ayrılamamanız ayrıldıktan sonra düşeceğiniz boşluktan korkmanızdan kaynaklanıyor... kısacası bu insana " alışmışsınız"...
eğer bu şekilde devam ederseniz ve bu yalanların sitemlerini sonradan yaparsanız (ki hiçbir kadın ömrünün sonuna kadar içine atamaz) "sen kabul ettin,madem işine gelmiyordu niye devam ettin "e gelebilir iş....
işte o zaman kendinizi çok suçlarsınız "tabi zaten enayilik bende niye böyel kabul ettiysem" diyeceksiniz (çok afedersiniz)...
hayatta çok düzgün,dürüst insanlar var,yeni insanlar tanımaktan korkmayın,bir başkasıyla çok güzel bir hayat sizi bekliyor da olabilir... dili yalana alışmış biriyle devam ettikçe stresiniz hiç eksik olmaz,eziyeti size yani, o halinden memnun bence... ya bu haliyle kabul eder sitem etmezsiniz(ki mümkünü yok bence), veya yolunuzu ayırırsınız. Ama bunu boşlukta kalmayacağınız,kafanızı dağıtma fırsatınızın olacağı bir zamana denk getirin bana kalırsa,yani özlemeye fırsat bulamayın pek... ayrılığa alıştıktan sonra arkanıza şöyle bir dönüp bakın,işte o zaman "iyiki de yapmışım" diyebileceğiniz zamanlar gelmiş olacak...Herkes kendine yakışanı yapar,kendine yakışanlarla birlikteliğini sürdürür bunu unutmayın...
son olarak bir hadisi şerif: “Ruhlar grup gruptur, benzeyenler kaynaşır benzemeyenler ayrı düşer.”
düzgün insanlarla karşılaşmanız duası ile...
eğer bu şekilde devam ederseniz ve bu yalanların sitemlerini sonradan yaparsanız (ki hiçbir kadın ömrünün sonuna kadar içine atamaz) "sen kabul ettin,madem işine gelmiyordu niye devam ettin "e gelebilir iş....
işte o zaman kendinizi çok suçlarsınız "tabi zaten enayilik bende niye böyel kabul ettiysem" diyeceksiniz (çok afedersiniz)...
hayatta çok düzgün,dürüst insanlar var,yeni insanlar tanımaktan korkmayın,bir başkasıyla çok güzel bir hayat sizi bekliyor da olabilir... dili yalana alışmış biriyle devam ettikçe stresiniz hiç eksik olmaz,eziyeti size yani, o halinden memnun bence... ya bu haliyle kabul eder sitem etmezsiniz(ki mümkünü yok bence), veya yolunuzu ayırırsınız. Ama bunu boşlukta kalmayacağınız,kafanızı dağıtma fırsatınızın olacağı bir zamana denk getirin bana kalırsa,yani özlemeye fırsat bulamayın pek... ayrılığa alıştıktan sonra arkanıza şöyle bir dönüp bakın,işte o zaman "iyiki de yapmışım" diyebileceğiniz zamanlar gelmiş olacak...Herkes kendine yakışanı yapar,kendine yakışanlarla birlikteliğini sürdürür bunu unutmayın...
son olarak bir hadisi şerif: “Ruhlar grup gruptur, benzeyenler kaynaşır benzemeyenler ayrı düşer.”
düzgün insanlarla karşılaşmanız duası ile...
Son düzenleme: