Anlatacaklarim, yazacaklarim ve haykirmak istediklerimi biriktiriyorum icimde birer birer ama susuyorum ve sabrediyorum.
Aska dair, O´na dair, sevdaya ve ayriliga dair acilar, kivranislar, sancilar toplayip yigiyorum yüregime. Öyle dolmusum ki etrafima öfke ve kizginlik saciyorum. Ben bile aynaya baktigimda kendi yüz ifademdeki gözlerimdeki kizginliktan korkar oldum. Aynalara küstüm. Özlüyorum ve bir o kadarda kiziyorum bir o kadarda küskünüm ve kirginim.
Gelgitlerden, hayatimdaki belirsizlikten, karmasadan biktim artik. Ne olacaksa olsunda bitsin bu karmasa bende hayatima bir yon vereyim. Ama biliyormusun kendimdeki kararlilik ve kendimde buldugum güc kendime olan güvenimi geri verdi bana (ne kadar cok kendim dedim öyle yaa).
Hayata hersey bizim icin baslangiclar, sonlar, acilar, hüzünler, mutluluklar, mutsuzluklar. Hayatimiza giren herkezden birseyler ögreniyoruz degilmi? Her gelen elbet bir gün gidiyor senden, bazilari senden birseyler götürür kimileri sana birseyler katmayi tercih eder.
Simdi bende benden birseyler calipta gideni birtürlü affedemiyorum. Olmuyor, deger verilmedigini anladigin kalbte duramiyorumsun ne kadar sevilirsen sevil ne kadar sevensen ne kadar aci cekersen cek yürek deger verilmedigini umursanmadigini anladigi anda ceker gider. Geriye sadece alismisliklar kalir.
Insan sevdiginin, sevdiklerinin degerini onlari kaybetmeden, incitmeden önce bilmeli giden gittikten sonra ne fayda ederki??? Soruyorum sana ne???
Pismanliklar, üzüntüler fayda etmiyor bir noktadan sonra, inan etmiyor!! Keske bunlari onada söyleyebilsem ama artik hicbirseyin önemi kalmadi benim icin. Arkama degil önüme bakmak istiyorum ben. Yarinlarima, gelecegime.
Geriye baktigimda yalnizca hayal kirikliklari, acilar ve ilk zamanlarin, ASKIN büyüsüne kapilan iki yürek görüyorum...
Bu askin büyüsün bozuldu sevgilim...
Biliyorum ikimizde aci cekiyoruz, ikimizde üzgünüz kizginiz, kirginiz, seviyoruz ve özlüyoruz. Ama bunlar yeterli degil sevmek yetmedi bu birlektiligi yürütmeye ayakta tutmaya. Keskelerle dolu bir zamanin sonuna geldik. Ama keske fedakarlik yapmayi deger vermeyi bilseydin...Böyle yapmamaliydin böyle olmamaliydi..
Yollun acik olsun, demeyi sana cok isterdim ama olmuyor bunuda yapamiyorum iste. Hatirlatip durmasan kendini olmazmi.
Simdi sen beni nasil umursamadiysan, nasil deger vermesini bilmediysen bende sana yapiyorum bunlari anla diye, bil diye, benim yasadikalrimi yasa diye ki senin aklin ancak böyle basina gelir lakin bu durum zamanla gecermi bilinmez. Iste bu yüzden sana daha o cok istedigin ikinci sansi vermeye hazir degilim.
Önce biraz akilanda, degismeye hazir olda sonra düsünelim bunlari. Ama benden bundan sonra bu durum icin bir altan almislik bekleme...
Eger iyi oldu gidisin yoksa sen benim degerimi anlamazdin. Biraz sende üzülde biraz sende aci cekte kendini kötü hissete iste o zaman konusalim senle simdilik böyle.
Ha ben yapamam edemem dersende sen bilirsin...
Benim kaybedicek hicbirseyim kalmadi...inan kalmadi...