Popüler Konu Sevgili günlük...

günlük bugün gevezeliğim zaten üstümde aynı zamanda da uykum var ecemle aksam cok güzel vakit geçirdik:) neler yaptık neler.... ki ona söyle bu dostluk hiç bitmicek:)
evlendim evlendim de ne değişti dersen bi fiziken değiştim galiba...için yine aynı peri.... dışım yine aynı peri....
yok bi ağır olamıyorum nereye gidicek bu böyle bilemiyorum:))))

Her şey aynı beklediğim gibi ilerleyip duruyor. Ne hayat beni değiştirebiliyor, ne de ben hayatı. Birlikte yuvarlanmaktan yoruldum artık. "Bu son" demişti, "Pazartesi bir halledeyim ondan sonra hicbir engel kalmayacak", ve halletti günlük, gerçekten halletti. Oysa ben söylemiştim ona. "Pazartesi halletsen de her ikimiz de biliyoruz ki,Salı günü bana tekrar dönmeyeceksin. Yine araya zaman, sorunlar ve kargaşa girecek." Sadece "Yapma" dedi. "Ben sana adım atmaya çalıştıkça uzaklaştırma beni". Biz çoktan uzaklaştık günlük, belki de hiç yaklaşmadık. Güzel gözleri bile ruhumdan siliniyor yavaş yavaş. Elleri ellerimden kayıp gideli çok oldu.

Beklediğim gibi oldu. Büyük bir sessizliğe, bir belirsizliğe büründü her şey. Aylardır bu sessizliğin içinden kurtulmaya çalıştıkça, daha çok saplanmanın verdiği acı ve hırsa, yenik düşecek benliğim. Tutunamayacağım artık. Bana yol gösteren rüyalarım vardı, sonu belirsiz karanlığımda onlar da yitirdiler kendilerini. Ruhum, bir yol ağzında, hangi yöne sapacağını bilmeden, umutsuzca etrafa bakıp, bir tanıdık yüz, bir tutacak el arayıp, son günlerdeki traji-komik depresif hallerini bana anlatmaya çalışıyor. Bu hırs, bu acı başaladığından beri ruhumla ayrı yollardayız.

Acı çekmek insanı olgunlaştırırdı hani? Zamanla alışacaktık hani? Hepsi geçecekti ya? Neden hep kandırılıyorum ben? Saflığımdan mı, iyi niyetimden mi?

Ben bunun böyle olacağını biliyordum günlük, zor zamanlarında yanında olup ona destek verdikçe, mutluluğa hep bir adım daha yaklaşacaktı. Ve sonunda sorunsuz ve kesintisiz mutluluğu başkasıyla paylaşacaktı. Ben yaşadıklarım, bana bıraktığı manevi külfetle kalakalacaktım. Belliydi bu.

Neden üzülüyorum ki? Bunun tek suçlusu benim aslında. Yaşadığım hayatın, duyduğum öfkenin tek sorumlusu benim. Ne kaderi suçlamak gerçekçi, ne de şansı. Ben kendi şansımı yaramadıktan, kendi kaderimi kendim yazamadıktan sonra onlar ne yapsın?

En çok neyi merak edyorum biliyor musun? Vicdanını... Ne hissediyor? Ne yapmayı düşünüyor? Ruhumun beni terketmesi gibi, vicdanı da onu terk etmiş olabilir mi? Bu derin sessizliğin verdiği ağırlığın altında eziliyor olmamız mı tek sorun?

Ben ona neden güvendim neden inandım günlük? Neden güzel gözlerinin pırıltısına kandım? Tek suç sevgimin mi?

günlük isyanlardayım :84:

diyetisyenim bayram sonuna kadar tüm randevularını iptal etmiş... 4 aylık bir programdaydım zaten bayram sonrası yurtdışına gidiyorum yaa nasıl olur böyle bi şey günlük insanlar bu kadar sorumsuz olmak zorunda mı???

o korku anını,o paniği, radyodan yapılan canlı yayında duyduğum o çığlık ağlama seslerini değil 12 yıl 100 yıl geçsede unutamam günlük...allah yakınlarını kaybedenlere sabır ölenlerede gani gani rahmet eylesin.. insan hayatı bukadar ucuz olmamalı ama o binaları yapan müteahhit serbest oldu.. peki ya ölenler?? bu geçen zaman bence hiç bişeyi değiştirmedi, hiç bir önlem yok yapı denetim dediler artık daha güvenli binalar yapılcak dediler demeleriyle kaldılar.. evet yapı denetim var ama sadece lafta insanları parasını sömürerek devam ettiriyor faaliyetini.. yoksa gerçekten bir denetim filan söz konusu değil..fay hattına kurulmuş toki projeleri yapan bir devletimiz var sözün bittiği yerdeyiz anlıycağın.....17 ağustos depreminde ölenlerin acısı hala daha tazeyken birde 8 şehit haberi.. daha kaç ailenin ocağına ateş düşecek?? kaç kişini canını yanacak??şehidimize kelle diyenler UTANSIN..

günlükcan ; bugünkü atraksiyonum neyse ki "günaydın" yanıtıyla karşılık bulabilen cinstendi... eveet şimdi en zor kısma geldim ; beklemek... koçum ben yaa ; keşke boğa olsaymışım

Sözün ve hayallerimin bittiği yerdeyim...
Nihayet belli oldu kontenjanlar ama benim için sevindirici olmadı...
Puanım fena değil olur belki diyordum ama olmadı...
Bu yıl da oturucam o kitapların arasına, bu yıl da yaşayacam tek başıma tüm sıkıntıların aynısını...
Bunda da vardır bir hayır öyle değil mi?...
Böyle diyip serinletmek istiyorum yüreğimi...
Şu an akmıyor gözyaşlarım ama biliyorum...O masanın başına oturunca, Freud abimizle karşılaşınca yeniden sel olup akıcak gözyaşlarım... Üstelik iki yüreğin umutları daha ağır olacak bu yıl...Emeklerimizin karşılğı bir avuç gözyaşı mı olmalıydı? Bunu bize yapanların hiç vicdanı sızlamaz mı?

8 de şehidimiz varmış üstelik...Yine kaç yürek yandı kül oldu...
Artık değişsin bir şeyler...Güzel haberler sarsın dünyayı...Bu çok mu zor??

selamm fistiiiim,icim bi garip bugünHani benim yakisikli baligim varya,hani su cok bilmis bilmis konusan
herseye laf yetistiren,bazen öööööfff anneee fenalik geldi basimi agrittin,iste tam surasini diye beynini gösteren.
Kuzucum krese basladi bugün 3.günü.Ve bugün yalniz kaldi kreste,niye böyle dramatik yaptimki bu olayi bilmiyorum.
Halbuki onu biraktim eve dönerken,en az bin defa seni seviyorum hemde cok diye bagirmama ragmen,tamam annecim
yeter bende seni dedihadi annee hoscakal artik dedi pasam diilde ben zor aliscam galiba bu ise..

eve geldim bütün evi sildim süpürdüm yoksa hayattaa kalamazdim evde,aman sende deme hemen napiim ilk defa biraktim
pasami yalniz.Birazdan gidip alicam nasil heycanliyim bi bilsen,icimdeki fistikta anladi galiba arada itiyor beni.

bizden bu kadar,canim pasam rabbime emanetsin..

Merhaba günlüğüm,
bu gün iyiyim, oruçluyum. Ne varsa hepsini arkama attım...
Dün gece kavga ettik, ama ben hatalıyım ona vurdum :26:
O kadar çok sinirlendim ki,biliyorum yaptığım büyük ayıp. bunun içinde kendime çok kızgınım.
İçimden neler geçiyosa bi kez daha tekrarladım bağıra bağıra.
Sabah birbirimize sarılmışız öyle uyandık. çok seviyorum günlük kocamı. Ama bi şeyleri değiştirmeliyiz, daha çok dikkat etmeliyiz.
Neyse, dedim yaa hepsini arkama attım, önüme bakıyorum.
Hatalarımdan dolayı kendime kızgınım, pişmanım. Bir daha asla ve asla yapmıcam.
Söz günlüğm

günlük.... sana neler anlatacagım dün çok zor geçti benim için hastanelerdeydim sürekli sonra arkasından hiç beklemedgim güzel şeyler oldu çok şükür güzel birri bugun sabah yine girdim resmine baktım onu gerçekten çok seviyorum herşeyimdi o benim ama şimdi yabancı az daha msj atcaktım ama kendimi tuttum onun bu kadr yakınında ama çok uzagında olmak beni çok üzüyor ama böylesi hayırlısı biliyorum ama onu görüncede dayanamıyorum ama böyle olmak zorunda onu sevmekte istemiyorum inank,i ama çokta özlüyorum bazen yine gördüm yine baktım resmine güzel gözlüm benim ama yapacak birşeyimde yok sevmiyo sevmedi beni napayım o istedi böyle olmasını..

Sevgili günlük

bugün yine her zamanki gibi öğlen uyanabildim tünaydın

içimde bi sıkıntı var birde mutluluk, sıkıntının sebebini hiç bilmiyorum ama mutluluğumun sebebi 6 gün sonra askerime kavuşcak olmam evet evet şafak aydınlık görebiliyorum sonunda bitiyor.. bu 2. asker yolu bekleyişim ne zaman akıllancam bilmiyorum ama bu defa ümitliyim .. her insan bir değilki umarım bu defa aldatılmam önümde mutlu günler var görebiliyorum inşallah herşey istediğim gibi olur :44: