benim doktorum hiç böyle yapmadı birde bana sen 35 haftalık dogum yaptın dedi yalan söyledi ben 38 haftada dogum yaptım ne bir tel ne bir ilaç allah onu bildigi yapsın hakkımı ona helel etmiyorum. canım Allah iyi insanlarla karşılaştırsın bir de ben sütlerimle başediyorum içim acıyo resmen
Evet canım benim ve eşimin gözleri renkli degil ben göremedim ama ilginç görenler oglunu gözleri masmavi dediler inamadım bizde renkli gözlü yok bence onlar burası için yaratılmamış. gül yüzlü meleklerim offfffmelek anneliği böyle...
geçtiğimiz yollar,hissettiklerimiz, yavrularımız, acılarımız hep benzer...
benimde kızım çok güzeldi. yüzü, gözü, kaşları doktorlar bile yanıma gelip çok güzel bi kızın var demişlerdi.
ben doğumdan sonra hemen göremedim.özel bir hastanedeydim kızımı 1.seviye yoğun bakımı olan devlet hastanesine götürmişler.
ben ertesi günü gidip kızımı gördüm. yoğunbakımda onca bebek arasında kızımın kuvezine gidince
gözlerime inanamadım.ilk buluşmamaız öle oldu maalesef
pamuk gibi bembeyaz
öle güzel bi kız ki
eşimde bende renkli gözlüyüz. kızımın gözleride masmaviymiş... yenidoğan olmasına rağmen lacivert değil boncuk mavisi gözleri
var kızının dedi. ben gözlerini açık göremedim hiç...uyutuluyodu.
ama onu ilk gördüğüm anı hiç mi hiç unutamıyorum şimdi. onun o güzelliğini
bu dünya insanı değilmiş gerçekten
şimdi düşününce bunu diyebiliyorum sadece
cennet çocuğu olacağı için mi bu kadar güzeldin annecim diorum şimdi.
ya evet. birde o süt geldimi nasıl dokunmuştu içime
bebek kokan yavrumun sütleri...
psikolojik olarak o sütün bence hemen hallet gerçekten insanın içini çok acıtıyo
doktorum bana bi ilaç verdi
ikinci içimimde kesildi sütüm.
melekyavrum yazmıştı galiba adını ilacın ben şimdi hatırlamıyorumda
Evet canım alıcam bugün ama bu güne kadar gögüslerime dokunamadım işte böyle hikayeler hiç aklıma gelmezdi 1 ay önce burda neler paylaşılyodu yok kulak ateş ölçme oda buharı falan allahım sen yardım et hepimize
eylül anneleri topiğine girip şu gün oldu doğmadı bugün oldu doğmadı
bi ben kaldım falan diodum
ama entresandır doğumdan bir iki gün önce aklıma geldi
dedimki bu topikteki bunca insan sorunsuz doğurdu yavrusunu aldı kucağına
hastalık sakatlık olmadan diodum
meğer topiğin seçilmişi benmişim...
kızımın isimli kuarbiyeleri, cukulataları, kapı süsleri herşeyler kaldı...
hastaneden geldiğimde hiçbiri yoktu toplamışlar
sorupta ne yaptınız diyemedim bile...
şimdi hayallerimde hiç kendimi bir bebekle hayal edemiyorum.
çocuğum olcakmı yeniden hiç hayal edemiyorum
yine aynısı olcak gibi geliyo
umutsuzca bekliyorum, yaşıyorum sadece saat, zaman, gün değişiyo
evet canım herşey aynı bende öyle düşünüyorum bütün herşey bende kasım annelerindeydim şimdi kimseyi üzmek için giremiyorum bile kelimeler bitiyo resmen tükeniyo bana herşey çok hafif geldi açımı yaşamak için kendimi ordan oraya atsam ne fayda sanki yaşayamadım sadece yutkunuyorum yardım aldın mı sen canım
yani bu acı hiç geçmiycek tabiki
ama azalıcak
ve her şey insanlar için
bazı anlar bununla yaşamak çok zor.
bi bebek gördüğümde, bebek eşyaları gördüğümde
hamile gördüğümde
( ki dün fot. mak. en son doğumdan önce çekilmiş kızım karnımdayken
fotomu gördüm yandı geçti yıkıldım
otırduğum yerden kalkamadım)
acımız tazeleniyo
ben pro. bir yardım almadım. eşim en büyük destekçim
birbirimize bazen belli ederek bazen etmeyerek sarmaya çalışıyoruz işte
canım benim eşimde öyle ama sen iyisin diyerek beni rahatlattıgını düşünüyo ama her saniyemin yutkunarak geçtigini bilmiyo ben bu işler içinde oldugum için kendi kendime toparladıgımı düşünüyo benim kendime hayrım yok saniye kafamdan gitmiyo o görüntüler işte sanırım bir destek almam gerekiyo hiç normal bi konu konuşmuyorum kim yanıma gelse ona anlatmaya çalışıyorum böyle mi şöylemi diye artık eşim ya hiç konuşmuyo yada bana yardım olsun diye farklı şeyler anlatmaya çalışıyo ama ben hemen konuyu oraya getiriyorum elimde olmadan
canım sana doktor bi açıklama yaptımı sonra ikinci gebelikte tekrar risk varmıymış neden olmuş ben bu konuda çok bilgili degilm daha kendimi toparlayamadım doktora gidicem ama anlatmak istersen seni dinlemek istiyorum bizim kisi birbirimize benziyo canım beni aydınlatırmısın lütfen
Ben doğumdan sonra kızımı yanıma getirdiklerinde fark ettik.Sonra çocuk doktoruna indirdiler aşağıya.Dışardan doktor getirtilmiş bana kimse birşey söylemedi.
Kızıımı hemen başka hastaneye götürdüler.Ben bir gün sonrasında gidebildim.
Yavrumu kablolardan kucaklayamıyordum.Aynı odada kaldık kızımla.3. günü anjiyo oldu ben benden gittim resmen.Hiç kimseyi duymuy algılayamıyordum hiçbirşeyi.
Anjiyo iyi geçti o gece yoğun bakımda kaldı.Sabaha kadar sürekli hemşireleri aradım.
Kızım nasıl gelimmi diye artık benden bıkmışlardı.
2 saatte bir emzirmeye gidiyordum.Diğer günü geldi kızım yanıma.7. günü ameliyata alındı.Ameliyata gönderirken ben benden gittim.
Eşimle o kadar kötüydük ki.Elini öptük yüzünü öptük.Eşim çöktü ağladı.O halimle teselli vermeye çalıştım.Sonraki süreç dayanılmazdı zaten ameliyat başarılı geçti ama tansiyonu yüzünden kaybettik 2 gün sonra.O iki gün ömrümden ömür gitti.Yıkıldım bittim.
Zaman birazda olsun ilacı zaman bu yaramızın.Geçmiyecek hep içimizde olacak kuzularımızın acısı ama inşallah olacak evlatlarımız tesellimiz olacak.
Dayanılması zor ama dayanmaktan başka çaremiz yok.
Şükürler olsun beterin beteri var.
Hepimize sabır versin Yüce Rabbim.
canım benim eşimde öyle ama sen iyisin diyerek beni rahatlattıgını düşünüyo ama her saniyemin yutkunarak geçtigini bilmiyo ben bu işler içinde oldugum için kendi kendime toparladıgımı düşünüyo benim kendime hayrım yok saniye kafamdan gitmiyo o görüntüler işte sanırım bir destek almam gerekiyo hiç normal bi konu konuşmuyorum kim yanıma gelse ona anlatmaya çalışıyorum böyle mi şöylemi diye artık eşim ya hiç konuşmuyo yada bana yardım olsun diye farklı şeyler anlatmaya çalışıyo ama ben hemen konuyu oraya getiriyorum elimde olmadan
Hımmmm anladım canım.. İlk kez duyuyorum... Zaten hep Dr açısından bahtsızdım, sağlık ocağım da böyleymiş meğersem...Tobeguk bahsettiğim ultrason cihazı değil.Basit bi kalp atımı dinleme aleti.Steteskop tarzında bişey
Evet canımsezeryan maalesef. Hamilelik olmasını çok istiyorum ama ufak tefek sağlık problemleri yüzünden ertelemek zorunda kaldım hep. beklemekten de çok yoruldum. İnşallah Allah bir an önce hepimizin kucaklarını doldurur...tobeguk arkadasm hosbuldk senn bir sene olms galiba sezeryan miydi hamilelik varmi tkrar yada olmasini istiyr musun
Daha çok yeniymiş derinsuberfu .Rabbim acını hafifletsin inşallah.insan kendi acısına benzeyenlerin kendini daha iyi anlayacağını düşündüğünden gözyaşlarımızı eşimiz dahai anlayamaz emin olun onlar sadece yanımızdaydı aynı şey değil.doğum odasında sancı çekeren yapayalnızdım Allaha ulaşsın çığlıklarım diye dualar ettim sürekli.ameliyathanede oğlumu sessiz sedasız götürürlerken hissettiklerimi anlatamam.şimdi yeni umutlarım yavaş yavaş oluşmaya başladı.ama önce genetik testi yaptırıyoruım bi daha kalp hastası çocuğum olur mu diye .doktor ölen yavrumun dosyasını inceleyip fikrini söyleyecek iki hafta sonra .yaşadıklarımdan ve netten okuduğum kadarıyla kalp hastalığı genelde ikinci çocuklarda ve erkek bebeklerde daha sık rastlanıyor.
ya arkadaşlar benimde bu genetik testlerle ilgili kafam karışık. yaptırmak istiyorum.
yani ilk gebeliğim 9. haftalıkken kalbi durduğu için kürtajdı. patolojide bişey çıkmadı
doktor genetik bişey değil demişti.
şimdi bu malum kızımı kaybettim.
ne kadın doğumcum ne de kızımın doktoru genlere bağlanacak bir sorun olmadığını söyledi
hatta çocuk doktorumuz türkiye genelinde uzmanlığı olan bir doktordu.
otopsiyi tavsiye etmedi bile. hastane prosedür olarak istermisin diye sordu ama
doktor bize böyle bilşeye gerek olmadığını söyledi
bütün organları herşey olması gerektiği gibiymiş...
sizinki takdiri ilahi gibi durum dediler...
içim hiç rahat değil
yine aynısı olursa ya diye... nolcak bilmem.
Arkadaşlar Merhaba
uzunca bir zamandır giremiyorum geçmişin tamamını okuyamadım ama maalesef yeni yeni katılanlar olmuş aramıza
Beni bilmeyenler için söyleyim geçen sene 21 Aralıkta sezeryanla dünyaya gelmişti oğlum anne karnında kakasını yutmuş 6 gün yoğun bakımda kaldı ve kaybettik onu...Nerdeyse 1 yıl olacak şunu söyleyebilirim ki hayatımın en kötü günleriydi...Sezeryandan 7 ay kadar sonra tekrar hamile kaldım şimdi 24 haftalık hamileyim iyiyim çok şükür hiç bir sıkıntım yok şimdilik.yaşanan duygular öyle karışık ki arkadaşlar inşallah burda bu acıyı yaşamış tüm arkadaşlarımız bir gün bebeklerimizi kucağımıza sağ sağlim alırız...Görüşmek üzere...
Arkadaşlar Merhaba
uzunca bir zamandır giremiyorum geçmişin tamamını okuyamadım ama maalesef yeni yeni katılanlar olmuş aramıza
Beni bilmeyenler için söyleyim geçen sene 21 Aralıkta sezeryanla dünyaya gelmişti oğlum anne karnında kakasını yutmuş 6 gün yoğun bakımda kaldı ve kaybettik onu...Nerdeyse 1 yıl olacak şunu söyleyebilirim ki hayatımın en kötü günleriydi...Sezeryandan 7 ay kadar sonra tekrar hamile kaldım şimdi 24 haftalık hamileyim iyiyim çok şükür hiç bir sıkıntım yok şimdilik.yaşanan duygular öyle karışık ki arkadaşlar inşallah burda bu acıyı yaşamış tüm arkadaşlarımız bir gün bebeklerimizi kucağımıza sağ sağlim alırız...Görüşmek üzere...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?