Yani buradaki bazı konular gerçekten tahammülümü zorluyor... Şu KK sayesinde kadınları tanıdım gerçekten, meğer hiç tanımazmışım. Gerçekten de sevmeyi, aşık olmayı ne yanlış biliyormuş kadın.. Çaresizce çekenlere bile laf ettik yeri geldi bir çıkış vardır diye, ama anladım ki kadın "bir erkek sırf erkek diye beni dövemez" demeyecek ve bunu demedikçe, bu hanzolar -çok üzgünüm ama kadını dövene söyleyebileceğim en hafif sıfat bu- daha çok kendi malı belleyecek kadını.
Sizi de tebrik ederim
E
Eskipanda
, sizi döven adamın evine bağlı olun siz, aynen devam edin. Kendimi seviyorum demişsiniz de, pardon ama ne sevmesi? Bu nasıl sevgi? E bir de saygı lazım, hani o özsaygı nerede?
Evli değilsiniz, daha kaç yıllık beraberlik, evime bağlıyım ( yani onun evine ) yazmışsınız aynen... Hadi evciliğe meraklısınız, bunu oynayacak başka adam bulamadınız mı? Hadi sevdiniz baştan, dayağı ne maksatla sindirdiniz? Aşktan mı? Sevdiyseniz sevdiniz, bu kadar mı güçsüzsünüz iki gözyaşı döküp biraz hasret çekemeyi göze alamıyorsunuz? Zaten bu ilişkiyi yaşarken de tükenecek o aşk... Bu korku neden? Yalnız kalsanız ne olur? Hangisi acizlik sizce, yalnız bir kadın mutlu olamaz mı? Çamurdan da olsa bir adam olsun yanımda, diye mi düşünüyorsunuz?
Bir kızınız olsa, ya da kız kardeşiniz varsa, sizin yaşadığınızı yaşasın, dayak yediği adama kadınlık etme peşinde olsun ister miydiniz?
Eski eş meselesine daha girmiyorum bile. Nasıl bulunmaz hint kumaşıysa artık adam, kadınlar kopamıyor iki taraftan sarıyor, sırasını bekliyor sanki... Belki o kadın da yedi dayağını zamanında. O da adamı hala istiyor diye mi sizde kıymete biniyor adam acaba?
Koklayarak öptü demişsinizsiz bir hafta ayrılığa dayanamayıp da döndüğünüzde. Daha önce sizi kimse koklayarak öpmedi mi ki bu kadar kıymetli? Olabilir, mahrum kalmış olabilirsiniz de, hepimizin hayatta bir şeyleri eksik, babadan mı eksiksiniz acaba, o zaman bir destek alın lütfen, sığınacak adamlar arayıp, bulduğunuza her koşulda dört elle sarılmaktansa onarırsınız kendinizi hiç değilse.
Lütfen azıcık kıymet verin kendinize bir kadın olarak. Yontamıyorsanız böylelerini -ki bu yaş farkıyla zor - bırakın ne hali varsa görsün...
Ve kızmayın bana, şu konuya bu yorumları yapmasam olmaz.. Sizin de belki bir iki gün uykunuz kaçar ama bir ihtimal görürsünüz düştüğünüz halleri.. Gerçi bunca yoruma, hala ne yapabilirim onu düşünüyorum dediğinize göre, benim pek umudum da yok... Yine de tüm bu yazdıklarımdan çıkaramdıysanız açık olayım: Ardınıza bakmadan kaçın lütfen ve kendinizi onarmaya bakın, gerekirse bir destek alın. Bu adama mahkum değilsiniz...