offf hayat ne zorsun ya..
ne kadar sıkıcısın..
her gün birbirinin aynı.
yapmak zorunda olduklarımız,mecburiyetlerimiz,bir şeylere yetişme telaşı,hep bir mutluluğu yakalama çabası,gerçekleştirilmeyi bekleyen hayaller,planlar,sürekli önümüze çıkan engeller,sürekli bir umut etme çabası ve kaybedilen umutlar...
ne zaman bitecek günlük?
ne zaman artık çaba sarfetmek zorunda olmadan bir arada bir hayatı paylaşıcaz?
ne zaman tek derdim akşam ona ne yemek pişireceğimi bilememek olacak?
ne zaman aynı kapıdan içeri girip,biz olmanın,bize ait bir hayatın tadını çıkarıcaz?
yoruldum günlük..
hayal etmekten,umut etmekten,çaba sarfetmekten yoruldum.
sadece yaşamak istiyorum artık.
ne istiyosam,kimi istiyosam sadece onu yaşamak istiyorum.
bir yanım eksikmiş gibi yaşamak istemiyorum.
diğer yarımı,eksik kalan yanımı yanımda istiyorum artık.
onunla tamamlanmak istiyorum.
çok yorgunum bugünlerde.
hep bir uyku hali,baş ağrısı var üzerimde.
girdiğim sınıflardan birine çok kızdım bugün.
iyi niyetimin bu derece suiistimal edilmesi beni çok üzdü.
bundan sonra onlara karşı tavrımı değiştirmek zorunda kalıcam ne yazık ki.
çalışmak zorunda olduğum bi sınavım var ama okulda çok yoruluyorum.
bu yıl da atanamazsam bir kez daha hazırlanmayı göze alamıyorum.
umarım başarabilirim.