyuldu, giyeceğim kadar kıyafet bırakıldı. Pazar gününden sonra burda olmayacaklar, yeni yuvamda olacaklar. Annemin gözleri bana baktıkça doluyor farkındayım sıkıyor kendini, gözlerini kaçırıyor hemen.. Babam ne desem yapıyor, bi şey istesem gidip alıp geliyor. Çikolata istediğimde dolguların var olmaz diyen babam, iki çikolata alıyor iki günde bi.. Ağlayanlara, ağlamayın karşımda diyorum bende sıkıyorum kendimi gülümsüyorum. Ne zor-muş meğersem, daha kapıdan çıkmadan gideceğini bilmek.. Dedem daha dün gibi babanın kucağından inmediğin zamanlar şimdi büyüdünde gidiyorsun diyor, evet gerçekten gideceğim. Anneme uzağa gitmiyor üzülme dediklerinde, annemin cevabı ; o gün bu eşikten çıktıktan sonra bi tarafı el oluyor ya uzak yada yakın ne farkediyor diyor evet öyle bi tarafım artık el oluyor. Ama ben bunu kabul etmiyorum, ben hala annemin göz bebeği, babamın mızmız kızıyım.