Yıllar sonra Cem Adrian dinliyorum.
Geçmişim akıp gidiyor sanki önümde
Lise yıllarım,acılarım,mutluluklarım
Son sınıfta öss'ye hazırlanırken mp3 playerımla bütünleşmiştim
Ders çalışmaya ara verdiğimde,okul yolunda,dersane yolunda yada sayısal testler çözerken hep kulağımdaydı
Müzik benim bişeylerden kaçışım sığınağımdı,Cem Adrian da beni en çok rahatlatan sesti
Hey gidi günler...
O zamanlar kendimi mutsuz zannederdim de bu kadar mutsuz muydum ki?
İki gecedir rüyamda görüyorum onu,eski dostumu bugünkü neredeyse can düşmanımı.
Özledim seni dostum uzun zaman sonra bunu itiraf edebildim kendime.
Ama bugünkü sen mi ki özlediğim?
Ben o lisede dizlerine yattığım,ben aşk acısından kıvrım kıvrım kıvranırken saçlarımı okşayan ben ağlarken bana sımsıkı sarılıp seni hiç bırakmıycam diyen ve beni bırakmayacağından emin olduğum dostumu özledim.
Bizim için o kadar geç ki artık,ama biliyorum seninde beni özlediğini
Sen beni benim seni sevdiğimden de çok severdin.
Ama gurur kumkumasıyız ikimizde
Keşke bugünlerde sen olsaydın yanımda keşke...
Neden bu şarkı seni hatırlattı ki bana?
Offff..........