Sevgilim bekar annesini geçindirmek istiyor

Ozelestiri yapabiliyorsunuz bu cok guzel bir durum.Bu beraberlikte orta nokta bulunup ta huzur saglanabilir mi? Saglansa nasil olur bilinmez.Ama evlenseniz bile herzaman bir tarafiniz eksik kalacak.Cunku ben su soylediginiz duygu yuzunden bosaniyorum.Demissiniz ki'anne bebegimiz gibi oldu,kendi ailemizi bukadar dusunemez olduk' maddi pronlemlerin nerdeyse yasanmadigi bir evlilikten bu dediginiz kaynakli duygularla ,esimin annem de annem demesinden sonra bosaniyoruz biz.Sorununuz maddiyatinda otesine gececek.
Önceki eşimde Babamda Babam diyordu, tam olarak ne zaman birisinin hayatının merkezinde veya ilk tercihinde olacağım merak ediyorum. Ben kendi büyüklerimden hiç böyle görmedim, aman huzurları bozulmasın ikilik çıkmasın diye hep geri planda durdular ve çocuklarını bir tercih yapmak zorunda bırakmadı. Bunun sorumluluğunu hissetmediği için ne annem ne babam böyle annemde annem duygularına girmedi, buna rağmen çok sevgi dolu ve birbirine bağlı bir aileyiz..

Dün ki yorumlarınızda yazmıştınız. Yani sız rahatsızlanabılırsınız iş bulamayabilirsiniz genç yaşınızda ama 45 yaşında ki kadın kalp spazmı geçirmiş çalışırken oun sağlık sorunu rahatsızlık sayılmıyor kalp sorunu ve ya bı hastalığı var mı bilmiyorsunuz. Ama sız rahatsızlığım olabilir dıyebiliyorsunuz karşınızda ki kadın zaten belli ki rahatsız yani sız bana olsun gerısı bağlamaz ben ister çalışırım ister çalışmam istersem sadece kendıme harcarım ama o evı geçindirmek zorunda ben bu olayı çözemedim sizin düşüncenizde hoş değil. Ama kendi hayatınız çift olarak uyumsuzsunuz ayrılmışsınız bitmiş. Bence önünüze bakın krıterlerınıze uygun bir kişiyi bulmalısınız ki yaşınız daha çok genç
Hayatımda sürekli kendimle beraber birini düşünmek zorunda mıyım merak ediyorum. Ne kadar meraklısınız birinin sorumluluğunu almaya, hayatınızda birden çok kalemi ayrı ayrı düşünmek zorunda olmaya. Evlilik zaten kendi içinde zorken birde bir dalı idare etmeye, çok meraklısınız. Öyle bir düşüncede olmadığımı 3. kez söylüyorum hala ama hoş değil diyorsunuz. Sorun bu olsaydı, bu düşüncede değilim dediğim de karşımdakiyle sorunlar çözülürdü herhalde, çözülmediğine göre sorun bu değil.
hem haklı hem haksız olduğunuz noktalar var. kendi davranışlarınızı böyle dürüstçe irdelemeniz de gerçekten çok güzel bir tutum.
ancak mesela o dediğiniz "sen evi geçindir, ben istediğim gibi kendi maaşımı harcarım" lafı evet cidden hoş değil. bu durumda o da kendini kullanılacak biri gibi hissetmiştir haklı olarak.
bana da böyle birşey dense ben de rahatsız olurum.

dediğiniz gibi bir şekilde ilişki içinde çok yıpranılmış aslında. ve insan ne kadar severse sevsin bir gün bir şekilde bunlara karşı ağır tepkiler veriyor.
yani sadece 2-3 ay böyle davransanız ve sonra toparlansanız tamam diyeceğim de, 1.5 sene uzun zaman böyle davranmak için.

bence her anlamda hala ayrılmanız en mantıklı karar. yaşlarınız kaç bilmiyorum ancak duygusal bağımlılığı yenecektir o da mutlaka.
çünkü bu gibi durumlarda düzelse de gene ileride bir gün o ezilen taraf tepki veriyor ve her seferinde tepkilerin dozu artıyor.

belki de gerçekten yuva kurmanız gereken kişiler birbiriniz değilsiniz.

bu ilişkiyi bir deneyim olarak görüp yolunuza devam edin derim.

Teşekkür ederim, belki de birbirimize göre değilizdir ama bunu kabullenmek çok zor. 1,5 yıldır o kadar güzel bir ilişkinin içerisindeydim ki, eski eşimin başıma açtığı belalarla uğraşırken hep o yanımdaydı, o babasına kırıldığında veya işinde strese girip ağladığında hep ben onun yanındaydım, hep beraber ağladık ve beraber güldük, çok zor günleri beraber atlattık, sıradan laylaylom gezelim tozalım bir ilişki değildi çok fazla birbirimizden sorumlu hissettik ve ben bu hissi çok sevmiştim, bu kişiyle aramdaki bağı veya sevginin yarısını eski eşimle kuramamıştım, böyle yüce bir histi benim için. Böyle bir ilişkiyi bile evliliğe taşıyamadıysam sanırım hiç kimseyle bir daha olamam. O kadar şey yaşamışım, o kadar şey paylaşmışım, zayıflıklarımı, korkularımı, endişelerimi, komplekslerimi, üzüntümü, yediğim darbeleri, kendime bile itiraf edemediğim şeyleri onun sayesinde kabullenmişim.. Başka kimseyle tekrar paylaşamam ilişki defteri benim için uzunca bir süre kapanmıştır. Biraz duygusal bir yazı oldu ama annesi veya maddi konu yüzünden böyle bir ilişkiyi benim tarafımdan bitirmek çok ağır. Onun fikri değişse bile eninde sonunda bizden birçok şey bekleyecek bir annesi var, 10 sene sonra veya 5 sene sonra, o alınacak bir sorumluluk. Ben bunu onun için yapabilir miyim kendimde o şeyi göremediğim için ayrıldım..
 
Önceki eşimde Babamda Babam diyordu, tam olarak ne zaman birisinin hayatının merkezinde veya ilk tercihinde olacağım merak ediyorum. Ben kendi büyüklerimden hiç böyle görmedim, aman huzurları bozulmasın ikilik çıkmasın diye hep geri planda durdular ve çocuklarını bir tercih yapmak zorunda bırakmadı. Bunun sorumluluğunu hissetmediği için ne annem ne babam böyle annemde annem duygularına girmedi, buna rağmen çok sevgi dolu ve birbirine bağlı bir aileyiz..


Hayatımda sürekli kendimle beraber birini düşünmek zorunda mıyım merak ediyorum. Ne kadar meraklısınız birinin sorumluluğunu almaya, hayatınızda birden çok kalemi ayrı ayrı düşünmek zorunda olmaya. Evlilik zaten kendi içinde zorken birde bir dalı idare etmeye, çok meraklısınız. Öyle bir düşüncede olmadığımı 3. kez söylüyorum hala ama hoş değil diyorsunuz. Sorun bu olsaydı, bu düşüncede değilim dediğim de karşımdakiyle sorunlar çözülürdü herhalde, çözülmediğine göre sorun bu değil.


Teşekkür ederim, belki de birbirimize göre değilizdir ama bunu kabullenmek çok zor. 1,5 yıldır o kadar güzel bir ilişkinin içerisindeydim ki, eski eşimin başıma açtığı belalarla uğraşırken hep o yanımdaydı, o babasına kırıldığında veya işinde strese girip ağladığında hep ben onun yanındaydım, hep beraber ağladık ve beraber güldük, çok zor günleri beraber atlattık, sıradan laylaylom gezelim tozalım bir ilişki değildi çok fazla birbirimizden sorumlu hissettik ve ben bu hissi çok sevmiştim, bu kişiyle aramdaki bağı veya sevginin yarısını eski eşimle kuramamıştım, böyle yüce bir histi benim için. Böyle bir ilişkiyi bile evliliğe taşıyamadıysam sanırım hiç kimseyle bir daha olamam. O kadar şey yaşamışım, o kadar şey paylaşmışım, zayıflıklarımı, korkularımı, endişelerimi, komplekslerimi, üzüntümü, yediğim darbeleri, kendime bile itiraf edemediğim şeyleri onun sayesinde kabullenmişim.. Başka kimseyle tekrar paylaşamam ilişki defteri benim için uzunca bir süre kapanmıştır. Biraz duygusal bir yazı oldu ama annesi veya maddi konu yüzünden böyle bir ilişkiyi benim tarafımdan bitirmek çok ağır. Onun fikri değişse bile eninde sonunda bizden birçok şey bekleyecek bir annesi var, 10 sene sonra veya 5 sene sonra, o alınacak bir sorumluluk. Ben bunu onun için yapabilir miyim kendimde o şeyi göremediğim için ayrıldım..
Kendı kendınızle çelişiyorsunuz. Bir insan karşısındakılere ben süsüme harcarım sen evı geçindir diyorsa bunu düşündüğü için der yoklamışsdınız adamı o da kullanıldığını hıssetmış ki uzaklaşmış hiç burda eski evliliğim şu bu deme ben haklıya haklı haksıza haksız derım. Sen bu adamı sureklı manipüle etmiş misin ? Evet sureklı ben şöyle olsun ıstıyorum demışsın . Eee bu adam bır yerden sonra şapkasını önüne koymuş karşımda ki kişi hep ben ben dıyen bırı olduğunu düşğnmüş. Ben her kadının çalışmasını en başta dıyen bırıyım. Ama herkese haksız yönlerınıde söylerım. Siz ben istersem çalışmam eğitimime devam ederim ya da rahatsızlığım çıkar çocuklarım olur bla bla diyebilirlen rahatsızlığı olan bır kadın çalışabılır demekta tezatlık sız daha genç yaşınızda bunu dersenız adamda ee o zaman o da anam der yanı. Çocuklu kadınlar ınsan değil mi çalışıyor. Ya da karşınızdaki ınsan evı geçindirsın kendıne ne kalcak kendı ozelıne ıhtıyacına para kalmıyor. Sız dedıklerınızle çok çeliştiniz kusura bakmayın
 
Kendı kendınızle çelişiyorsunuz. Bir insan karşısındakılere ben süsüme harcarım sen evı geçindir diyorsa bunu düşündüğü için der yoklamışsdınız adamı o da kullanıldığını hıssetmış ki uzaklaşmış hiç burda eski evliliğim şu bu deme ben haklıya haklı haksıza haksız derım. Sen bu adamı sureklı manipüle etmiş misin ? Evet sureklı ben şöyle olsun ıstıyorum demışsın . Eee bu adam bır yerden sonra şapkasını önüne koymuş karşımda ki kişi hep ben ben dıyen bırı olduğunu düşğnmüş. Ben her kadının çalışmasını en başta dıyen bırıyım. Ama herkese haksız yönlerınıde söylerım. Siz ben istersem çalışmam eğitimime devam ederim ya da rahatsızlığım çıkar çocuklarım olur bla bla diyebilirlen rahatsızlığı olan bır kadın çalışabılır demekta tezatlık sız daha genç yaşınızda bunu dersenız adamda ee o zaman o da anam der yanı. Çocuklu kadınlar ınsan değil mi çalışıyor. Ya da karşınızdaki ınsan evı geçindirsın kendıne ne kalcak kendı ozelıne ıhtıyacına para kalmıyor. Sız dedıklerınızle çok çeliştiniz kusura bakmayın
Siz bu üslubunuzu düzeltin önce kimden neyin hesabını soruyorsunuz? Hiç bir dediğimle çeliştiğimi düşünmüyorum. Yanlış anlamalar var ama daha fazla açıklamaya takatim kalmadı. O bahsettiğim cümleyi sanırım ilk flört ederken bir tanıdığını örnek olarak anlatmıştı bende kadını desteklemiş karakterini anlamak için yoklamıştım yaklaşık üstünden 1,5 sene geçmiş ve 1500 kere zaten ortak hesabımızda olacak dediğinde herhangi bir itirazda bulunmamışım bunu göz önünde bulundurun. Asıl sorun bu değil. Ben zaten o karakterde biri değilim karşımdaki ev geçindirecem diye can çekişirken, ben kendim bir elim yağda bir elim balda yaşayamam onuda bu çok iyi biliyor. Konuyu saptırmayın. Çalışmayacam da demiyorum. Yalnız çalışmama seçeneğim olmalı bu benim için bir zorunluluğa dönüşmemeli diyorum. Ben böyle düşünüyorum ve bu konuyu yoruma açık tutmuyorum danıştığım konu farklı bir konuydu ona odaklanın.
 
Siz bu üslubunuzu düzeltin önce kimden neyin hesabını soruyorsunuz? Hiç bir dediğimle çeliştiğimi düşünmüyorum. Yanlış anlamalar var ama daha fazla açıklamaya takatim kalmadı. O bahsettiğim cümleyi sanırım ilk flört ederken bir tanıdığını örnek olarak anlatmıştı bende kadını desteklemiş karakterini anlamak için yoklamıştım yaklaşık üstünden 1,5 sene geçmiş ve 1500 kere zaten ortak hesabımızda olacak dediğinde herhangi bir itirazda bulunmamışım bunu göz önünde bulundurun. Asıl sorun bu değil. Ben zaten o karakterde biri değilim karşımdaki ev geçindirecem diye can çekişirken, ben kendim bir elim yağda bir elim balda yaşayamam onuda bu çok iyi biliyor. Konuyu saptırmayın. Çalışmayacam da demiyorum. Yalnız çalışmama seçeneğim olmalı bu benim için bir zorunluluğa dönüşmemeli diyorum. Ben böyle düşünüyorum ve bu konuyu yoruma açık tutmuyorum danıştığım konu farklı bir konuydu ona odaklanın.
Bakın ben normal konuşuyorum sizi kırmak falan istemiyorum eğer bunları söylemezsem ılerde de böyle sorunlar yaşabilirsiniz. Yaşınız belli ki benden küçük ve bakın bir insanı manipüle ederek isteklerinizi yerinize getiremezsiniz. İçinde varsa siz demeden zaten yapar. Ama sürekli yapıldığında patlar. Bakın zaten siz olmazsınız bir ınsan 2 bın lıra verırse başka eve hıc bır şekilde geçinilmez burada zaten haklısınız buna burda kımse bir şey demedi demezde. Çelişme işine gelince bakın benım çalışmama gıbı seçeneğim olmalı derseniz karşınızda ki de der ki o benim annem senin nasıl oluyorsa o da rahatsız çalışmama seçeneği var der o da kendi açısından haklı sen kendi açından haklısın burda kimse sana kötü bir şey demiyor. Ama şu yanlışıda yapma ılk evliliğinin hatalarını başka ılışkılerınde ısteklerım olsun dıye manipüle edemezsin. Adam olduda ısteklerını yaptı evlenınce değişti o zaman daha kötü olucak. Yani sen artık önüne bakıcaksın bu iş olmaz ne o annesini bırakabilir ne sen onunla geçinebilirsin.
 
Önceki eşimde Babamda Babam diyordu, tam olarak ne zaman birisinin hayatının merkezinde veya ilk tercihinde olacağım merak ediyorum. Ben kendi büyüklerimden hiç böyle görmedim, aman huzurları bozulmasın ikilik çıkmasın diye hep geri planda durdular ve çocuklarını bir tercih yapmak zorunda bırakmadı. Bunun sorumluluğunu hissetmediği için ne annem ne babam böyle annemde annem duygularına girmedi, buna rağmen çok sevgi dolu ve birbirine bağlı bir aileyiz..


Hayatımda sürekli kendimle beraber birini düşünmek zorunda mıyım merak ediyorum. Ne kadar meraklısınız birinin sorumluluğunu almaya, hayatınızda birden çok kalemi ayrı ayrı düşünmek zorunda olmaya. Evlilik zaten kendi içinde zorken birde bir dalı idare etmeye, çok meraklısınız. Öyle bir düşüncede olmadığımı 3. kez söylüyorum hala ama hoş değil diyorsunuz. Sorun bu olsaydı, bu düşüncede değilim dediğim de karşımdakiyle sorunlar çözülürdü herhalde, çözülmediğine göre sorun bu değil.


Teşekkür ederim, belki de birbirimize göre değilizdir ama bunu kabullenmek çok zor. 1,5 yıldır o kadar güzel bir ilişkinin içerisindeydim ki, eski eşimin başıma açtığı belalarla uğraşırken hep o yanımdaydı, o babasına kırıldığında veya işinde strese girip ağladığında hep ben onun yanındaydım, hep beraber ağladık ve beraber güldük, çok zor günleri beraber atlattık, sıradan laylaylom gezelim tozalım bir ilişki değildi çok fazla birbirimizden sorumlu hissettik ve ben bu hissi çok sevmiştim, bu kişiyle aramdaki bağı veya sevginin yarısını eski eşimle kuramamıştım, böyle yüce bir histi benim için. Böyle bir ilişkiyi bile evliliğe taşıyamadıysam sanırım hiç kimseyle bir daha olamam. O kadar şey yaşamışım, o kadar şey paylaşmışım, zayıflıklarımı, korkularımı, endişelerimi, komplekslerimi, üzüntümü, yediğim darbeleri, kendime bile itiraf edemediğim şeyleri onun sayesinde kabullenmişim.. Başka kimseyle tekrar paylaşamam ilişki defteri benim için uzunca bir süre kapanmıştır. Biraz duygusal bir yazı oldu ama annesi veya maddi konu yüzünden böyle bir ilişkiyi benim tarafımdan bitirmek çok ağır. Onun fikri değişse bile eninde sonunda bizden birçok şey bekleyecek bir annesi var, 10 sene sonra veya 5 sene sonra, o alınacak bir sorumluluk. Ben bunu onun için yapabilir miyim kendimde o şeyi göremediğim için ayrıldım..
Bu yuzden biten iliskiler cok aci veriyor,severek,icin yana yana bitiriyorsun,kendimden biliyorum.Gerek bizim bilincdisi yapmis oldugumuz secimler ,gerek kader motifi artik ne dersek diyelim boyle garip sekilde cekiyoruz istemedigimiz tipleri.Hayat her turlu zor.Bazen istemesek te fedakarliklar yapmak zorunda kaliyoruz ama bizim toplumumuza ozgun bir asiri duygusallik.anne.baba,evlat sahiplenmesi var olmasi gerekenden fazla bir sekilde.Bu dongu kolay kolay kirilamaz 2 nesil daha degismedikce.Mesela ev hanimi olarak aldigin veya bir sebeple isinden ayrilmasina vesile neden oldugun bir kadinla 45 yasinda bosaninca o kadin dimdizlak ortada kaliyor.Ve erkek tarafindan hicbir yaptirimi yok maalesef.O evlilikteki butun faturalari cocugun odemek zorunda kaliyor hatta yuva kuramamak veya yuvasinin yikilmasi pahasina olacak sekilde.
Yine kok soruna inince toplum yapilanmasina kadar giden bir sorun.
 
Hanımlar lütfen tartışmayın rica ediyorum, konu aldı başını gidiyor ilk çıkış noktasından sapalı da çok oldu.

@youandi ortada bir gerçek var ki sizden olmaz, siz ilk evliliğinizdeki tecrübeleriniz sebebiyle tedirginsiniz, erkek arkadaşınız annesine sorumluluk hissediyor ve ona bakmak istiyor, evlenirseniz mesele güç savaşlarına dönüşecek, herkes benim dediğim olsun diyecek ve evliliğiniz 3 kişilik olacak.
 
Hanımlar lütfen tartışmayın rica ediyorum, konu aldı başını gidiyor ilk çıkış noktasından sapalı da çok oldu.

@youandi ortada bir gerçek var ki sizden olmaz, siz ilk evliliğinizdeki tecrübeleriniz sebebiyle tedirginsiniz, erkek arkadaşınız annesine sorumluluk hissediyor ve ona bakmak istiyor, evlenirseniz mesele güç savaşlarına dönüşecek, herkes benim dediğim olsun diyecek ve evliliğiniz 3 kişilik olacak.
3 kisilik evlilikk.Insani her yil 5 yil yaslandiran bir durum.Hele guc savasi da girince huzur kalmiyor.Allah herkese ic ferahligi versin.
 
Çalışmak ölmek gebermek mi oluyor???konuyu baya güzel okumussunuz🤣
kadın belki çalışamıcak durumda yaşı 45 diye çalışmasımı gerekiyor?belki anne istememiştir bile ,oğlan evlat vazifesini yapmak istiyor.malesef yüzde seksen burdaki bayanlar kayınvalidemi eeeggg kaka der gibi bahsediyor kusura bakmayın konuyu değil!ben geneli okurum güzelim...
 
3 kisilik evlilikk.Insani her yil 5 yil yaslandiran bir durum.Hele guc savasi da girince huzur kalmiyor.Allah herkese ic ferahligi versin.
Aynen öyle, her şey ortada aslında ama insan sevince gözü bir şey görmüyor, ilişkinin başında erkek arkadaş her şeye he diyen taraf olmuş, belki kaybetme korkusu belki çok sevdiği için, belki çocukken annesinden ziyade babaannesiyle yaşamak zorunda kaldığından sevdiği birini kaybetmek onda travmaya sebep oldu bilemeyiz, konu sahibesi daha önce evlenmiş, o da ilk evliliğinde acı tecrübeler yaşamış, ilk eşi de önce babam demiş, o yüzden sevdiği adamın hayatının merkezinde olmak istiyor.

Bu beraberlikte herkesin kendince haklı istekleri var, erkek arkadaş annesini de kaybetmek istemiyor, çünkü ne olursa olsun o onun annesi ama kız arkadaşıyla da bir yaşam kurmak istiyor, ikisinin arasında dengeyi kuramadığını kendi de söylemiş.

Konu sahibesi de 3 kişilik bir düzen istemiyor o da haklı, evlilik olursa denge kuramayan bir adam, oğlu her anlamda yanında olsun isteyen bir anne ve sevdiği için bu düzene ayak uydurmak zorunda kalacak bir kadın olacak, bu evlilik ne kadar sağlıklı olur, nereye kadar devam edebilir ki?

Bir yerden sonra herkes patlayacak, adam o benim annem diyecek, anne oğlu yanında olsun isteyecek, kadın kazançları anneye de gidiyor diye kızacak, zira şu bir gerçek yalnızca faturaları ödeme desteği olmayacak, komple bir evin yükünü alacaksınız, bu zamanda 2 kişi çalışırken bir evin geçimini sağlamak bile güçken 2 ev zorlayacak ve herkes birbirine patlayacak, yeri gelecek kayınvalidenin üzerine aldığı kıyafeti bile ben kendime çorap alamazken kadın kendine elbise aldı diyerek dert edeceksiniz çünkü ortada dengesizlik var, çiftin maaşı ortak hesaba ama kayınvalidenin maaşı olduğu gibi kendi cebine kalacak ve şuraya yazıyorum kira+faturalarla kalmaz bu iş, İstanbul'da Ataşehir'de tek kişi 1000 liraya mutfak masrafı yetmez, 1.500 liraya kira bile zor, 500 faturalar imkansıza yakın, yalnızca doğalgaz faturası bile kim bilir kaç lira tutacak, kadın yetmiyor oğlum diyecek 2000 liralık destek arttırılıp daha fazlası ödenecek, mutfak alışverişi yapılacak.

Çok uzattım ama olmazzz, kadının kendi evi olsaydı bir nebze ama kirada mümkün değil, o kadın eninde sonunda oğlunun yanına taşınmak durumunda kalacak.
 
ç
Aynen öyle, her şey ortada aslında ama insan sevince gözü bir şey görmüyor, ilişkinin başında erkek arkadaş her şeye he diyen taraf olmuş, belki kaybetme korkusu belki çok sevdiği için, belki çocukken annesinden ziyade babaannesiyle yaşamak zorunda kaldığından sevdiği birini kaybetmek onda travmaya sebep oldu bilemeyiz, konu sahibesi daha önce evlenmiş, o da ilk evliliğinde acı tecrübeler yaşamış, ilk eşi de önce babam demiş, o yüzden sevdiği adamın hayatının merkezinde olmak istiyor.

Bu beraberlikte herkesin kendince haklı istekleri var, erkek arkadaş annesini de kaybetmek istemiyor, çünkü ne olursa olsun o onun annesi ama kız arkadaşıyla da bir yaşam kurmak istiyor, ikisinin arasında dengeyi kuramadığını kendi de söylemiş.

Konu sahibesi de 3 kişilik bir düzen istemiyor o da haklı, evlilik olursa denge kuramayan bir adam, oğlu her anlamda yanında olsun isteyen bir anne ve sevdiği için bu düzene ayak uydurmak zorunda kalacak bir kadın olacak, bu evlilik ne kadar sağlıklı olur, nereye kadar devam edebilir ki?

Bir yerden sonra herkes patlayacak, adam o benim annem diyecek, anne oğlu yanında olsun isteyecek, kadın kazançları anneye de gidiyor diye kızacak, zira şu bir gerçek yalnızca faturaları ödeme desteği olmayacak, komple bir evin yükünü alacaksınız, bu zamanda 2 kişi çalışırken bir evin geçimini sağlamak bile güçken 2 ev zorlayacak ve herkes birbirine patlayacak, yeri gelecek kayınvalidenin üzerine aldığı kıyafeti bile ben kendime çorap alamazken kadın kendine elbise aldı diyerek dert edeceksiniz çünkü ortada dengesizlik var, çiftin maaşı ortak hesaba ama kayınvalidenin maaşı olduğu gibi kendi cebine kalacak ve şuraya yazıyorum kira+faturalarla kalmaz bu iş, İstanbul'da Ataşehir'de tek kişi 1000 liraya mutfak masrafı yetmez, 1.500 liraya kira bile zor, 500 faturalar imkansıza yakın, yalnızca doğalgaz faturası bile kim bilir kaç lira tutacak, kadın yetmiyor oğlum diyecek 2000 liralık destek arttırılıp daha fazlası ödenecek, mutfak alışverişi yapılacak.

Çok uzattım ama olmazzz, kadının kendi evi olsaydı bir nebze ama kirada mümkün değil, o kadın eninde sonunda oğlunun yanına taşınmak durumunda kalacak.
çok doğru ve isabetli bir çıkarım olmuş mune. kafam karıştığında tekrar tekrar okuyup bu büyük tabloyu göreceğim, ilişkinin geleceği ama çok ama az bu düzeyde olacaktı. kendimi de biliyorum çünkü, evliya değilim insanı hırslardan ve duygulardan arınmış değilim, benimde hasetliğim olacak ve bu ilişki yürümeyecek. keşke 1.5 senedir bu olayın üzerinde daha çok dursaymışım. bu kadar büyük bir yıkıma uğramazdım. hala olmayan evliliğin hesabını yapıyorsun diyenler var bide, şuan bile bu kadar üzülmüşken. teşekkür ederim herkese tekrar
 
Aynen öyle, her şey ortada aslında ama insan sevince gözü bir şey görmüyor, ilişkinin başında erkek arkadaş her şeye he diyen taraf olmuş, belki kaybetme korkusu belki çok sevdiği için, belki çocukken annesinden ziyade babaannesiyle yaşamak zorunda kaldığından sevdiği birini kaybetmek onda travmaya sebep oldu bilemeyiz, konu sahibesi daha önce evlenmiş, o da ilk evliliğinde acı tecrübeler yaşamış, ilk eşi de önce babam demiş, o yüzden sevdiği adamın hayatının merkezinde olmak istiyor.

Bu beraberlikte herkesin kendince haklı istekleri var, erkek arkadaş annesini de kaybetmek istemiyor, çünkü ne olursa olsun o onun annesi ama kız arkadaşıyla da bir yaşam kurmak istiyor, ikisinin arasında dengeyi kuramadığını kendi de söylemiş.

Konu sahibesi de 3 kişilik bir düzen istemiyor o da haklı, evlilik olursa denge kuramayan bir adam, oğlu her anlamda yanında olsun isteyen bir anne ve sevdiği için bu düzene ayak uydurmak zorunda kalacak bir kadın olacak, bu evlilik ne kadar sağlıklı olur, nereye kadar devam edebilir ki?

Bir yerden sonra herkes patlayacak, adam o benim annem diyecek, anne oğlu yanında olsun isteyecek, kadın kazançları anneye de gidiyor diye kızacak, zira şu bir gerçek yalnızca faturaları ödeme desteği olmayacak, komple bir evin yükünü alacaksınız, bu zamanda 2 kişi çalışırken bir evin geçimini sağlamak bile güçken 2 ev zorlayacak ve herkes birbirine patlayacak, yeri gelecek kayınvalidenin üzerine aldığı kıyafeti bile ben kendime çorap alamazken kadın kendine elbise aldı diyerek dert edeceksiniz çünkü ortada dengesizlik var, çiftin maaşı ortak hesaba ama kayınvalidenin maaşı olduğu gibi kendi cebine kalacak ve şuraya yazıyorum kira+faturalarla kalmaz bu iş, İstanbul'da Ataşehir'de tek kişi 1000 liraya mutfak masrafı yetmez, 1.500 liraya kira bile zor, 500 faturalar imkansıza yakın, yalnızca doğalgaz faturası bile kim bilir kaç lira tutacak, kadın yetmiyor oğlum diyecek 2000 liralık destek arttırılıp daha fazlası ödenecek, mutfak alışverişi yapılacak.

Çok uzattım ama olmazzz, kadının kendi evi olsaydı bir nebze ama kirada mümkün değil, o kadın eninde sonunda oğlunun yanına taşınmak durumunda kalacak.
Ayni fikri savunmustum ben de.Cunku en basitinden hic maddi problem yasanmamis modelleri de var anne-ogul iliskilerinde.Adam anneyi o kadar kanatlari altina almaya calisiyor ki kizin bir tarafi hep yarim hep yarim kaliyor.Sonra bir gun hic olmadik bir sebepten patlayan krizler..
Gecenlerde bir konu vardi boyle anne-ogul iliskisinden sorunlar yasayan bir hanimefendi acmisti.Arada dengeyi saglayamayan hatta denge nedir farkinda bile olmayan bir erkek ve kendini yalniz hisseden bir es.Hatta bir de yurtdisina 2 yilligina yerlesmelerine izin vermeyen bir kayinvalide konusu vardi.Bu konularda maddi sorunlar bile yoktu .Evlilikte denge kuramayan iki taraf varsa o evlilik cok zor buyuyor veyahut yikiliyor.Burada en basinda farkindalik var en azindan,kurulmamasi herkesin ruh sagligi acisindan daha iyi.
Kadin eninde sonunda oglunun yanina tasinacak hatta bunun icin maddi soruna bile gerek yok annem yalniz kaldi gerekcesiyle oglunun yanina tasinacak.
 
ç

çok doğru ve isabetli bir çıkarım olmuş mune. kafam karıştığında tekrar tekrar okuyup bu büyük tabloyu göreceğim, ilişkinin geleceği ama çok ama az bu düzeyde olacaktı. kendimi de biliyorum çünkü, evliya değilim insanı hırslardan ve duygulardan arınmış değilim, benimde hasetliğim olacak ve bu ilişki yürümeyecek. keşke 1.5 senedir bu olayın üzerinde daha çok dursaymışım. bu kadar büyük bir yıkıma uğramazdım. hala olmayan evliliğin hesabını yapıyorsun diyenler var bide, şuan bile bu kadar üzülmüşken. teşekkür ederim herkese tekrar
Görünen köy kılavuz istemez youandi, hiç kimse evliya değil, anne babadır saygı duyulur, hürmet eder yeri geldiğinde hepimiz maddi manevi destekte bulunuruz, kimse anne babayı sokağa atın demiyor demez de ama yalan yok insan yeri geliyor kendi ailesine bile sabrını yitiriyor, anlaşamayıp sürtüşmeler yaşanıyor ama kendi aileniz olduğu için zamanla her şey eski haline dönüyor ama eşinizin ailesiyle sürtüşme yaşayınca işin rengi değişiyor, kaldı ki gerçekten merak ediyorum kaç kadının eşi kayınvalidesine ömür boyu bakar, erkekler böyle konularda daha tahammülsüz, sizin anneniz eşinize laf söylese eşiniz ömür boyu yüzünü görmek istemez ama kayınvalideniz size laf söylediğinde eşiniz o benim annem idare et deyip konuyu kapatmaya çalışır.

Karar yine sizin ama yaşanacaklar belli.
 
Siz bu üslubunuzu düzeltin önce kimden neyin hesabını soruyorsunuz? Hiç bir dediğimle çeliştiğimi düşünmüyorum. Yanlış anlamalar var ama daha fazla açıklamaya takatim kalmadı. O bahsettiğim cümleyi sanırım ilk flört ederken bir tanıdığını örnek olarak anlatmıştı bende kadını desteklemiş karakterini anlamak için yoklamıştım yaklaşık üstünden 1,5 sene geçmiş ve 1500 kere zaten ortak hesabımızda olacak dediğinde herhangi bir itirazda bulunmamışım bunu göz önünde bulundurun. Asıl sorun bu değil. Ben zaten o karakterde biri değilim karşımdaki ev geçindirecem diye can çekişirken, ben kendim bir elim yağda bir elim balda yaşayamam onuda bu çok iyi biliyor. Konuyu saptırmayın. Çalışmayacam da demiyorum. Yalnız çalışmama seçeneğim olmalı bu benim için bir zorunluluğa dönüşmemeli diyorum. Ben böyle düşünüyorum ve bu konuyu yoruma açık tutmuyorum danıştığım konu farklı bir konuydu ona odaklanın.

sanırım şurada orta noktaya varmak lazım. siz evliyken çalışmama özgürlüğü bekliyorsunuz. elbette bekleyebilirsiniz. bu durumda aynı özgürlüğü adamın annesi de isteyebilir. yani sizin hakkınız kadar onun da hakkı var.

dediğim gibi ben zaten bu konu dışında da, bahsettiğiniz manipülasyon vs durumlarından dolayı da ilişkinizi sağlıklı ve önü açık görmedim.
tek konunuz ortak hesap olması değil, bu da net bence. kendiniz anlattınız yaşananları sonuçta.
bu kadar yıpranmış hiçbir ilişkinin sonu iyi gelmiyor.
anne çalışsa bile başka yerden patlak verecekmiş.
ikiniz de gönlünüze göre insanlarla karşılaşırsınız umarım.
 
Hanımlar lütfen tartışmayın rica ediyorum, konu aldı başını gidiyor ilk çıkış noktasından sapalı da çok oldu.

@youandi ortada bir gerçek var ki sizden olmaz, siz ilk evliliğinizdeki tecrübeleriniz sebebiyle tedirginsiniz, erkek arkadaşınız annesine sorumluluk hissediyor ve ona bakmak istiyor, evlenirseniz mesele güç savaşlarına dönüşecek, herkes benim dediğim olsun diyecek ve evliliğiniz 3 kişilik olacak.

tek mesele anne mevzuu değil zaten. bu süreçte başka şeylerden dolayı da yıpranmışlar. bir taraf hep evet diyor diğer taraf yükleniyor.
bu olmasa başka birşeyden kıyamet kopacakmış zaten. daha öncede yazdım, belki de beraber yuva kuracakları kişiler birbirleri değiller.
bazen bazı ilişkiler sadece birşeyleri görmek, deneyimlemek için yaşanıyor. bu da öyle bir ilişki olmuş.
muhtemelen karşı taraf herşeyi sevgi uğruna kabul etmemeyi öğrenecek. konu sahibi de geçmiş kötü deneyimlerini başkalarına bu derece yansıtmaması gerektiğini.
 
tek mesele anne mevzuu değil zaten. bu süreçte başka şeylerden dolayı da yıpranmışlar. bir taraf hep evet diyor diğer taraf yükleniyor.
bu olmasa başka birşeyden kıyamet kopacakmış zaten. daha öncede yazdım, belki de beraber yuva kuracakları kişiler birbirleri değiller.
bazen bazı ilişkiler sadece birşeyleri görmek, deneyimlemek için yaşanıyor. bu da öyle bir ilişki olmuş.
muhtemelen karşı taraf herşeyi sevgi uğruna kabul etmemeyi öğrenecek. konu sahibi de geçmiş kötü deneyimlerini başkalarına bu derece yansıtmaması gerektiğini.
Aynen, çoğunluk anneye, annenin sağlık durumuna, yaşına, çalışıp çalışmaması kısmına odaklandı, youandi'nin hem konu içeriğinde hem de yorumlarındaki satır aralarında yazdığı detaylar gözden kaçtı.

Sakin kafayla okuyunca birçok detay gördüm, baştan beri dediğimi diyorum ayrılmaları çok mantıklı bir karar her ikisi içinde, misal delikanlının babası ortada yok fakat bence evlendiklerinde o da bir süre sonra aktörlerden biri haline gelecek, bekarken güçlü olmadığı söylenen aile bağları evlenince yüksek gerilim akımına dönüşüyor:)
 
Kötü kalplimi adamın annesine baktırmayan siz kötü kalpli ben hadi git işine yazdıkların birbiriyle örtüşmüyor senin gelinini merak ediyorum ileride neler yaşayacaksın aceba

Hamilesiniz. Hiç Allahtan korkmadınız mı? Verdiğini alır (Allah korusun) diye çekinmediniz mi de hassas noktası bebek olan ve belki de tedavi gören bir kadını yaraladınız? Bazen ne kadar umarsızca büyük konuşuyorsunuz.
 
Hamilesiniz. Hiç Allahtan korkmadınız mı? Verdiğini alır (Allah korusun) diye çekinmediniz mi de hassas noktası bebek olan ve belki de tedavi gören bir kadını yaraladınız? Bazen ne kadar umarsızca büyük konuşuyorsunuz.

Daha fenası çocuk görünüşte normal doğar,büyüdükçe psikopat özellikleri göstermeye başlar ve hanımefendi bilmem kaç nesil öncesi ailede psikopat var mı bilemez.Ne iyi anne babadan kötü çocuklar doğuyor,böyle kolayca beddua eden ve pek empati yapamayan birisinin çocuğu da pekala psikopat olabilir.
 
Aynen öyle, her şey ortada aslında ama insan sevince gözü bir şey görmüyor, ilişkinin başında erkek arkadaş her şeye he diyen taraf olmuş, belki kaybetme korkusu belki çok sevdiği için, belki çocukken annesinden ziyade babaannesiyle yaşamak zorunda kaldığından sevdiği birini kaybetmek onda travmaya sebep oldu bilemeyiz, konu sahibesi daha önce evlenmiş, o da ilk evliliğinde acı tecrübeler yaşamış, ilk eşi de önce babam demiş, o yüzden sevdiği adamın hayatının merkezinde olmak istiyor.

Bu beraberlikte herkesin kendince haklı istekleri var, erkek arkadaş annesini de kaybetmek istemiyor, çünkü ne olursa olsun o onun annesi ama kız arkadaşıyla da bir yaşam kurmak istiyor, ikisinin arasında dengeyi kuramadığını kendi de söylemiş.

Konu sahibesi de 3 kişilik bir düzen istemiyor o da haklı, evlilik olursa denge kuramayan bir adam, oğlu her anlamda yanında olsun isteyen bir anne ve sevdiği için bu düzene ayak uydurmak zorunda kalacak bir kadın olacak, bu evlilik ne kadar sağlıklı olur, nereye kadar devam edebilir ki?

Bir yerden sonra herkes patlayacak, adam o benim annem diyecek, anne oğlu yanında olsun isteyecek, kadın kazançları anneye de gidiyor diye kızacak, zira şu bir gerçek yalnızca faturaları ödeme desteği olmayacak, komple bir evin yükünü alacaksınız, bu zamanda 2 kişi çalışırken bir evin geçimini sağlamak bile güçken 2 ev zorlayacak ve herkes birbirine patlayacak, yeri gelecek kayınvalidenin üzerine aldığı kıyafeti bile ben kendime çorap alamazken kadın kendine elbise aldı diyerek dert edeceksiniz çünkü ortada dengesizlik var, çiftin maaşı ortak hesaba ama kayınvalidenin maaşı olduğu gibi kendi cebine kalacak ve şuraya yazıyorum kira+faturalarla kalmaz bu iş, İstanbul'da Ataşehir'de tek kişi 1000 liraya mutfak masrafı yetmez, 1.500 liraya kira bile zor, 500 faturalar imkansıza yakın, yalnızca doğalgaz faturası bile kim bilir kaç lira tutacak, kadın yetmiyor oğlum diyecek 2000 liralık destek arttırılıp daha fazlası ödenecek, mutfak alışverişi yapılacak.

Çok uzattım ama olmazzz, kadının kendi evi olsaydı bir nebze ama kirada mümkün değil, o kadın eninde sonunda oğlunun yanına taşınmak durumunda kalacak.
Ne kadar güzel anlatmışsınız; tane tane ayrıntılı. Ben de birşey ekleyeyim:

Youandi, sizin yaptığınız hatalar ile anne meselesi arasında bağlantı yok. Aksine inanmak saflık olur biraz. O annesi, eninde sonunda o mesele olacaktı. '' Bana sinirlendi, kararını değiştirdi, ben hatalar etmesem annesi teyzesinde kalırdı belki. '' diye düşünmeyin, hoş düşündüğünüzü de zannetmiyorum; ama ne olur ne olmaz söylemek istedim bu fikrimi. Size verdiği taahhütü bozmuş malesef, siz hatalar yapmasanız da o sözden dönülecekti.
 
Herşeyde bi hayır vardır fazla yazıp seni üzmek istemiyorum
Kendisimi alıntılamadıgım ,konu içinde tartışmadigim kişi sırf fikirlerimi beğenmediği için tüp bebekle tedavimle ilgili yazdığım yazıyı alıntılayıp bunu yazıyor.hassas bi konuda üstüme gelen bu kişiye cevap verdigim icin ben suçlu oluyorum ve banlamıyorum. Banlanmak önemli değilde gerçekten reel hayatin içinde bile böyle böyle vicdansız, empati yoksunu, kadın düşmanı bi insan görmemiştim Bu Son Olsun Bu Son Olsun sen nasıl bir insansın nasıl böyle hassas bir konuyu
Kendine tartışma ve zevk konusu hâline getirirsin anlamak zor .sana şifa diliyorum çünkü cidden yaptığını normal insan yapmaz kirildigin yerden kirilmazsin umarim....hic hayatimda senin gibi biriyle karsilasmadim umarım bundan sonra da karsilasmam ,umarim boyle insanlarla karsilasmam sosyal medya ile sınırlı kalır.....
Mune Mune abla tekrar yazmama kızacaksın belki ama inan içime oturdu
 
Son düzenleme:
X