- 22 Haziran 2013
- 104
- 1
- 48
- 33
Önceki konumda bahsetmiştim. Annesi ile aramız çok iyi. haftada 2-3 kez telefonlaşıyoruz. Birkaç kez görüştük. Yalnız benim ona olan sevgimi hissedemediğini söylemiş sevgilime. Nedeniyse hala sizli bizli konuşuyor olmammış. Halbuki bugüne kadar olanlarla belli ettiğimi düşünüyorum. Aramızda geçenleri tek tek saymam uzun olur şimdi. Sevgilim yokken bile yanına gidiyordum ki yine giderim. Ayrıca sevgilim sormuş "sana nasıl hitap etsin kız teyze mi abla mı anne mi desin" demiş. Annesi de "istediğini desin, anne desin" demiş. Ki ben annem gibi seviyorum o kadar yakın hissediyorum. Ayrılırken sarılınca nasıl üzülüyorum içim acıyor sanki yanından ayrılmak istemiyorum. Ama daha sözlü bile değiliz. Nasıl olur bilmiyorum. Evlenmeyi düşünüyoruz zaten okul durumuna göre 2-3 yıl sonunda evlenmeyi planlıyoruz.
Bugün konuştuk telefonda. Sevgilimin anlattığını ve elimde olmadan çekindiğimi, annem gibi gördüğümü ama zamana ihtiyacım olduğunu söyledim. Sevgilimin annesi de, yeteri kadar zamanın geçtiğini, resmiyetten hoşlanmadığını gayet açık ve biraz sert bir şekilde söyledi. Açıkçası çok şaşırdım ve üzüldüm. Her zaman anlayışlı, çok tatlı, sakin konuşurdu. (Sert konuşmamış aslında sonradan öğrendik o an pek rahat değilmiş o yüzden biraz öyle gelmiş bana.) Ne yapmalıyım bilemiyorum.
-
-
-
Bazı cevaplara bakılırsa konumda biraz yanlış anlama oluyor. Sorun "anne demeli miyim dememeli miyim" sorunu değil. İçimden geliyor o yakınlığı hissettiriyor bana. Fakat senli benli olarak gayet saygılı şekilde konuşmak bile çekinmeme sebep oluyor. Bu çekinme utanma durumundan kurtulmam çok zor geliyor.
Bugün konuştuk telefonda. Sevgilimin anlattığını ve elimde olmadan çekindiğimi, annem gibi gördüğümü ama zamana ihtiyacım olduğunu söyledim. Sevgilimin annesi de, yeteri kadar zamanın geçtiğini, resmiyetten hoşlanmadığını gayet açık ve biraz sert bir şekilde söyledi. Açıkçası çok şaşırdım ve üzüldüm. Her zaman anlayışlı, çok tatlı, sakin konuşurdu. (Sert konuşmamış aslında sonradan öğrendik o an pek rahat değilmiş o yüzden biraz öyle gelmiş bana.) Ne yapmalıyım bilemiyorum.
-
-
-
Bazı cevaplara bakılırsa konumda biraz yanlış anlama oluyor. Sorun "anne demeli miyim dememeli miyim" sorunu değil. İçimden geliyor o yakınlığı hissettiriyor bana. Fakat senli benli olarak gayet saygılı şekilde konuşmak bile çekinmeme sebep oluyor. Bu çekinme utanma durumundan kurtulmam çok zor geliyor.
Son düzenleme: