- 1 Eylül 2014
- 25.815
- 30.237
- 34
-
- Konu Sahibi icimidokuyorum
- #21
Kesinlikle değil
Baba ile sevgiliyi karıştırıyorsunuz
Genelde babasız büyüyen kız çocuklarında çok oluyor bu
Kesinlikle değilher duyguyu o kadar doruklarda yaşadım ki hiç böyle bir şeye sebebiyet vereceğini düşünmüyordum, aşık olan her insanın beraberken veya ayrıyken aynı duyguları yaşadığını sanıyordum halbuki hiç de normal değilmiş bu yoğunluklarım..
Baba bahane .kızlar derdimi olabildiğince net anlatmak istiyorum. ben 18 yaşımdayken biriyle tanıştım ne oldu ne bitti bilmiyorum sırılsıklam aşık oldum, o benden 3 yaş büyüktü her neyse çok ayrıl barış bir ilişki yaşadım çok zordu benim için aylar boyunca ağladım durdum psikolojim bozuldu her şey üst üste geldi tabi bu süre zarfında da seneler geçti. sürekli ağladığım, beraberken de havalara uçtuğum bir döngü haline geldi. ama nasıl mutluluk size anlatamam, seneler geçmesine rağmen hiç o kadar yüksek noktalara erişemedim daha. buraya kadar belki bir derece normal, sonuçta 18li 20li yaşlarda bu duygu durumları bu sırılsıklam aşık olup ağlamalar vs. Benim sıkıntım şu: ben kendimi çözemiyorum. artık eski sevgilimi sevmiyorum üzerinden 4 sene geçti. dönmeye çalıştı kabul de etmedim. hiçbir sosyal medya hesabından fotoğraflarına bakamıyorum hala. bakın ben direkt olarak yüzüne bakamıyorum. profil fotoğrafı var senelerdir üstüne tıklayıp açabilmiş değilim o kadar kötü oluyorum ki. asla bakamıyorum. tamam bakma zaten ne gerek var diyebilirsiniz, ama kendimde şunu fark ediyorum. ben bebekliğimden beri babasızdım annem bana hamileyken babamla ayrılmışlar ben seneler sonra gördüm ilk defa eve geldi. sonra lisedeyken birkaç sene görüştük onun yanına gittim vs derken sonra tekrar bağlar koptu. benim hiçbir zaman içimde baba sevgisi ya da baba özlemi olmadı hiç babamı özledim ya dediğimi hatırlamıyorum çünkü küçüklükten beri hep böyle alıştım. ama eski sevgilimin hareketlerini, gözlerinin rengini, yürüyüşünü, tepkilerini, parmaklarının yapısını bile o kadar babama benzetiyordum ki. onunla ayrıldıktan sonra sanki onunla beraber hem babamı kaybettim hem de sevgilimi kaybetmiş gibi hissettim. üzeridnen seneler geçti hala hayatımda bir sorun olduğunda onu suçluyorum. geri döndüğünde mesajlarına ya da aramalarına cevap bile vermedim ama o ne kadar bana geri dönmeye çalıştıysa ben o kadar ağladım. o bana mesaj attı o yalvardı ama ben birden kendimi yine o eski kötü günlerin ortasında bulmuş gibi hissettim. yine olan bana oldu. bu arada farklı bir şehire taşındım çok farklı arkadaşlıklar edindim flört ettiğim insanlar oldu ama hala kötü bir şey olduğunda aklıma direkt eski sevgilim geliyor ya kendimi çok suçluyorum ya onu çok suçluyorum. bu baba figürüyle özdeşleştirmemi nasıl düzeltebilirim inanın anlatamıyorum kelimelere dökmek çok zor ama benim gözümde ikisi aynı kişiymiş gibi geliyor ikisine karşı da kin besliyorum
gerçekten mi... benim şu ana kadar hayatıma giren erkekler flört veya sevgili olarak hiç farketmez hepsinin işi bile babamınkiyle aynı. hatta bugün arkadaşımla muhabbet ederken ya seninkilerin de hepsinin işi de aynı hepsi aynı model nasıl denk geliyor ya demişti, gülmüştük. demekki bir bağlantısı var, ya ben kendime çekiyorum ya da ben o tarz insanlara yöneliyorum..
aa süpersiniz siz baya profosyonel tespit yaptınız, psikolog parası da cebimde kalmış oldu iyi oldu.Baba bahane .
Yok öyle bişey
Bu sizin kisiliginiz
Pek çok insan özellikle hanımlar böyle oluyor 18-24 aralığında
tabii bence de aşk değil, aşk tek taraflı bile olsa bu kadar zarar vermez. size ne önerdi peki biraz bahsedebilir misiniz sakıncası yoksaO tarz insanlara yöneliyorsun evet cok aşikar.
Amadefne-28 in de dedigi gibi terapistim de bunun ask olmadigini savunuyor. Ha bana sorsan duygular şelale, yanıyorum bitiyorum adamin askindan ölüyorum. Ama o diyor ki hayir en cok ihtiyac duydugun, en zayif yonunu tatmin ettigi icin cok yogun duygular yasiyorsun, yıllardir eksik kalan yanin tamamlandi adeta ucuyorsun ve bu durumda bunu aşk sanma yanilgisina düsüyorsun.
tabii bence de aşk değil, aşk tek taraflı bile olsa bu kadar zarar vermez. size ne önerdi peki biraz bahsedebilir misiniz sakıncası yoksa
çok teşekkür ederimSize özelden yazayim
Aynen böyle tam ifade edemedim ama bu durum tam olarakO tarz insanlara yöneliyorsun evet cok aşikar.
Amadefne-28 in de dedigi gibi terapistim de bunun ask olmadigini savunuyor. Ha bana sorsan duygular şelale, yanıyorum bitiyorum adamin askindan ölüyorum. Ama o diyor ki hayir en cok ihtiyac duydugun, en zayif yonunu tatmin ettigi icin cok yogun duygular yasiyorsun, yıllardir eksik kalan yanin tamamlandi adeta ucuyorsun ve bu durumda bunu aşk sanma yanilgisina düsüyorsun.
Aynen böyle tam ifade edemedim ama bu durum tam olarak
Mesela babasız büyümüş bir kız çocuğunun genel olarak hep kendinden büyük kişileri eş olarak seçmesi
Sizinde mi babanız vefat etti ?Evet mesela bizim de aramizda 13 yas var.