kıyamam yaaa
canım korkma aynı kişinin bile gebelikleri farklı farklı oluyormuş. iyi düşün iyi olsun
canım, benm öle bi sorunum yoktu kayınvalide stresinden erken doğum yapmıştım da şimdi yazılanları okudukça korktum
çok sağolun kızlar. içim evlat acısıyla yanarken inşallah hamile değilimdir dedim ya çok kötü yaaa
bence bu kanamadan sonra düşük tehlikesini atlaşmışsın bi daha da bişeycik olmayacak inşallah bu sefer daha rahat olmak lazım çünkü her an bişey olacak korkusu bence bebeği etkiliyor.ben ilk hamile olduğumu öğrendiğimde sevinemedim bile o kadar paronayaktım ki acaba dış gebelik mi mol gebelik mi düşücek mi diye ilk zamanların keyfini çıkaramadım 3 ayı atlattıktan sonra aman ense kalınlığı normal değilse diye endişe yaptım neyse o de normal çıkınca kalbi böbrekleri falan normal mi diye ayrıntılı ultrasonu bekledim o da normal çıkınca azıcık rahatladım azıcık ama her an aklımda ha öldü ha ölecek nasıl herşey bu kadar mükemmel olabilir diye diye küt gitti bi gün şok . yani demem o ki o kadar düşündüm ki düşündüğüm de başıma geldi herşeyi oluruna bırakıp anın tadını çıkarmak lazım derim ama yapabilir miyim keşkeiyi gidiyoru diyeyim baride öyle olsun. aslinda hamd olsun iyi gidiyordu. sonra kanama gecirdim simdi elhamdülillah iyim. evet canim hemen hamile kaldim. ama psikolojik olarak pekte kolay degil. korkutmak istemiyorum belki herkeste ayri olur. ama hep kaybetme korkusu var bende. of bacim of bebegimi kucagima alana kadar bu korku bitmez...
bence de canım, kötü niyetle söylemediğini bizim bildiğimiz gibi allah da biliyordur. o yüzden üzülmee..
in_ay sen kızı dr.a götürdün mü?
in_AY CIM HAYIRDIR CANIM?
ben de aldım psikolojik destek biraz faydasını gördüm ama herşey insanın kendisinde bitiyor bana burayı okuya okuya iyi oldum gibi geldi bi de tek ilacımın bir bebek olduğunu biliyorum ve her regl olduğumda yıkılıyorum. biz de evi taşımayı düşündük o kadar radikal kararlar aldık ki eşim işi bırakmayı hep benim yanımda kalmayı falan düşündü neyseki bu kadar abartmadıktatlım bende senin gibi paronayak biriyim. ben de tam 5 farklı dr. görüşü aldım. yırtılmanın olayının lafı bile geçmedi. diğer komplikasyonlar yüzünden hepsi en az 6 ay dedi. belki benim durumum farklı olduğundan böyle söylemişlerdir, orasını bilemeyeceğim canım. evet beklemek çooook zor ama psikolojin ve sağlığın buna elveriyorsa... hayat senin, sen bilirsin canım.
hiç psikolojik destek aldın mı? biz de hayatımıza devam ederken senin gibi zorlanıyoruz emin ol, kolay değil çünkü. mesela ben öncelikle psikolojik destek aldım. sonra senin gibi kendimi gezmelere, işe falan vurdum. ama bunları tek başına yapınca bir şey değişmiyo. o yüzden ben hep yanıma eşimi ya da en yakın arkadaşımı alıp yapıyordum yapacağımı. yani yanlız olmamaya çalış. sonra belki küçük bir tatile çıkabilirsen o da çok iyi geliyor. mekan ve ortam değiştirmek de çok işe yarıyor. mesela bir arkadaşımız evini taşıdı.
başka söyleyebileceğim bir şey yok,zaten kelin merhemi olsa başına sürerdi, değil mi?
ben de aldım psikolojik destek biraz faydasını gördüm ama herşey insanın kendisinde bitiyor bana burayı okuya okuya iyi oldum gibi geldi bi de tek ilacımın bir bebek olduğunu biliyorum ve her regl olduğumda yıkılıyorum. biz de evi taşımayı düşündük o kadar radikal kararlar aldık ki eşim işi bırakmayı hep benim yanımda kalmayı falan düşündü neyseki bu kadar abartmadık
5,5 yaşında kızım var genizeti alınacak canım
haftaya cuma ameliyatımız var 11 mayısta....korkuyorum...basit birşey biliyorum ama en çokta ameliyata gidiş anı korkutuyor beni ayrılırken ağlamasa bari
çok geçmiş olsun canım
çok sağol canım
hadi bakalım allah yardımcınız olsun canım. o ağlar, sen daha çok ağlarsın. bi bakmışsın çoktan bitmiş bile ameliyat.
aaa bu arada ne diyeceğim beni arkadaş 2 gün önce doğumunu yaptı. rahmi iyi yapışma olmamış. ama bebiş 1800gr olunca küveze almışlar. ün. hastanesinde de boş yer olmayınca bebişi devlet hast. gödermişler. şimdi bebek için üzülüp duruyorlar:\
ben de aldım psikolojik destek biraz faydasını gördüm ama herşey insanın kendisinde bitiyor bana burayı okuya okuya iyi oldum gibi geldi bi de tek ilacımın bir bebek olduğunu biliyorum ve her regl olduğumda yıkılıyorum. biz de evi taşımayı düşündük o kadar radikal kararlar aldık ki eşim işi bırakmayı hep benim yanımda kalmayı falan düşündü neyseki bu kadar abartmadık
başın sağolsun canım. doktorum bana da kan pıhtılaşması dedi ama test önermedi ama biz yine de başka bi yerde testleri yaptırdık mthfr geninde birleşik heterozigot çıktı.doktoruma bu sonucu gösterdiğimde gerek yoktu başka bir sebep bulunamadığı için her halikarda kan sulandırıcı kullanacağımı söyledi (biz bebeğimizi patolojiye de gönderdik çok sağlıklıydı) şu anda aspirin içiyorum hamile kalınca da iğne olucan dedi. bu mthfr çoğu kadında varmış aslında ama herkeste aynı şeyi yapmıyor .sen patolojiye gönderdin mi bi de başka doktorlara gittin mi onlar ne dedimeraba,çok ilginç mesajını okurken kendim yazmışım gibi hissettim,bende ocak ayında 32 haftalık bebeğimi kaybettim,duygularını hislerini çok iyi anlıyorum,sebebi nedir,sebep bulundu mu? ben de kan pıhtılaşmasından şüpheleniyor doktorlar,mthfr homozigot,kesin neden olmasa da büyük ihtimalle sebebin bu oldğunu düşünüyorlar,senin durumun nedir?
biran önce sağlığına da ailesine de kavuşur inşallah bebek...erkenmi doğdu neden kilosu az
senin psikolog nasıl iyi geliyor ne diyo mesela azıcık anlatır mısın lütfençok geçmiş olsun canım
doğa ben de piskologa gidiyorum eşimle devam edecez bundan sonra seanslara. ii geleceğine inanıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?