• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sevgilimin Annesine ANNE Demek...?

Bana zor gelmiyor içimden geliyor ama daha erken diye düşünüyordum. Şu an konuya bakarken mesaj geldi "nasılsın yavrum" diye. Bende "iyiyim anne sen nasılsın" yazdım :) bakalım ne olacak yazmak bile hem güzel hem heyecanlı.
Sert konuşmamış aslında sonradan öğrendik o an pek rahat değilmiş o yüzden biraz öyle gelmiş bana.

Tek çekinen ben değilmişim demek ki rahatladım.
Bir kere mesajda anne yazdıysan bu saatten sonra vazgeçmen tatsızlığa yol açabilir.
İçinden geliyosa söyle derim ben :)
 
Ortada daha resmiyet yokken çok daha samimi olmaya bence gerek olmadığını düşünüyorum ve de çok gereksiz ister alınsın ister darılsın yani neticede daha söz bile yok sadece erkek arkadaşının annesi şu an...Yalnız ben bir iki yengesini görmüştüm isimlerini bilmiyodum bende yenge mi diyim dedm öyle yenge dedm o da zaten bi kere görmüştüm ama kesseler annesine babasına şu an anne-baba demem çünkü ortada bir şey yok ...Ama şimdiden annesinin beklentisi de çok fazla şimdiden beklio ilersini düşünemiyorum

"sevgilim sormuş "sana nasıl hitap etsin kız teyze mi abla mı anne mi desin" demiş. Annesi de "istediğini desin, anne desin" demiş" Konumda bu cümle geçiyor. anne dememi kendisi beklemiyor yani.
 
Bence lüzumsuz, arada resmi hiçbir şey yokken anne demek.
Kadın açıkça söylemiş bide anne desin falan.
Ben olsam bozulurum daha şimdiden müdahale etmeye başladı diye.

Tamam sevgilinin annesi de fazla samimi olmana gerek yok.
Çok sık görüşme derim.

Benim sorunum bunlar değil ki :) Öyle rahat öyle iyi davranıyor ki bana zaten benim sizli bizli konuşmam bana bile komik geliyor. Sorunum çok çekiniyor olmam. bunu çözmek istiyorum. Zaten kendisi anne desin demiyor direkt. Sevgilim seçenekler sunuyor o da "istediğini desin, anne desin" gibi şeyler diyor. Konumda yazıyor zaten bunlar.

Ayrıca bir müdahale yok ortada. Çok sevdiğiniz ve yakın hissettiğiniz biri devamlı sizden utansa çekinse sanki korkunç bir şey varmış gibi. E bu durumda herkes biraz üzülür. O da üzülmüş. Zaten bir şeylere müdahale edecek karışacak bir insan değil. Eğer ortada bir yanlış varsa zaten müdahale edebilir etmeli de.

Görüşmekle ilgili bir problemim de kesinlikle yok. Elimizde olsa daha sık görüşürüz. Annesi, babası, sevgilim ve ben bir aile gibi çok güzel vakit geçirebiliyoruz ve bundan memnunuz.
 
Demek biraz garip kaçabilir bilemedim. Evlenince demek daha mantıklı.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
tatlım bence su an ıcın anne demek cok gereklı degıl zamana bırak
he benım sahsı fıkırımdır kı sevgılını anesı ıle bu donemde cok sık görüşmekte bana gore degıl
ben ılk benı görmeye geldıklerınde tanıştım

ılk anneyıde telefında demıstım jet hızıyla o anne bı komım cıktıkı sormayın an gıbı bırseydı

Anlıyorum tabi ki kişiden kişiye durumlar çok değişiyor. İşte benim içinde böyle gelişti. Ben önceden bu tür şeylere hiç sıcak bakmazken sevgilimi tanıdıktan sonra ailesini tanımak istedim, ardından ailesi bir taraftan 2. ailem gibi olmaya başladı. Çünkü bana o yakınlığı gösterdiler hem annesi hem babası. Daha dün dördümüz beraber gezmeye gittik, bir yerlerde oturup vakit geçirdik inanın 2 buçuk 3 saat nasıl geçti anlayamadık.
Zaman açısından bakarsak erken görünüyor ama şu kısa sürede hem sevgilimle hem ailesiyle çok şey paylaşabildik. Sanki daha uzun zaman geçmiş gibi hissettiriyor bunlar. Şu ana kadar hiçbir şeyde mutsuz etmedi beni. Umarım hep böyle olur.
 
Sevgiliniz sizin annenize anne diyor mu?

Annem ile farklı şehirlerde yaşıyoruz çocukluğumdan beri. Ben bile senede 1 ay falan görebiliyorum annemi. Onlarda sadece telefonda konuştular yani benim sevgilimin annesi ile aramda olan iletişim, benim annem ile sevgilim arasında yok doğal olarak demiyor. Zaten bu tür şeyler iki kişi arasındaki iletişime bağlı bence. Yeri geliyor evlenince bile diyemeyenler oluyor aradaki yakınlık ve iletişim çok önemli.
 
Önceki konumda bahsetmiştim. Annesi ile aramız çok iyi. haftada 2-3 kez telefonlaşıyoruz. Birkaç kez görüştük. Yalnız benim ona olan sevgimi hissedemediğini söylemiş sevgilime. Nedeniyse hala sizli bizli konuşuyor olmammış. Halbuki bugüne kadar olanlarla belli ettiğimi düşünüyorum. Aramızda geçenleri tek tek saymam uzun olur şimdi. Sevgilim yokken bile yanına gidiyordum ki yine giderim. Ayrıca sevgilim sormuş "sana nasıl hitap etsin kız teyze mi abla mı anne mi desin" demiş. Annesi de "istediğini desin, anne desin" demiş. Ki ben annem gibi seviyorum o kadar yakın hissediyorum. Ayrılırken sarılınca nasıl üzülüyorum içim acıyor sanki yanından ayrılmak istemiyorum. Ama daha sözlü bile değiliz. Nasıl olur bilmiyorum. Evlenmeyi düşünüyoruz zaten okul durumuna göre 2-3 yıl sonunda evlenmeyi planlıyoruz.
Bugün konuştuk telefonda. Sevgilimin anlattığını ve elimde olmadan çekindiğimi, annem gibi gördüğümü ama zamana ihtiyacım olduğunu söyledim. Sevgilimin annesi de, yeteri kadar zamanın geçtiğini, resmiyetten hoşlanmadığını gayet açık ve biraz sert bir şekilde söyledi. Açıkçası çok şaşırdım ve üzüldüm. Her zaman anlayışlı, çok tatlı, sakin konuşurdu. Ne yapmalıyım bilemiyorum.
-
-
-
Bazı cevaplara bakılırsa konumda biraz yanlış anlama oluyor. Sorun "anne demeli miyim dememeli miyim" sorunu değil. İçimden geliyor o yakınlığı hissettiriyor bana. Fakat senli benli olarak gayet saygılı şekilde konuşmak bile çekinmeme sebep oluyor. Bu çekinme utanma durumundan kurtulmam çok zor geliyor.


Bence anamız birdir oda bizi doğurandır. kaynanaları bilirsin hiçbirine anne diyebilecek mertebe de değiller. bence teyze demen en doğrusu olur. hemen annem diye kabullenip bağrına basmaya değmez. eğer anne yada teyze hitaplarına takılıyorsa bu kadın zaten iyi birisi olduğunu sanmıyorum. çünkü önemli olanı sizin mutluluğunuz. kadına anne diye hitap etmek değil. kaynana adı üstünde bunların 100 de 98 i cadoloz oluyor. bence bu hitap meselesini sorun yapıp aranızı bozmaya çalışıyor olabilir. sende takma çok şu kadını teyze de geç...
 
"sevgilim sormuş "sana nasıl hitap etsin kız teyze mi abla mı anne mi desin" demiş. Annesi de "istediğini desin, anne desin" demiş" Konumda bu cümle geçiyor. anne dememi kendisi beklemiyor yani.

ne kadar tepkili bi cümle kurmuşsun ! sen demesende demekki beklio artık anne desin dediğine göre neyse mutluluklar ...
 
ne kadar tepkili bi cümle kurmuşsun ! sen demesende demekki beklio artık anne desin dediğine göre neyse mutluluklar ...
İyi de ben tepkili bir cümle kurmadım ki zaten tepki de göstermedim. Konumun içinde yazdığım cümleyi kopyaladım.
 
Önceki konumda bahsetmiştim. Annesi ile aramız çok iyi. haftada 2-3 kez telefonlaşıyoruz. Birkaç kez görüştük. Yalnız benim ona olan sevgimi hissedemediğini söylemiş sevgilime. Nedeniyse hala sizli bizli konuşuyor olmammış. Halbuki bugüne kadar olanlarla belli ettiğimi düşünüyorum. Aramızda geçenleri tek tek saymam uzun olur şimdi. Sevgilim yokken bile yanına gidiyordum ki yine giderim. Ayrıca sevgilim sormuş "sana nasıl hitap etsin kız teyze mi abla mı anne mi desin" demiş. Annesi de "istediğini desin, anne desin" demiş. Ki ben annem gibi seviyorum o kadar yakın hissediyorum. Ayrılırken sarılınca nasıl üzülüyorum içim acıyor sanki yanından ayrılmak istemiyorum. Ama daha sözlü bile değiliz. Nasıl olur bilmiyorum. Evlenmeyi düşünüyoruz zaten okul durumuna göre 2-3 yıl sonunda evlenmeyi planlıyoruz.
Bugün konuştuk telefonda. Sevgilimin anlattığını ve elimde olmadan çekindiğimi, annem gibi gördüğümü ama zamana ihtiyacım olduğunu söyledim. Sevgilimin annesi de, yeteri kadar zamanın geçtiğini, resmiyetten hoşlanmadığını gayet açık ve biraz sert bir şekilde söyledi. Açıkçası çok şaşırdım ve üzüldüm. Her zaman anlayışlı, çok tatlı, sakin konuşurdu. Ne yapmalıyım bilemiyorum.
-
-
-
Bazı cevaplara bakılırsa konumda biraz yanlış anlama oluyor. Sorun "anne demeli miyim dememeli miyim" sorunu değil. İçimden geliyor o yakınlığı hissettiriyor bana. Fakat senli benli olarak gayet saygılı şekilde konuşmak bile çekinmeme sebep oluyor. Bu çekinme utanma durumundan kurtulmam çok zor geliyor.

2-3 yıla kadar kim öle kim kala Allah aşkına.:ssz::6:

Sözlünüz bile değil üstelik daha.Samimiyet,sıcaklık,ayrılırken içinizin acıması falan.:44: Bilemiyorum çok tuhaf geldi.:28: Eski sevgilimle 2 yıl görüşmüştük,bir kere bile aklımdan geçmedi böyle bir şey.Annesine de babasına da 2 yıl boyunca siz diye hitap ettim.Başlarda marifet sanıyorduk ailesinin bilmesini,tanışmayı ama kazın ayağı öyle değil.:10::12:

Şimdiki ilişkimde de ailesini isteme gününe kadar görmek istemiyorum.Çünkü her şey zamanında yaşanmalıymış,ben bunu gördüm.:8: Ayrıca annesinin tutumu da çok çirkin.
 
Bence anamız birdir oda bizi doğurandır. kaynanaları bilirsin hiçbirine anne diyebilecek mertebe de değiller. bence teyze demen en doğrusu olur. hemen annem diye kabullenip bağrına basmaya değmez. eğer anne yada teyze hitaplarına takılıyorsa bu kadın zaten iyi birisi olduğunu sanmıyorum. çünkü önemli olanı sizin mutluluğunuz. kadına anne diye hitap etmek değil. kaynana adı üstünde bunların 100 de 98 i cadoloz oluyor. bence bu hitap meselesini sorun yapıp aranızı bozmaya çalışıyor olabilir. sende takma çok şu kadını teyze de geç...

Konumu tamamen okuduğunuza emin misiniz? Hitaplara takılma falan yok öyle bir şeyden bahsetmedim bile.

Ben ilişkim başlayana ve sevgilimin annesi ile tanışana kadar kaynana deyince tüylerim diken diken olurdu korkardım. Hele birde sevgilim tek çocuk. Annesinin biricik oğlu. Ama hiç korktuğum gibi olmadı. herkes için aynı olmuyor bunu biliyorum. Yeri gelince oğlunu paylaşamayan anneleri de anlıyorum. Daha anne olmadan düşünüyorum ben evladımdan nasıl ayrılırım nasıl evlendiririm diye kız erkek olsun farketmez. Ama elbet karşı tarafta bir annenin evladı. Bu bakış açısıyla baktığımda kaynanalar da bir anne. Anne diyebilecek mertebe de değiller demek bence çok yanlış. Bizi doğuran annemiz değiller belki ama her şey doğurmakla olmuyor. Sevgilimin annesi inanılmaz iyi bir anne. Her dönemde oğluna çok iyi bakmış. Sıkmadan özgürlüğünü engellemeden ama her şeyini bilerek büyütmüş. Liseye giden bir erkek çocuğunu kim her gün okul çıkışı belli etmeden takip eder? İşte sevgilimin annesi böyle bir anne. Oğluna belli etmeden yapmış bunu.

Ben bu güne kadar doğru düzgün mutfağa girmedim elim hiç alışkın değil yemek yapmaya. Son zamanlarda bir şeyler yapmaya öğrenmeye çalışıyorum. Bunları da açık açık söyledim sevgilimin annesine cevabı da şu oldu: "herkes annesinin karnında öğrenmiyor zaten, zamanla yapa yapa öğrenir sonunda usta olursun". başkası olsa yadırgar belki kaç yaşında kız bir şey bilmiyor birde utanmadan söylüyor der. beraber yemek yaptık bir iki kez. güzel güzel anlattı. uygulamalı öğretti. illa bana bağlı kalma internetten de değişik değişik şekiller de öğrenebilirsin. bir şey yaparken beni de arayıp sorabilirsin dedi.

Yüzde 98i cadaloz ise sevgilimin annesi yüzde 2'lik dilim içinde :)
 
2-3 yıla kadar kim öle kim kala Allah aşkına.:ssz::6:

Sözlünüz bile değil üstelik daha.Samimiyet,sıcaklık,ayrılırken içinizin acıması falan.:44: Bilemiyorum çok tuhaf geldi.:28: Eski sevgilimle 2 yıl görüşmüştük,bir kere bile aklımdan geçmedi böyle bir şey.Annesine de babasına da 2 yıl boyunca siz diye hitap ettim.Başlarda marifet sanıyorduk ailesinin bilmesini,tanışmayı ama kazın ayağı öyle değil.:10::12:

Şimdiki ilişkimde de ailesini isteme gününe kadar görmek istemiyorum.Çünkü her şey zamanında yaşanmalıymış,ben bunu gördüm.:8: Ayrıca annesinin tutumu da çok çirkin.

Şu zamana kadar yaşadığım ilişkilerim de bende aynen böyle düşünüyordum. Bırakın 2-3 yılı birkaç ay sonrası bile belli olmaz diyordum. Ama sevgilimle aramızdaki şey gerçekten çok farklı. Ki ben aşka inanmazdım. saygı ve anlaşma olsun tamam aşk bir işe yaramaz gelip geçici derdim. Şimdi ise hepsine sahibim. Aşk, sevgi, saygı, anlaşma. Tabi ki yine de bazen uzun sohbetlerimizde birbirimize diyoruz hatta, hayatta ne olacağı belli olmuyor diye. Gün gelir ben değişirim belki de o değişir. Genciz daha okuyoruz. Ama şu da var ki ikimizde bir çok konuda çok olgunuz anlayışlıyız. Hayata bakış açımız, beklentilerimiz, doğrularımız, yanlış bulduklarımız aynı. Zaten biz arkadaştık bu şekilde ortak yanlarımız bizi birleştirdi sonra duygularımız girdi araya.

Size tuhaf gelen sıcaklık yakınlık kendi hislerim olmasına rağmen bana da tuhaf geliyordu. Ama annesinden bu hislerime karşılık görmek hiçde tuhaf olmadığını sadece biraz nadir rastlanan bir durum olduğunu anlamamı sağladı. Belki benim yerimde siz olsaydınız siz böyle hissetmeyecektisiniz. Her insan aynı durumda aynı tepkileri vermeyebilir aynı şeyleri hissetmeyebilir anlıyorum. Ben de aile ile tanışmaya sıcak bakmazdım ama iyi ki de tanışmışım diyorum şimdi. Çünkü beraber vakit geçirdiğimizde mutlu oluyorum.

Annesinin tutumunda çirkin olan nedir?
 
Şu zamana kadar yaşadığım ilişkilerim de bende aynen böyle düşünüyordum. Bırakın 2-3 yılı birkaç ay sonrası bile belli olmaz diyordum. Ama sevgilimle aramızdaki şey gerçekten çok farklı. Ki ben aşka inanmazdım. saygı ve anlaşma olsun tamam aşk bir işe yaramaz gelip geçici derdim. Şimdi ise hepsine sahibim. Aşk, sevgi, saygı, anlaşma. Tabi ki yine de bazen uzun sohbetlerimizde birbirimize diyoruz hatta, hayatta ne olacağı belli olmuyor diye. Gün gelir ben değişirim belki de o değişir. Genciz daha okuyoruz. Ama şu da var ki ikimizde bir çok konuda çok olgunuz anlayışlıyız. Hayata bakış açımız, beklentilerimiz, doğrularımız, yanlış bulduklarımız aynı. Zaten biz arkadaştık bu şekilde ortak yanlarımız bizi birleştirdi sonra duygularımız girdi araya.

Size tuhaf gelen sıcaklık yakınlık kendi hislerim olmasına rağmen bana da tuhaf geliyordu. Ama annesinden bu hislerime karşılık görmek hiçde tuhaf olmadığını sadece biraz nadir rastlanan bir durum olduğunu anlamamı sağladı. Belki benim yerimde siz olsaydınız siz böyle hissetmeyecektisiniz. Her insan aynı durumda aynı tepkileri vermeyebilir aynı şeyleri hissetmeyebilir anlıyorum. Ben de aile ile tanışmaya sıcak bakmazdım ama iyi ki de tanışmışım diyorum şimdi. Çünkü beraber vakit geçirdiğimizde mutlu oluyorum.

Annesinin tutumunda çirkin olan nedir?

İlişkiniz çok yeni.:34:Konularınızın hepsini okudum.:31: Yeteri kadar zaman geçtiğini,resmiyetten hoşlanmadığını söylemiş ya onu dedim.:24: Önceleri samimiyet istenir,iş ciddiye binince ya da resmi bir adım atılınca geçmişteki samimiyet yüze vurulur.:15: Umarım hayal kırıklığına uğramazsınız.
 
İlişkiniz çok yeni.:34:Konularınızın hepsini okudum.:31: Yeteri kadar zaman geçtiğini,resmiyetten hoşlanmadığını söylemiş ya onu dedim.:24: Önceleri samimiyet istenir,iş ciddiye binince ya da resmi bir adım atılınca geçmişteki samimiyet yüze vurulur.:15: Umarım hayal kırıklığına uğramazsınız.

Bu benimde aklımdan geçmedi değil. Yalnız düşünce yapısı olarak öyle insanlar değiller. Ben sevgilimin bir erkek arkadaşı veya normal bir kız arkadaşı da olsam görüşmek tanımak isterdi annesi. Tabi beni daha çok görmek istiyor seviyor bu ayrı. En kötüsü şu olur dediğiniz gibi ilerde evlenince bu samimiyet bu kadar gelme gitme yüzüme vurulur laf sokulur. Eminim bu durumda sevgilim tepki gösterir. Çünkü benim ne kadar içten ve dürüst duygularla hareket ettiğimi biliyor. Annesinin de böyle davrandığını biliyor ama kötü tarafından bakınca işte en kötüsünde bile o zaman sevgilim benim yanımda olur.

İlişkimiz çok yeni ama aramızda geçenler sanki daha uzun süredir berabermişiz gibi hissettirebilecek güzellikte :) Bu kadar ayrıntılı düşünüp, iyi olan her şeyden şüphelenirsek ne zaman, nasıl mutlu olacağız? Sevgilimi de annesini de ilk tanıdığım zamanlarda çok şaşkındım. Bir erkek nasıl bu kadar düşünceli, anlayışlı olabilir. Nasıl bir kızı bu kadar iyi anlayabilir. Kesin bir iş var bunda diyordum başta inanmıyordum zaten beni etkilemek için öyle davrandığını düşünüyordum. Annesi konusunda ise nasıl bu kadar geniş fikirli olup gençleri böyle iyi anlar bir taraftanda anne-oğul arasında o dengeyi kurar, hem annesi hem arkadaşı gibi olabilir diye düşünüyordum. Tabi ki ikiside mükemmel değiller kimse mükemmel olamaz zaten ama benim gözümde mükemmeller.
 
Bana zor gelmiyor içimden geliyor ama daha erken diye düşünüyordum. Şu an konuya bakarken mesaj geldi "nasılsın yavrum" diye. Bende "iyiyim anne sen nasılsın" yazdım :) bakalım ne olacak yazmak bile hem güzel hem heyecanlı.
Sert konuşmamış aslında sonradan öğrendik o an pek rahat değilmiş o yüzden biraz öyle gelmiş bana.

Senli benli konuşmaya,anne demeye başlamısşın güzelim ama sana bir abla tavsiyesi,sevgilin "SEVGİLİN"in annesiyle bu derece samimiyete gerek yok.Sen siz bizi bırakırsan,anne demeye başlarsan,evlenmenize de 2-3 yıl varmış..ortadaki resmiyet mesafe kalkar sana bir süre sonra istediği rahatlıkta içinden geçenleri söyler.Yaptırmak istediklerini yaptırır.Bak sizli bizli olmanı istememiş yaptırmış.Anne demeni istemiş yaptırmış.Böyle başlar.Nişanlı da olsan,evli de olsan siz hitabını bırakmamalısın.Bu sevgisizlik değil,sınırları çizmek ve saygıdır.Fazla samimiyet,tez ayrılık getirir.
 
Senli benli konuşmaya,anne demeye başlamısşın güzelim ama sana bir abla tavsiyesi,sevgilin "SEVGİLİN"in annesiyle bu derece samimiyete gerek yok.Sen siz bizi bırakırsan,anne demeye başlarsan,evlenmenize de 2-3 yıl varmış..ortadaki resmiyet mesafe kalkar sana bir süre sonra istediği rahatlıkta içinden geçenleri söyler.Yaptırmak istediklerini yaptırır.Bak sizli bizli olmanı istememiş yaptırmış.Anne demeni istemiş yaptırmış.Böyle başlar.Nişanlı da olsan,evli de olsan siz hitabını bırakmamalısın.Bu sevgisizlik değil,sınırları çizmek ve saygıdır.Fazla samimiyet,tez ayrılık getirir.

Tavsiyeniz için teşekkür ederim ama benim tüm bu durumlarla ilgili sorunum yok. İçinden geçenleri söylesin zaten bir anne kızına söylemez mi yeri gelince uyarmaz mı? Bu konuda istediklerini gayet haklı buluyorum, haklı bulduğum halde uygulamada zorlanmam sorundu hepsi bu. Tabi ki sevgisizlik değil bende öyle düşünüyorum ama siz diye hitap etmeyince saygısızlıkta yapmış olmuyorum çünkü aramızda bunu aşacak iletişim geçti artık. Bunu bende böyle düşünüyorum, sevgilim de, annesi de.
 
Tavsiyeniz için teşekkür ederim ama benim tüm bu durumlarla ilgili sorunum yok. İçinden geçenleri söylesin zaten bir anne kızına söylemez mi yeri gelince uyarmaz mı? Bu konuda istediklerini gayet haklı buluyorum, haklı bulduğum halde uygulamada zorlanmam sorundu hepsi bu. Tabi ki sevgisizlik değil bende öyle düşünüyorum ama siz diye hitap etmeyince saygısızlıkta yapmış olmuyorum çünkü aramızda bunu aşacak iletişim geçti artık. Bunu bende böyle düşünüyorum, sevgilim de, annesi de.

Canım benim.Şunu unutma.Anne kız değilsiniz.Sen diye hitap etmek tabiki saygısızlık değil,ama siz demek sınırları güzel çiziyor.Şu an evli değilsin.Herşey süt liman.Ama evlilik başka birşey.İleride yaşayacağın herhangi bir fikir çatışmasına karşın,sana herkesin herşeyi söyleyecek samimiyette olmamasına dikkat edersen,daha az üzülrsün.Sen şimdi sevginden ailen gibi görüyorsun ama bir de hayatın gerçekleri var.
 
Önceki konumda bahsetmiştim. Annesi ile aramız çok iyi. haftada 2-3 kez telefonlaşıyoruz. Birkaç kez görüştük. Yalnız benim ona olan sevgimi hissedemediğini söylemiş sevgilime. Nedeniyse hala sizli bizli konuşuyor olmammış. Halbuki bugüne kadar olanlarla belli ettiğimi düşünüyorum. Aramızda geçenleri tek tek saymam uzun olur şimdi. Sevgilim yokken bile yanına gidiyordum ki yine giderim. Ayrıca sevgilim sormuş "sana nasıl hitap etsin kız teyze mi abla mı anne mi desin" demiş. Annesi de "istediğini desin, anne desin" demiş. Ki ben annem gibi seviyorum o kadar yakın hissediyorum. Ayrılırken sarılınca nasıl üzülüyorum içim acıyor sanki yanından ayrılmak istemiyorum. Ama daha sözlü bile değiliz. Nasıl olur bilmiyorum. Evlenmeyi düşünüyoruz zaten okul durumuna göre 2-3 yıl sonunda evlenmeyi planlıyoruz.
Bugün konuştuk telefonda. Sevgilimin anlattığını ve elimde olmadan çekindiğimi, annem gibi gördüğümü ama zamana ihtiyacım olduğunu söyledim. Sevgilimin annesi de, yeteri kadar zamanın geçtiğini, resmiyetten hoşlanmadığını gayet açık ve biraz sert bir şekilde söyledi. Açıkçası çok şaşırdım ve üzüldüm. Her zaman anlayışlı, çok tatlı, sakin konuşurdu. (Sert konuşmamış aslında sonradan öğrendik o an pek rahat değilmiş o yüzden biraz öyle gelmiş bana.) Ne yapmalıyım bilemiyorum.
-
-
-
Bazı cevaplara bakılırsa konumda biraz yanlış anlama oluyor. Sorun "anne demeli miyim dememeli miyim" sorunu değil. İçimden geliyor o yakınlığı hissettiriyor bana. Fakat senli benli olarak gayet saygılı şekilde konuşmak bile çekinmeme sebep oluyor. Bu çekinme utanma durumundan kurtulmam çok zor geliyor.


canım ALLAH muhabbetinizi arttırsın maşallah:nazar: bence bu kadar üzülüyorsa de nolcak kiii öyle istiyor mutlu olacak madem de yani bence..
 
Ben hala anne demiyorum. Hiç de tuhaf bir durum yaşamadık. Evlenmeden yıllaaaaaar önce tanışınca teyze diye başlıyosun. Evlenince de değiştiremiyosun. Seninki de ağzın öyle teyzeye alışmasın diye diyordur. Öyle istiyorsa öyle de. Şimdi diyemezsen değişmez :)
 
Canım benim.Şunu unutma.Anne kız değilsiniz.Sen diye hitap etmek tabiki saygısızlık değil,ama siz demek sınırları güzel çiziyor.Şu an evli değilsin.Herşey süt liman.Ama evlilik başka birşey.İleride yaşayacağın herhangi bir fikir çatışmasına karşın,sana herkesin herşeyi söyleyecek samimiyette olmamasına dikkat edersen,daha az üzülrsün.Sen şimdi sevginden ailen gibi görüyorsun ama bir de hayatın gerçekleri var.

Evet haklısınız. Şu zamana kadar çevremden gördüklerimden ve duyduklarımdan arada çok iyi çizilmiş bir sınır olmalı diye düşünüyorum. Yalnız sevgilimin annesi öyle her şeye karışacak ya da aklına geleni uygunsuz şekilde söyleyecek biri değil. Çok iyi tanımıyorum belki. İlerde evlilik olunca tüm durumlar değişecek doğal olarak yaklaşımları da değişebilir. Bunları da göz önünde bulunduruyorum. Ama sorun yaşatacak biri olacaksa karşımda her şekilde yaşarım bundan kaçışım yok. Ama çok güzel şeyler yaşayabilecekken sırf mesafeli olduğum için yaşayamamak üzücü olur. Bu yakınlık bana bir şeyler kazandırır ama bir kaybım olmaz diye düşünüyorum.
 
Back
X