canımmm, yazın benı bıtırdı tıtremekten zor yazıyorum ama... burdakı herkes o kadar ozel kısıler kı... sızlerı dusunuyorum ben 9 ay bebegımı sonunda kaybedecegımı her kontrolde duya duya ama Rabbımden umıdımı duamı hıc kesmeden tamamladım 38haftamı.doguma gırerken tas gıbıydın ne bı hıs ne bı duygu olu gıbı yattım sedyeye zırnık hıs yoktu ıcımde enson hıssettıgım oglumun tekmelerıydı, sonra amelıyatım basladı ve yavrumu cıkardılar ama agglamadı aglayamadı melegım derken bı aksılık oldugunu anladım ve benı sanıyede uyuttular.. ıcımdekı tek ukte bebegımı gorememıs olmam bana yavrumu gostermedıler.. ama yınede ıcım rahat yavrumun bedensel zıhınsel tum sorunlarına ragmen ondan vazgecmedım,dogurdum kuzumu kucagıma alıp kokusunu ıcıme cekemedım ama Rabbım ın taktırı dıyecek bısey yok suan tek duam bu dunyadan goctugumde yavruma kavusup sonsuza kadar ondan ayrılmamak... ama sızler hıcbırseyden habersız gayet yolunda gıden gebelıgınız sonunda yasadınız bu kayıpları,Rabbımm sıze sabır guc kuvvet versın,tez zamanda yenı yavrular nasıp etsın ınsallahh.