Günlük biliyo musun geçen yıl bu saatlerde onu tanımıştım, hayatıma girmişti... Nerden bilirdim ki böylesine dahil olucak hayatıma... Şimdi o yok, ve ben onun yokluğuyla yaşıyorum hala, silkelenip kurtulmaya çalışıyorum bu duygulardan artık, o yok çünkü, unutmam lazım, ama nafile, kimi kandırıyorum ki... sanırım artık kabullenme vakti...
Kendi kendime onu tanımamın yıldönümünü kutluyorum bugün :) Hatta biliyo musun dün radyoda tevafuk bu ya bi şarkı çalmaya başladı, misafir gelicekti ve hızla mutfakta pasta yapıyodum o sırada, tabi ben hüngür hüngür başladım yine :) dünden beri dinleyip duruyorum, sözlere bak;
sevgimizin aşkımızın üstünden
sene geçti mevsim geçti ay geçti
hülyamızın rüyamızın üstünden
yağmur geçti dolu geçti kar geçti
ne birleştik ne ayrıldık biz senle
kış geçti bahar geçti yaz geçti
bu aşkın bu sevdanın yüzünden
hayat geçti ömür geçti yaş geçti...
tam offffff çekecek bi durum ama af Allahım af...
Medet Ya Sahib El İmdat...
ne denir ki...