İlk şehit haberini ne zaman duyduk hatırlamıyorum bile... 30 yıldır saldırıydı, pusuydu, mayındı, çatışmaydı, bombaydı, lanetiydi, acısıydı... Ömrümün yarısı geçti gitti. "Terörü kazıyacağız!", laflarıyla büyüdüm ben, terörün anlamını bilmeden, yaşayarak öğrenen bir kuşak olmaktan öteye gidemedim. Bomba korkusuyla Taksim'e gitmemizin yasaklandığı günleri de yaşadık, bir sevdiğimizin Doğu'da asker düşmesinin korkusunu da...
Değişen ne? Duyarlılaştıkça duyarsızlaşan Türkiye! 5 gün sonra 8 şehidimizi yine hatırlamayacağız! Taki, yeni şehit haberleri yankılanıncaya kadar! Ne güzel, durmadık yola devam ediyoruz, açıyoruz, açılıyoruz, bir türküyle millet olmanın bilincini yaşayıp, bir mayınla düşman olmanın tadına varıyoruz...