YA KATRAN KARASI YA BEMBEYAZ....NEDEN GRİLER YOK Kİ BENDE:26:
duygularımı anlayamıyorum...duygu fırtınalarım beni bile yoruyor...nasıl bu kadar hızlı duygudan duyguya geçiyorum
bi çok mutluyum havalarda uçuyorum...
bi bomb.k haldeyim...herşeye takıyorum herşeye üzülüyorummmmm....
herşey bu kadar zor olmak zorunda mı?
ya da bi mucize falan olamaz mı?
hep masallarda mı olur yani ya da ninelerimizin anlattığı ve her seferinde yaşanmış olduğunu iddia ettiği olaylarda mı?
bizi bulmaz mı bigün ne dersin?
gerçekten şanssız mıyım ben be günlük?ya da şanslıyım da pergel gibi aynı noktada dönüp durduğumdan mı şanssız hissediyorum?
bi gün o pergelle çizip durduğum dairelerin dışına çıkabilir miyim bunu merak ediyorum...
AMA RABBİM KALEM DE PERGEL DE SENİN ELİNDE
LÜTFEN MELEĞİMİZİ GÖNDER BİZE!!!!