sevgiliyi babayla özdeşleştirmek

kızlar derdimi olabildiğince net anlatmak istiyorum. ben 18 yaşımdayken biriyle tanıştım ne oldu ne bitti bilmiyorum sırılsıklam aşık oldum, o benden 3 yaş büyüktü her neyse çok ayrıl barış bir ilişki yaşadım çok zordu benim için aylar boyunca ağladım durdum psikolojim bozuldu her şey üst üste geldi tabi bu süre zarfında da seneler geçti. sürekli ağladığım, beraberken de havalara uçtuğum bir döngü haline geldi. ama nasıl mutluluk size anlatamam, seneler geçmesine rağmen hiç o kadar yüksek noktalara erişemedim daha. buraya kadar belki bir derece normal, sonuçta 18li 20li yaşlarda bu duygu durumları bu sırılsıklam aşık olup ağlamalar vs. Benim sıkıntım şu: ben kendimi çözemiyorum. artık eski sevgilimi sevmiyorum üzerinden 4 sene geçti. dönmeye çalıştı kabul de etmedim. hiçbir sosyal medya hesabından fotoğraflarına bakamıyorum hala. bakın ben direkt olarak yüzüne bakamıyorum. profil fotoğrafı var senelerdir üstüne tıklayıp açabilmiş değilim o kadar kötü oluyorum ki. asla bakamıyorum. tamam bakma zaten ne gerek var diyebilirsiniz, ama kendimde şunu fark ediyorum. ben bebekliğimden beri babasızdım annem bana hamileyken babamla ayrılmışlar ben seneler sonra gördüm ilk defa eve geldi. sonra lisedeyken birkaç sene görüştük onun yanına gittim vs derken sonra tekrar bağlar koptu. benim hiçbir zaman içimde baba sevgisi ya da baba özlemi olmadı hiç babamı özledim ya dediğimi hatırlamıyorum çünkü küçüklükten beri hep böyle alıştım. ama eski sevgilimin hareketlerini, gözlerinin rengini, yürüyüşünü, tepkilerini, parmaklarının yapısını bile o kadar babama benzetiyordum ki. onunla ayrıldıktan sonra sanki onunla beraber hem babamı kaybettim hem de sevgilimi kaybetmiş gibi hissettim. üzeridnen seneler geçti hala hayatımda bir sorun olduğunda onu suçluyorum. geri döndüğünde mesajlarına ya da aramalarına cevap bile vermedim ama o ne kadar bana geri dönmeye çalıştıysa ben o kadar ağladım. o bana mesaj attı o yalvardı ama ben birden kendimi yine o eski kötü günlerin ortasında bulmuş gibi hissettim. yine olan bana oldu. bu arada farklı bir şehire taşındım çok farklı arkadaşlıklar edindim flört ettiğim insanlar oldu ama hala kötü bir şey olduğunda aklıma direkt eski sevgilim geliyor ya kendimi çok suçluyorum ya onu çok suçluyorum. bu baba figürüyle özdeşleştirmemi nasıl düzeltebilirim inanın anlatamıyorum kelimelere dökmek çok zor ama benim gözümde ikisi aynı kişiymiş gibi geliyor ikisine karşı da kin besliyorum

ve onun babasıyla arası o kadar yakın ki size anlatamam normal olmayacak kadar yakın. sanki onun her şeyi varmış da ben dıpadızlak ortadaymışım gibi hissediyorum

Aslinda baba figurunden ziyade baglanma stilinizde bir sorun varmis gibi gorundu bana.

Tabii ki o ilk genclik zamaninda yasayabilecegimiz uclardaki duygular zamanla yerine daha ayaklari yere basan duygulara birakiyor.
Sanirim sonrasinda flortler olsa da elle tutulur bir iliski yasamamissiniz.
Bence ciddi bir iliskiden sonra bu duygulariniz boyle kalmayacaktir.

Bu benim fikrim tabii, gerek duyuyorsaniz psikolojik destek almaktan cekinmeyin.

icimidokuyorum .!.:

ve onun babasıyla arası o kadar yakın ki size anlatamam normal olmayacak kadar yakın. sanki onun her şeyi varmış da ben dıpadızlak ortadaymışım gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Bu mesela normal bir arkadasinizda da gelisebilecek bir duygu.

Su an en net olarak babasiyla iliskisi cok iyi kisi diye onu kodladiginiz icin bu duygulari yine onun etrafinda onun alaninda yasiyorsunuz cunku en iyi bildiginiz yer henuz burasi, burasi sizin guvenli alaniniz aslinda.
Cunku biliyorsunuz bu alanda sizi sasirtan bir sey olmayacak, bir guncelleme gelmeyecek buraya.
Once kendinizle onu ayristirin.
Duygulari ondan bagimsiz hissetmeye calisin.

bendeuyeolcam .!.:

Aslinda baba figurunden ziyade baglanma stilinizde bir sorun varmis gibi gorundu bana.

Tabii ki o ilk genclik zamaninda yasayabilecegimiz uclardaki duygular zamanla yerine daha ayaklari yere basan duygulara birakiyor.
Sanirim sonrasinda flortler olsa da elle tutulur bir iliski yasamamissiniz.
Bence ciddi bir iliskiden sonra bu duygulariniz boyle kalmayacaktir.

Bu benim fikrim tabii, gerek duyuyorsaniz psikolojik destek almaktan cekinmeyin.

Genişletmek için tıkla...

senelerdir aynı problemle uğraşıyorum hayatımın dolu olmasına rağmen sürekli beni dibe çeken bir konu. psikolojik destek alabilecek maddi yeterliliğim olsa bir an bile düşünmezdim ama sürekli olarak ilerletebilmem bu türkiye şartlarında mümkün değil. kendi kendimi derdimin ne olduğunu bilmeden tedavi etmeye çalıştım kitaplar okudum psikologların youtubeda kanalları oluyor onlardan faydalandım ama işin ehli değilim kendime etki edemedim

bendeuyeolcam .!.:

Bu mesela normal bir arkadasinizda da gelisebilecek bir duygu.

Su an en net olarak babasiyla iliskisi cok iyi kisi diye onu kodladiginiz icin bu duygulari yine onun etrafinda onun alaninda yasiyorsunuz cunku en iyi bildiginiz yer henuz burasi, burasi sizin guvenli alaniniz aslinda.
Cunku biliyorsunuz bu alanda sizi sasirtan bir sey olmayacak, bir guncelleme gelmeyecek buraya.
Once kendinizle onu ayristirin.
Duygulari ondan bagimsiz hissetmeye calisin.

Genişletmek için tıkla...

evet çok haklısınız en yakın kız arkadaşımın babasıyla ilişkisi çok güzel ona iyi duygularla yaklaşabilirken ay ne güzel ya hep mutlu olsunlar diyebilirken eski sevgilimde aynı şey olduğu zaman çok kindar bir yapıya bürünüyorum. sanki babamın gençlik haliyle savaşıyorum gözümde resmen bu şekilde

Bağlanma, Amir levine kitabı okuyun. Orda neden bu adamla bu hisleri yaşadığınızı daha iyi anlayacaksınız

Kitaplar okudum demişsiniz. Okumadıysanız gerçekten çok iyi bir kitap

nelluniverso .!.:

Bağlanma, Amir levine kitabı okuyun. Orda neden bu adamla bu hisleri yaşadığınızı daha iyi anlayacaksınız

Kitaplar okudum demişsiniz. Okumadıysanız gerçekten çok iyi bir kitap

Genişletmek için tıkla...

hemen alacağım. çok teşekkür ederim başka her türlü öneriye de açığım

icimidokuyorum .!.:

hemen alacağım. çok teşekkür ederim başka her türlü öneriye de açığım

Genişletmek için tıkla...

Diğer yorumları okumadım. Konuya istinaden babanizi ve onun yaşattıklarını unutmanız mümkün değil. Babamı hatırlamıyorum, özlemedim diye düşünebilirsiniz ancak öyle değil. Olaylar bilinçdısında tekrarlamaya ve ilerlemeye devam ediyor.
O da Babanız gibi davranmış, önce iyiydi sonra sürekli terk etmeler ve sonunda tam kopuş. Babanizi istemediğiniz gibi onu da istememişsiniz. O babanızın yerini almış.
Bunu psikolojik destek alarak çok daha hızlı ve sağlıklı çözersiniz. İnşallah maddi olarak bir an önce imkanınız olur.
Kitap önerisi olarak isimlerini yazıyorum
Olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları
Hayatı yeniden keşfedin ( buna yeni başladım, içinde bu konuyla ilgili bilgiler var, yararlı olacaktir)

nelluniverso .!.:

Diğer yorumları okumadım. Konuya istinaden babanizi ve onun yaşattıklarını unutmanız mümkün değil. Babamı hatırlamıyorum, özlemedim diye düşünebilirsiniz ancak öyle değil. Olaylar bilinçdısında tekrarlamaya ve ilerlemeye devam ediyor.
O da Babanız gibi davranmış, önce iyiydi sonra sürekli terk etmeler ve sonunda tam kopuş. Babanizi istemediğiniz gibi onu da istememişsiniz. O babanızın yerini almış.
Bunu psikolojik destek alarak çok daha hızlı ve sağlıklı çözersiniz. İnşallah maddi olarak bir an önce imkanınız olur.
Kitap önerisi olarak isimlerini yazıyorum
Olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları
Hayatı yeniden keşfedin ( buna yeni başladım, içinde bu konuyla ilgili bilgiler var, yararlı olacaktir)

Genişletmek için tıkla...

haklısınız gerçekten.. imkanım olduğu ilk anda bu konuyla profosyonel şekilde ilgileneceğim çünkü kendi kendime çözemiyorum. kitapların da hepsine bakacağım tekrardan teşekkürler

valla ablam profesyonel destek almalısın biraz kırmızı odalık bir durumun var gibime geldi.

Babamız ilk aşkımızdır. Onun tarafından terk edilme hissinden sonra ilk ciddi aşkınızla da böyle olunca büyük bir hayal kırıklığına uğramışsınız. Çünkü her şeyi onunla duzelteceginize inandınız belki. O boşluk hissini, özleyemeceğim bir babanın yokluğunu doldurabilecek kocaman bir aşk.
Orada da ayrıl barış olunca ( ayrıntı vermemişsiniz belki bu kısımda önemlidir. Ayrılma sebepleriniz nelerdi? Gercekten sevgiliniz mi hatalıydı , yoksa sizin kaçınmacı bağlanma stiliniz mi vardi vs?) boyle öfke dolu hissetmek çok normal değil mi? Babanızı görmek istemiyor olduğunuz gibi onu da istemiyorsunuz. Su an durumunuz yoksa kitap okumanız çok iyi olmus bir adım atmış olursunuz duygularınızı iyileştirmek için.

kendimidurdaracakdegilim .!.:

Babamız ilk aşkımızdır. Onun tarafından terk edilme hissinden sonra ilk ciddi aşkınızla da böyle olunca büyük bir hayal kırıklığına uğramışsınız. Çünkü her şeyi onunla duzelteceginize inandınız belki. O boşluk hissini, özleyemeceğim bir babanın yokluğunu doldurabilecek kocaman bir aşk.
Orada da ayrıl barış olunca ( ayrıntı vermemişsiniz belki bu kısımda önemlidir. Ayrılma sebepleriniz nelerdi? Gercekten sevgiliniz mi hatalıydı , yoksa sizin kaçınmacı bağlanma stiliniz mi vardi vs?) boyle öfke dolu hissetmek çok normal değil mi? Babanızı görmek istemiyor olduğunuz gibi onu da istemiyorsunuz. Su an durumunuz yoksa kitap okumanız çok iyi olmus bir adım atmış olursunuz duygularınızı iyileştirmek için.

Genişletmek için tıkla...

o kadar çok ayrıldık ki hangi birinin sebebini saysam bilemedim, hepsi de saçma sapan şeylerdi. genelde ayrılan taraf ben olmuyordum o oluyordu çünkü onun hayatımdan çıkma riski bile beni deli ederdi, ayrıldıktan sonra da her seferinde dibi görüyordum zaten. 1 haftada 5 kilo verdiğimi bilirim. genel olarak sebepler; görüşememek, görüşememekten dolayı sürekli çıkan kavgalar, daha çok benim tarafımdan olan kıskançlıklar, aniden sinirlenip bir şeyleri çözmek yerine sürekli kestirip atması bu yüzden sürekli benden ayrılması.. say say bitmez hep böyle şeyler. yapıcı olan taraf bendim her zaman.her şeyi gerçekten onunla düzelteceğime inanmıştım bazı huylarını babama benzetsem de babam gibi olmayacağından emindim. hep arkamda durur korur kollar sandım en ufak şeyde arkama geçip beni uçuruma iten ilk insan oldu. babamı görmek istemiyorum, eski sevgilimin fotoğrafına bakıp yüzünü detaylıca görmeye dayanamıyorum bile asla açıp bakamam. kendi kendime hafızamı silmeye çalışıyorum yaşadığımız güzel şeyleri bile aklımda o kadar evirip çevirdim ki size yemin ederim bazı olayları hatırlamaya çalışırken ya bu olayda ben bunu söylemiş miydim yoksa o olay olduktan sonra kafamda olayı düşünürken kendi kendime kurduğum cümleyi olay anında söylemiş gibi mi hatırlıyorum ikilemine düşüyorum. bütün anıları kafamda kurcaladım şimdi hangisi gerçek hali hangisi aklımda düşünürken kurguladığım hali bilemiyorum..

icimidokuyorum .!.:

o kadar çok ayrıldık ki hangi birinin sebebini saysam bilemedim, hepsi de saçma sapan şeylerdi. genelde ayrılan taraf ben olmuyordum o oluyordu çünkü onun hayatımdan çıkma riski bile beni deli ederdi, ayrıldıktan sonra da her seferinde dibi görüyordum zaten. 1 haftada 5 kilo verdiğimi bilirim. genel olarak sebepler; görüşememek, görüşememekten dolayı sürekli çıkan kavgalar, daha çok benim tarafımdan olan kıskançlıklar, aniden sinirlenip bir şeyleri çözmek yerine sürekli kestirip atması bu yüzden sürekli benden ayrılması.. say say bitmez hep böyle şeyler. yapıcı olan taraf bendim her zaman.her şeyi gerçekten onunla düzelteceğime inanmıştım bazı huylarını babama benzetsem de babam gibi olmayacağından emindim. hep arkamda durur korur kollar sandım en ufak şeyde arkama geçip beni uçuruma iten ilk insan oldu. babamı görmek istemiyorum, eski sevgilimin fotoğrafına bakıp yüzünü detaylıca görmeye dayanamıyorum bile asla açıp bakamam. kendi kendime hafızamı silmeye çalışıyorum yaşadığımız güzel şeyleri bile aklımda o kadar evirip çevirdim ki size yemin ederim bazı olayları hatırlamaya çalışırken ya bu olayda ben bunu söylemiş miydim yoksa o olay olduktan sonra kafamda olayı düşünürken kendi kendime kurduğum cümleyi olay anında söylemiş gibi mi hatırlıyorum ikilemine düşüyorum. bütün anıları kafamda kurcaladım şimdi hangisi gerçek hali hangisi aklımda düşünürken kurguladığım hali bilemiyorum..

Genişletmek için tıkla...

Babanızla sevgiliniz fazla özdesik ayrılma şemanız var sanırım. Hayatınıza sizi bırakıcak birini cekmissiniz ancak hissettiğiniz duygu yoğunluğu bana çok olası geldi. Bende böyle bir sevgilim olsa fotoğrafına bakarken iğrenirdim. Duygularinizi baskilamadan yasayip , kendinize yeni bir hayat sunabilmek icin de farkindaliginizi davranışa dönüştürecek imkanlar bulmanızı dilerim. Yapabileceğinize inaniyorum çünkü her şeyin çok farkındasınız.

defne-28 .!.:

Bunun adı aktarımdı

Psikolojik destek almanız gerekiyor.

Genişletmek için tıkla...

biraz daha açabilir misiniz internetten araştırayım, düzenli destek almaya şu an gücüm yetmiyor

Profesyonel terapi imkaniniz varsa mutlaka değerlendirin.

Benim de babamla saglikli bir iliskim olmadi. Terapistim suanki partner secimimi yüzde yüz duydugum bu eksiklige bagliyor. Suanki iliskimizin boyutunu da bu sebeple biraz tehlikeli buluyor. Saplanti boyutunda bir bağımlılık olmaya gidiyordu, ama bir miktar astım. Terapinin faydasini hissediyorum.

icimidokuyorum .!.:

biraz daha açabilir misiniz internetten araştırayım, düzenli destek almaya şu an gücüm yetmiyor

Genişletmek için tıkla...

Yani sevgili ile babayı karıştırmışsınız

Yaşadığınız şey aşk değil aslında

GeyikliGece .!.:

Profesyonel terapi imkaniniz varsa mutlaka değerlendirin.

Benim de babamla saglikli bir iliskim olmadi. Terapistim suanki partner secimimi yüzde yüz duydugum bu eksiklige bagliyor. Suanki iliskimizin boyutunu da bu sebeple biraz tehlikeli buluyor. Saplanti boyutunda bir bağımlılık olmaya gidiyordu, ama bir miktar astım. Terapinin faydasini hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

gerçekten mi... benim şu ana kadar hayatıma giren erkekler flört veya sevgili olarak hiç farketmez hepsinin işi bile babamınkiyle aynı. hatta bugün arkadaşımla muhabbet ederken ya seninkilerin de hepsinin işi de aynı hepsi aynı model nasıl denk geliyor ya demişti, gülmüştük. demekki bir bağlantısı var, ya ben kendime çekiyorum ya da ben o tarz insanlara yöneliyorum..

defne-28 .!.:

Yani sevgili ile babayı karıştırmışsınız

Yaşadığınız şey aşk değil aslında

Genişletmek için tıkla...

her duyguyu o kadar doruklarda yaşadım ki hiç böyle bir şeye sebebiyet vereceğini düşünmüyordum, aşık olan her insanın beraberken veya ayrıyken aynı duyguları yaşadığını sanıyordum halbuki hiç de normal değilmiş bu yoğunluklarım..