Bu konu bana bir anımı hatırlattı. Bundan 4 ya da 5 sene önceki.
Ben bembeyaz tenli ve simsiyah saçlı, kisa boylu bi kızım. o zamanlar nişanlıydım.
Benim esmer güzeli bir kuzenim var. Ama gerçekten güzel alımlı hanımefendi bir kızdır. Kuzenim diye demiyorum. Hem de daha 18lerinde. Ay parçası gibi bi kız.
Bigün bana dediki: boleyn abla çarşıya gidelim mi.
Olur ablası gidelim dedim. Gittik.
Bu küçük bir dükkandan kendine ust baş bakıyor. Gösteriyor oldu mu filan diyor.
Beyaz bir bluz ile lacivert dar bir keten pantolon denedi. Fiziği de düzgündür. Güzel oldu .
Dükkanın sahibi de zannederim 35lerinde evli barkli adam.
Geldi kuzenime bakıyor. Ama ürününü satmaya çalışan esnaf gibi değil. Basbaya alıcı gözle bakıyor. Ve bu esnada iltifatın dozunu kaçırıyor.
"Aman Allahim ne kadar yakıştı. Ne kadar güzel oldun. Zaten çok güzel bir kızsın maşallah. Bayıldım sana. Beyaz ile lacivert ne kadar uyumli. Hem de pürüzsüz esmer tenine beyaz renk ne kadar güzel oldu. Esmer ten zaten çok güzeldir " dedi.
Ben şaşkınlıkla dinlerken adamın boşbogazliğından ben de nasiplendim. Döndü bana dediki;
"Sende lütfen beyaz tenli olduğun için kendini kötü hissetme" . Ben şok tabi
ne diyeceğimi bilemedim. Yok hissetmem filan geveledim.
Kuzenimle halen daha konuşuruz. Sapığın yerine gidelim mi der arada. Ürünleri güzel ama kuzenim tek gitmeye korkuyor