Konu çok uzun ama kısa anlatıcam. Ben arkadaşımı teselli etmek için atanma meselesi hakkında, bizim için en doğrusunun ne olduğunu bilemeyiz yıpratma kendini ben de kendi mesleğinde devam etmek istiyorum ama ne kadar cabalarsak olmuyosa başka şekillerde hayallerimize uğraşmaya çalışalım altmetinli laflar etmeye çalıştım. (Çünkü bu sebepten evliliğini ertelemekten vs söz ediyordu.) Bir şekilde beni yanlış anladı olay buyudu benim de zoruma gitti demek istediklerimi ters anlamasi. bı vakitten sonra onun üslubunda konuşmaya başladım. Yerinden kalktı hakaretlere başladı. Cok kirildim. misafirdim onda, gitmem gerektiğini farkettim. Kız kardeşim de yanimizdaydi. Benim bidaha konusmiycagimi bildiği için gitmeme izin vermedi. Bı sure gitmeye çalıştım engel oldu. "Biz dostuz yapma etme" gibi laflar etti kardeşim. Ben de en sonunda "biz onla dost değiliz. Sen hep onunla takiliyosun diye hep ben de yanındaydım, o benim sevgilimle flört etti, o kendisini erkek gibi gösterip beni sanaldan tavlamaya çalıştı, beni kiskandigini söyledi"dedim. Kız sok oldu sonra da bunları niye içinde tuttun diye ağladı ben gittikten sonra. Ben onunla eski arkadaştim. Tüm bu bahsettiklerim ergenken lisede oldu. Ve ben hiçbir zaman ona tam anlamıyla guvenemedim bu sebeplerden. Cizimlerimi alıp kendi çizimleri olarak internette paylaşırdi.(izin aliyodu garipsesem de izin veriyodum) o dönemki sevgilimle saatlerce sohbet ediyordu haberim olmadan buluşmalarında bulusmamiza bile gelmişti sevgilimle anlaşıp. (Mini etek giyerek) Ayrildigimizda da arkadaşın eski sevgilisiyle olanlarla ilgili goruslerimi birçok kez sordu durduk yere o dönemlerde. Erkek profili alıp beni sanaldan kandırmaya çalıştı. Ben fotoyu bir yerden tanıyınca itiraf etti şaka yapicaktim diye. Benim uzuldugum nokta şu. İftira atmış gibi bisiy oldum ona. Bana yemin etti oyle bisiy yok dedi ama kusura bakma ben de istemezdim ama bu davranışların guvenimi yok etti belki benim kuruntumdur diye canını da sıkmak istemedim o dönemlerde dedim. Şimdi de yıllar sonra bu konulara giricegim aklıma gelmezdi. Ben şu anki sevgilimle bile tanıştırmaktan cekindim. Çünkü erkekler yanında çok farklı davranıyor. Ben hiçbir zaman sevgililerimi kıskanan biri olmadım ama bu kız konusunda böyle hissettim hep. Beni erkek kimliğine bürünüp kandırmaya çalıştıktan aylar sonra biri onu öyle kandırdı ve olmayan biri için aşk acısı çekti. Ona bunları söylediğimde diycek söz de bulamadı ama çok ağlattım onu. Yok yere günah aldım kendime değil mi
