Önce siz yapıcı olun, hadi gösterin bir tane mesajınızı. Baştan beri öyle değildir o, yanlış biliyorsunuz, aydınlandım vs. diye ironi içeren cevaplar veriyorsunuz. Kendinizde olmayanı niye karşı taraftan bekliyorsunuz ha bire?
Bu arada adam açık açık ben buyum, önceliklerim başka, görünüşüm umurumda değil dese bile ikna olmayacaksınız siz, eminim. Çünkü hasta olması ihtimaline öyle bir tutunmuşsunuz ki, aksinin ihtimali bile sizi kızdırıyor. Üzgünüm ama bu ihtimale sarılmanız bile yeterince kötü. Başkasının travmalarına bağlanmak da ciddi bir sorun demektir. Şimdi bunu da inkar edersiniz ama 15 sayfadır bıkmadan usanmadan bununla uğraşan biri çoktan takılmıştır.
Ayrıca bazen cevaplar basittir, ilk akla gelendir, göz önünde olandır. Her şeyin altında başka bir sebep aramak, olmayan manaları var sanmak ve peşine düşmek yorucu olur. Adam aslında basit bir cevap vermiş, nasıl göründüğüm umurumda değil demiş. Evet, ruhsal sağlığı normal olan biri de dış görünüşünü umursamayabilir. Rahmetli dedem de öyleydi. Neşeliydi, yemeyi içmeyi severdi. Ama bedeni konusunda ince düşünmezdi işte. Birkaç nesil öncesine bakıldığında çoğunda olan bu. Ama yen, jenerasyonda da var. Bazı zenginlerde de oluyor hatta. Aynı kıyafetten bir sürü alıp her gün aynısını giyen mi dersiniz neler neler var. Öncelik meselesi işte.