Nedensiz bir şekilde ayrıldığımız eski sevgilimle tekrar barıştık. Her şey gayet iyi gidiyordu. Geçen gün buluştuk biraz da yakınlaştık. Birbirimizi uzun zamandır tanıyoruz zaten. Gel gelelim meseleye:
Konu konuyu açtı aynı şehirdeyiz fakat o şehir merkezinde ben 1 buçuk saat uzaklıktaki bir ilçedeyim. Ilçede gorusemiyoruz dedikodudan dolayı. Hep ben yanına gidiyorum aileme yalanlar söyleyerek . Dün konuşurken bir sonraki buluşmayı şöyle yaparız öbürünü böyle yaparız kışın da şöyle yaparız şurada kalırız diyerek konuştu. Benim sinirlerim zıpladı. Hep böyle mi devam edecek evlenmeyi düşünmüyor musun dedim. Tabiki düşünüyorum sensiz yapamam falan duygu sömürüsü yaptı. Ben de bu anlamda senden bir adım göremiyorum dedim . Hayır plan bile yaptım şimdi söyletme bana dedi. inanmadım. Çünkü öncesinde de böyle bir şey söylemişti ama bir adım göremedim. Teklif falan önemli değil ama lütfen bana yalan söyleme dedim. Şurada şu planı yapmıştım dedi. (Bence yalan) Ben de ver numarasını soracağım dedim. Orda bir gerildi. Numarayı attı aradım sordum organizasyon hazırlıyor musunuz diye dedi. Yalan olduğunu düşündüğüm için midir yoksa reglim yaklaştığı için midir aşırı sinirlendim. Biraz kavga çıktı tabiki. Evlilik meraklısı değilim öyle de görünmek istemiyorum ama değer verdiğim biriyle artık bir adım atmak istiyorum. Görüşmeye giderken hep aileme yalan söylemek zorunda kalıyorum artık uyduracak yalan da bitti resmen vicdanen rahatsızım. Kocaman insanlarız kaçak göcek görüşüyoruz ergenler gibi . Sizce fazla mı abartmışım?