Bir hafta önce:
Kurstan çıkmış eve gidiyordum o aradı. Açtım ve:
A: Benimle evlenirmisin?
Ben : Delimisin sen en son isteyeceğim şeydir o ..
A: Bak şaka falan sanma gerçekten evlenme teklifi ediyorum benimle evlen!
Ben: Allah yazdıysa bozsun!
A: Ama benim ilk isteğim bu ben bilirim sen bensiz yapamazsın ki! Aynı benim sensiz yapamıcağım gibi.
Ben: Ben sensiz yapamıcam mı? Güldürme beni ben sensiz daha mutluyum huzurluyum.
A: İnanmıyorum ki.
Ben:İnan!
Eskilerden kalma bi şahısla aramızda geçen bi konuşmanın çok kısa bi bölümü.
Hala eskiye dönebileceğimizi düşünmesi beni güldürüyor... Şimdi( nerdeyse 1,5 sene olucak onunla ayrılalı)hala birlikte olmak istediğini,beni çok sevdiğini kimseyle ben gibi olmadığını söylemesi bana komik geliyor.. Aklı neredeydi ben giderken... Ki ben öyle hemen çekip gitmemiştim.. O yaptıklarıyla beni yavaş yavaş kaybetmişti.. Ben son dakkasına kadar belki düzelir diye beklemiştim. Ama olmadımı olmuyor zorlamıcaksın deyip yolumu ayırmıştım... Evet senle olmadı olmuyor olmayacak!
Onca olan şeye rağmen senle konuşmamı farklı yorumlama! Sevmiyorum artık seni benseni sevmekten çok uzun zaman önce vazgeçtim..
.
.
.
.
.
.
T.... A dan sonra sevdiğim adam.. Çok sevdim sevildim de... Ama elimizde olmayan bazı nedenlerden dolayı ayrı düştük... Kısmet değilmiş... Evet onla olmadı ama o benim hayatıma çok şey kattı... Bundan sonra olucak bazı şeyleri ona borçlu olucam... İyi ki hayatıma girmiş... İyi ki biz olmuşuk...
O,hayatımı düzene sokmam için bana yol göstermesi için rabbimin gönderdiği bi insanmış... Ve ben o yola girdim... Ve rabbim sonra yollarımızı ayırdı... Vardır her şeyde bi hayır... O benim sadece yol göstericim oldu... Demek ki hayatımdaki yeri bu olmalıymış...ona teşekkür ediyorum her şey için...
.
.
.
.
.
.
T.... 'dan sonra girdiğim o yolda yürümeye devam ettim...
Kimseyi istemediğim bi zamanda T... yeni ayrıldığım bi zamanda çıktı karşıma...
Canımın acıdığını hissetmemek için onunla konuşmaya başladım...
Niyetim sadece yeni biten ilişkimin acısını hissetmemek ona kulak vermemekti.. Çünkü seviyordum ve ayrılık bana hiç ii gelmicekti kendimi darmadağın görmek istemiyordum...
Ve bu yüzden yalnız kaldığım yola bi arkadaş olsun dedim... Acımıda hafifletmişti ve bi süre sonra unutturmuştu da...
Hep farklı bir şey düşünme arkadaşız dedim... Arkadaş olabiliriz dedim... O ise gün geçtikçe bana bağlandığını ve sürekli benle olmak istediğini söyleyip durdu...
İyiydi hoştu...Onu da sevdim ama bu arkadaşça bi sevgiydi.. Ona aşık değildim... T.. sevdiğim gibi bi sevgi değildi ona karşı hissettiğim ... Ama onla zaman geçirmeyi seviyordum.. Yanımda olduğu zaman mutlu olmaya başladım... Beni yalnız bırakmaması, ve sürekli beni kollayan tavırlarıyla ona içim ısınmıştı... Yani bilmiyorum bunları hissediyorum işte E.... karşı.
Yanımdayken mutluyum huzurluyum içimi ısıtıyor ve işin garip tarafı heyecanlandırıyor da... Ama işte bi ilişkiye adım atmak istemiyorum.. Neden bilmem...
Ve ondan da bi gün beklemediğim bir cümle geldi...
E: Evlenelim ve gidelim burdan.
Ben: Saçmalama...
E: Saçmalamıyorum ciddiyim... Her an yanımda olmanı istiyorum.. Ve bu yüzden evlenelim diyorum..
Ben: Evcilik oyunu değil bu.. Evlilik... Öyle hemen karar verilmez evlenilmez...
E: Beklerim ben.
Ben: Bekle o zaman... Ama uzun bi bekleyiş olucak senin için...
E: Olsun...
.
.
.
.
.
.
.
Hayatım bir çok konuda yönünü buldu..
Bir tek hayatıma eşlik edicek benle aynı yolda yürüyecek insanın kim olduğunu bulmak kaldı...
Belki çok yakınımdaki insan bu... Belkide hiç tahmin etmediğim biri.. Belkide hiç tanımadığım biri.. Belki dünyanın bi ucundaki biri....
Bilmiyorum....
Zaman diyorum onun için...
Hiç bir şey için acele etmicem...
Bi söz vardı tam hatırlayamıyorum..
İnsan hayrı çağırdığı gibi şerride çağırır...
Şerri nasıl mı çağırırız; düşünmeden acele davranıp hareket etmekle.... istediğimiz bir şeyin gerekenden önce olmasını istemekle ve onu oldurmakla...
Bu yüzden aceleye gerek yok.. Sabırla her şey güzel olucak...
.
.
.