gitme psikolojisi nasıl tuhafmış be günlük..
koca valiz açık yerde.. içine sürekli bir şeyler koymak, tüm yazlıkları kaldırmak... dönüşümde her yer kar kış olacak.. bahar yaklaşıyor olcak.. odamı her yeri çarşaflarla örtsem mi diye düşündüm bugün.. sonra tuhaf hissettim.. sanki ölmüşüm gibi..
hiç bir yere yetişemiyorum bugünlerde.. daha doğrusu yetişiyorum da, çok koşturuyorum... nasıl bir hengamedir bu.. sürekli birileriyle buluşuyorum, evden gelen giden eksik olmuyor.. teyzem aradı bugün, haftasonu için yanıma gelecekmiş canım benim... seninle birlikte uyumak istiyorum gitmeden önce dedi.... kötü oldum günlük.... annem desen, kendini sigaraya verdi, bahçede salıncakta oturup duruyor dalgın dalgın..
onları üzgün gördükçe ben de üzülüyorum...
korku, mutluluk, heves, heyecan, merak, istek .... ne kadar çok duyguyu bir arada yaşayabiliyormuş insan meğer!!
tam bir yıldır bu günü bekliyorum ben.. son 5 aydır şafak sayıyorum resmen.. sadece 4 gün kaldı :93:
eski sevgilim mesaj attı.. cumartesi geliyorum beni karşılar mısın demiş..............
herkes bu haftasonuna benmle plan yapmış..........kime nasıl yetcem hiç bilmiyorum............ annem piknik derdinde, okuldan arkadaşlar parti derdinde, teyzem benle uyumanın derdnle, eski sevgilim gitmeden beni geri kazanmanın peşinde, siteden arkadaşlar buluşma derdinde, bense valiz derdindeyim
bir tek yeğenime dayanamam.............................................
meleğime, kuzuma,, ondan 6 ay ayrılmaya................................................ Allahım dayanma gücü var... nasıl gidicem onsuz uzaklara........