- 17 Ağustos 2011
- 25.442
- 161.262
- 798
Şimdi kesin bir yerden çıkıp 'o konuyu ablam için actim' falan der.
Şimdi kesin bir yerden çıkıp 'o konuyu ablam için actim' falan der.Uzun uzun yazmışsınız ama konu fake çıktı. Böyle insnalara vakit ayırdığımıza üzülüyorum. Konu sahibi aylar önce evliyim eşim cimri, başkasına aşıktım Ama babam vermedi. Bu adamla da mutlu değilim demiş. 4 ayda boşansa bile 2 yıllık ilişkisinin olması mümkün değil. Ya eşini aldattı biriyle ve boşandı şimdi onunla evlenecek. Ya da konu fake
Millet işsizi işsazı işsassız valla.Şimdi kesin bir yerden çıkıp 'o konuyu ablam için actim' falan der.
Hayır o asla kıyas yapmaz benimle başka birini,gerçekten olgun yürekli biri ama bu düşünceler benim elimde değil durduramıyorum kendimi ,belkide önceki ilişkilerimde hep aldatılıp yarı yolda bırakıldığım için bana gerçekten değer veren biri anormal geliyor bilemiyorum.Acaba sevgiliniz de sokaktaki başka kadınları vs görünce daha iyisini bulurum diyor mu? Ya da bundan sonra tanışıp belki de evlenmiş olacağınız kişi aynı şeyleri der mi? her zaman sizden de daha iyisi Var olacak. Neticede siz de elde edebileceğiniz şeylerin kapasitesini biliyorsunuz değil mi?
Eğer şöyle deseydiniz; ben kardeşimle İstanbul’a gidip yeni bir hayat kurmak istiyorum. bana evlenmekten daha cazip geliyor. Bu cümle anlaşılabilir ama sizin Niyetiniz çok daha farklı sanırım.
Çok saçma yorum yapmışsınız ,bir hesaptan iki kişi konu açamaz mı ben başkası adına o konuyu açmıştım rica üzerine keşke alıntı yazdaydımBiz bir şeyler anlatmak için kendimizi paraladıkça kahvelerinden bir yudum alıp bir patron edasıyla arkalarına yaslanarak kötü adam gülüşü yapıyorlar kesin
Psikolojik problemleri vardır ya da ağır işsizdir ne olacak, normal insan uğraşır mı böyle şeylerle
Önemli olan çalışmaya hevesli olması bence ne kadar kazandığı değil yanlış düşünüyorsun...2 yıllık ilişkim var,artık evliliğe doğru gidiyoruz yakında eve davet etmeyi düşünüyoruz ama bende bir isteksizlik oluşmaya başladı.Sürekli erkek arkadaşımı başkalarıyla kıyaslıyorum,kuzenlerimin ya da arkadaşlarımın eşleriyle.Onların işleri ve ya evleri ilişkileri hep bi kıyaslamaya girdim,asla böyle özelliklerim yoktu ama işler ciddiye binince boyle olmasya başladım.erkek arkadaşımın çok iyi bir işi yok birinin yanında çalışıyor asgari ücretin biraz üzerinde alıyor evi var o yüzden kira olmaz benimde mesleğim var çalışırım geçiniriz diye düşünüyordum takmıyordum hiç ,ama artık etraftakilerle kıyaslıyorum hep,çok güzel yönleri var anlayışlı çok ,beni sahiplenir değer verir,bazen ters oluyır özellikle haksızlık olunca bende bu ara üstüne gidiyorum iyice bunalttım onu.Birde kızkardeşim istanbula taşınıyor ataması oldu,bende onunla gitme isteği oluştu mesleğim var işe girerim beraber yaşarız daha güzel hayatım olur düşüncesi oluştu bende ,belki daha iyi biri çıkar karşıma diye düşünmeye başladım.son 2 aydır bu düşünceler yüzünden çok defa ayrılık eşiğine geldik saçma sebeplerle .sevgilimde senin kafanda bitirmek var bahane arıyorsun diyor ama ayrılık konuşması olunca beni inanılmaz bi üzüntü alıyor ondan başka kimseyi istemiyorum deli gibi aşığım gibi geliyor kıyamıyorum,hele bir keresinde ayrılma eşiğindeyken bana hüzünlü kederli bir bakışı vardı ki unutamıyorum o görüntüyü,acımasız buluyorum kendimi. ,öyle olunca ona sımsıkı sarılıp bırakmak istemiyorum boyle bir mutluluğu nasıl elimin tersiyle itiyorum diyorum kızıyorum kendime ama 3 4 gün sonra yine aynı düşüncelere dalıyorum,neden boyle oluyor bu durumu evlilik öncesi yaşayan var mı,ayrılmalı mıyım sizce ,pişman olur muyum ayrıldığıma yaşım 27 bu arada
Aynen öyle.Bizde ev bile yoktu ya.Benim eşim işçi, lise terk, benim sülalenin ortalamasının ekonomik, statü ve tahsil anlamında bir tık altı. Ama dünyalara değişmem. 9 yıldır tanırım, bir dakika pişman olmadım. Şekilcilik yapıp gerçek anlamda mutluluk yakalayabileni görmedim. Dışarıdan öyle mutlu, her şeyi tam, her şeyi mükemmel görünen insanların içten içe nasıl kan ağladığına defalarca şahit oldum.
Bence yazılması yine de iyi oldu. Konu sahibi gibi nice genç kızlar var, en azından biri için faydalı olur bu yazılanlar.Uzun uzun yazmışsınız ama konu fake çıktı. Böyle insnalara vakit ayırdığımıza üzülüyorum. Konu sahibi aylar önce evliyim eşim cimri, başkasına aşıktım Ama babam vermedi. Bu adamla da mutlu değilim demiş. 4 ayda boşansa bile 2 yıllık ilişkisinin olması mümkün değil. Ya eşini aldattı biriyle ve boşandı şimdi onunla evlenecek. Ya da konu fake
Oneydi gız
Ya konu fake falan değil yemin ederim diğer konu tamamen farklı biri için açmıştım buraya
2 yıllık ilişkim var,artık evliliğe doğru gidiyoruz yakında eve davet etmeyi düşünüyoruz ama bende bir isteksizlik oluşmaya başladı.Sürekli erkek arkadaşımı başkalarıyla kıyaslıyorum,kuzenlerimin ya da arkadaşlarımın eşleriyle.Onların işleri ve ya evleri ilişkileri hep bi kıyaslamaya girdim,asla böyle özelliklerim yoktu ama işler ciddiye binince boyle olmasya başladım.erkek arkadaşımın çok iyi bir işi yok birinin yanında çalışıyor asgari ücretin biraz üzerinde alıyor evi var o yüzden kira olmaz benimde mesleğim var çalışırım geçiniriz diye düşünüyordum takmıyordum hiç ,ama artık etraftakilerle kıyaslıyorum hep,çok güzel yönleri var anlayışlı çok ,beni sahiplenir değer verir,bazen ters oluyır özellikle haksızlık olunca bende bu ara üstüne gidiyorum iyice bunalttım onu.Birde kızkardeşim istanbula taşınıyor ataması oldu,bende onunla gitme isteği oluştu mesleğim var işe girerim beraber yaşarız daha güzel hayatım olur düşüncesi oluştu bende ,belki daha iyi biri çıkar karşıma diye düşünmeye başladım.son 2 aydır bu düşünceler yüzünden çok defa ayrılık eşiğine geldik saçma sebeplerle .sevgilimde senin kafanda bitirmek var bahane arıyorsun diyor ama ayrılık konuşması olunca beni inanılmaz bi üzüntü alıyor ondan başka kimseyi istemiyorum deli gibi aşığım gibi geliyor kıyamıyorum,hele bir keresinde ayrılma eşiğindeyken bana hüzünlü kederli bir bakışı vardı ki unutamıyorum o görüntüyü,acımasız buluyorum kendimi. ,öyle olunca ona sımsıkı sarılıp bırakmak istemiyorum boyle bir mutluluğu nasıl elimin tersiyle itiyorum diyorum kızıyorum kendime ama 3 4 gün sonra yine aynı düşüncelere dalıyorum,neden boyle oluyor bu durumu evlilik öncesi yaşayan var mı,ayrılmalı mıyım sizce ,pişman olur muyum ayrıldığıma yaşım 27 bu arada
Bunun adına alışkanlık diyorlarAma ayrılamıyorumda çok zor geliyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?