Şiddetin devamı gelir mi ? Boşanmak mı çözüm ?

Boşanmak çok zor geliyor bebeğiö olduğu için. Evimde oturup sabretsem bir iki yıl diyorum sonra çalışır kızımıda kreşe veririm ama böylede ruh sağlığım bozuluyor. Aslında nasıl davranayım ben bu adama pişman olması için bana özellikle bu konuda akıl verin.


Attığı tokattan gurur duyan adam da ne pişman olur ya. Sorduğun şeye bak.
 
İyi de bu adamın iyi hiçbir özelliği yokmuş ki. İyiyken herkes iyidir. Önemli olan kavga ederken cirkinlesmemek. Şans da istememis sizden. Gel gelelim adam melekken size siddet uygulamamis bangır bangır gelmiş. Çok üzüldüm adınıza. Fiziksel olmasa bile psikolojik şiddeti had safhada gormussunuz ve görmeye devam ediyorsunuz. Pişmanlık emaresi yok ben düzelmek bir yana daha beter olacağını düşünüyorum keşke duzelse kimse kötü evlilik yasamasa. Size bosanin diyemem ama keşke katlanmasaniz. Sakın kendinizde suç bulmaya başlamayın. Hiçbir şey şiddeti meşru kılmaz. Ki yavaş yavaş kendinizde kabahat bulmaya baslamissiniz. Nasıl davranmaliyim diyerek. Belli ki yanlış davrandığınız için buna ugradiginizi düşünmüştünüz. Sakın sinmeyin kendinizden ödün vermeyin. Allah yardımcınız olsun.
 
İşin içinden çıkamadığım için sizlerle paylaşmak istiyorum. Eşimle 3 yıl önce severek evlendik. Birde 8 aylık kızımız var. Mesleğim var fakat kızıma bakmak için 2 yıl çalışmama kararı aldım. Evlendiğimiz günden beri sürekli tartışıyoruz gün geçtikçe dozu artıyor. İlginç olanı iyi olduğunuzda çok iyiyiz ama tartışınca düşmanız. Her tartışmada benim üzüleceğimi bildiği için küfür hakaret ediyor defalarca ayrılma kararı aldım ama cesaret edip yapamadım. En son iki gün önce bana iki tane sağlam tokat attı hırpaladı biraz ve sonrasında bundan pişman olmayıp gururla dolaşıyor. İyiki yaptım diyor. Özetle eşimin karakteri çok vicdanlı merhametli değildir hasta olsam rol yapıyorsın der, dövdü ağlıyorum kızıma sarılıp rol yapıyorsun der. Hayatta herkese herşeye karşı böyledir hep olumsuz düşünür. Evliliğim istediğim gibi değil. Sohbeti muhabbeti yoktur fazla, sinirli yapısı var. Yani ne konuşabiliyoruz nede anlaşıyoruz sadece iyi bi baba. Ya bu güne kadar idare ettim ederim de. Ama kafamı karıştıran şiddet boyutuna geçmek oldu. Bundan pişman olsa anlarım yine affederim ama değil. Sizce ne yapmalıyım şans vermelimiyim şiddet uygulayan herkes mi yine uygular? Evde ona nasıl davranmalıyım? Bu arada defalarca otırup konuşmayı denedim ama hep tartışmaya gitti konu. Sinirli olduğu için sakin konuşamıyor. Benim tek olumsuz yönüm dik başlı olmammış başka bişyşm yok çok memmun ama ben çok mutsuzum :KK43:
Evet, bosanmak çözüm. Anlattıklarınıza bakılırsa fiziksel şiddetten önce psikolojik şiddet görmüşsünüz. Küfür, hakaret vs.. Hiçbir konuda da kaile alınmamışsınız. Bence bunlar tek başına boşanmaya sebep. Ama siz sabretmişsiniz, fiziksel şiddete dönüşmüş. Değer veren insan yapar mı bunu? Siz hala oluruna bakıyorsunuz. Sadece İyi bir baba olduğunu söylediniz. Kocalıkta iyi değilse bırakın yapmasın. Ne konu da iyiyse ona yoğunlaşsın
 
Yahu demiyor musunuz 'ama iyi baba..'
Çıldırmış olmalısınız.
İyi bir baba falan değil lütfen kendinize gelin!!!
Anneyi döven, hakaretler eden, iftiralar atan, şevkatli olmayan, hayata negatif bakan, kimseyi sevmeyen, evde bağıran çağıran bir insan nasıl iyi baba oluyor söyler misiniz?
Çok yakında aynı istismarı çocuğunuza göstereceğini nasıl öngöremiyorsunuz?
Bu çocuk ayaklanıp, dillenince, büyümeye başlayınca aynısını ona da yapacak.
Gitmeyeceksin, çıkmayacaksın, öyle giyinmeyeceksin, bana öyle konuşmayacaksın, ona inanmayacaksın, sen o olamazsın, sen beceremezsin, dayağı hakediyorsun.... Çocuğunuz bunlarla büyüyecek.
Şiddet ortamında yetişen kız çocuğu anneye saygısını yitirir, erkeklere olan güvenini de yitirir.
Pısırık, özgüvensiz, karar mekanizması çalışmayan bir kadına dönüşür ve yanlış kararlar verir.
Ben hayatımda anneyi istismar eden, döven, psikolojik şiddet uygulayan bir insanın 'iyi baba' olduğunu görmedim.
Bir tane örnek gösterin bana aksi olan.
Kendinizi daha fazla kandırmayın.
 
ya burda dayağı yeyip yeyip şans vermeli miyim diye sormaya utanmıyor mu kimse? adam pişman bile olmamış, gururla dolaşıyormuş. sizden şans istemiyor ki ne diye şans veriyosunuz?
 
Ister gururla gezsin ister utancindan yerin dibine girsin. Şiddet şiddettir. İlki ikincisinin teminatıdır.
 
Boşanmak çok zor geliyor bebeğiö olduğu için. Evimde oturup sabretsem bir iki yıl diyorum sonra çalışır kızımıda kreşe veririm ama böylede ruh sağlığım bozuluyor. Aslında nasıl davranayım ben bu adama pişman olması için bana özellikle bu konuda akıl verin.

senın boşanmaya nıyetın yok bacım

bu sinirli adamı nasıl adam edecen bari blöf yap , baban abin varsa kimden korkar çekinirse onu çağır gözünü korkutsun
 
Boşanmak çok zor geliyor bebeğiö olduğu için. Evimde oturup sabretsem bir iki yıl diyorum sonra çalışır kızımıda kreşe veririm ama böylede ruh sağlığım bozuluyor. Aslında nasıl davranayım ben bu adama pişman olması için bana özellikle bu konuda akıl verin.
Bebegin olmasaydi da boşanamayacaktın..zira benim bebegim yok ama bur turlu su fikre kendimi alistiramadim...toplum baskisi herksin evlenip bosanmis gozuyle bakmasi vs vs....inan ki devami gelecek hemde daha siddetli bir sekilde...o el birkez kalkınca o sozler bir kez agizdan cikinca devami daha agir bir şekilde gelecek...sizi cok iyi anlıyorum neden böyleyiz biz kadınlar kararini verip yere saglam adimlarla basan kadınlara o kadar ozeniyorum ki..kendimden nefret edilecek pozisyona geldim artik eslerimiz suclu degil susup oturan kadinlar olunca neden daha fazlasını yapmasinlar ki
 
İşin içinden çıkamadığım için sizlerle paylaşmak istiyorum. Eşimle 3 yıl önce severek evlendik. Birde 8 aylık kızımız var. Mesleğim var fakat kızıma bakmak için 2 yıl çalışmama kararı aldım. Evlendiğimiz günden beri sürekli tartışıyoruz gün geçtikçe dozu artıyor. İlginç olanı iyi olduğunuzda çok iyiyiz ama tartışınca düşmanız. Her tartışmada benim üzüleceğimi bildiği için küfür hakaret ediyor defalarca ayrılma kararı aldım ama cesaret edip yapamadım. En son iki gün önce bana iki tane sağlam tokat attı hırpaladı biraz ve sonrasında bundan pişman olmayıp gururla dolaşıyor. İyiki yaptım diyor. Özetle eşimin karakteri çok vicdanlı merhametli değildir hasta olsam rol yapıyorsın der, dövdü ağlıyorum kızıma sarılıp rol yapıyorsun der. Hayatta herkese herşeye karşı böyledir hep olumsuz düşünür. Evliliğim istediğim gibi değil. Sohbeti muhabbeti yoktur fazla, sinirli yapısı var. Yani ne konuşabiliyoruz nede anlaşıyoruz sadece iyi bi baba. Ya bu güne kadar idare ettim ederim de. Ama kafamı karıştıran şiddet boyutuna geçmek oldu. Bundan pişman olsa anlarım yine affederim ama değil. Sizce ne yapmalıyım şans vermelimiyim şiddet uygulayan herkes mi yine uygular? Evde ona nasıl davranmalıyım? Bu arada defalarca otırup konuşmayı denedim ama hep tartışmaya gitti konu. Sinirli olduğu için sakin konuşamıyor. Benim tek olumsuz yönüm dik başlı olmammış başka bişyşm yok çok memmun ama ben çok mutsuzum :KK43:
Lisedeyken cok öfkelenip bir anda kuzenime tokat atmistim. Sonrasinda o kadar pisman oldum ki hala hatirladikca kendime kiziyorum ve yaptigimdan cok utaniyorum. İnsanlar bazen öfkesine yenik düsebiliyor. Ama pisman olmadiysa korkarim devam edebilir ve giderek artabilir.
 
Pişmanlık yoksa zaten düşünme boşan da diyemem tabi arada çocuk var ama gözünü korkutmalısın.
En azından pişman olana kadar eve alma, asla evi terkeden sen olma ama.
Gitsin o nerde yatıyorsa yatsın.
Ruh hastası embesil.
Bak gerildim yine
 
Düşünceleriniz ve desteğiniz için çok teşekkür ediyorum. Çok haklısınız bende başkasının yaşadığını düşününce aynı düşüncede oluyorum ama İnanın yaşarken çok farklı oluyormuş. Meslek sahibi güzel akıllı bi bayanım yıllarca ayaklarımın üzerinde durdum ama bebeğimden dolayı cesaretim kırık. Belki dediğiniz gibi onu adam etmenin yollarını arıyorum. Birgün bitecek böyle giderse ama hak verin ki bu durumları yaşarken sağlıklı düşünüp karar verilmiyor. Konuyu burda açma amacım kimseyle konuşamadım çekindim tesadüf burayı görünce konuşmak istedim. Cesaretimi kıran şeyi söyleyim. Annemi 3 yıl önce kaybettim babam yeni bir evlilik yapmak üzere. Kardeşim başla bi şehirde evli, küçük bi kardeşim var 14 yaşında babamla yaşıyor. Boşansam bebeğime kim bakacak? Anne olanlar beni daha iyi anlar kime bırakıp çalışayım? Bakıcı tutsam kira falan derken yetiştirememde. Kreşlere veremem daha küçük. Ama böylede sürmüyor. Çıkarsız çaresiz olmasam burda yazmaz yolunu bulur uygulardım. Belki bir fikir gelirde bende çözüm bulurum. Tartışma sebebini sormuşsunuz... Konular değişiyor ama genelde iki çiftin arasında konuşacağı tartışacağı şeyler oluyor ama anında ağzını bozmaya başlıyor. Evlenmeden önce beni gözünde çok büyütmüş arkadaşının anlattığı. Ben onu nasıl taşırım çok kültürlü görmüş geçirmiş çok başka biri kimseye benzemiyor falan diye. Hatta kimseyle tanıştırmazdı sevgiliyken etrafındakilerden çekinirdi mahçup olmamak için . Bende öyle havalı küçümseyecek biri değilimdir şuan etrafındaki herkes çok seviyor beni. Galiba eşim kimlik çatışması yaşıyor bazen. Bir bakıyorum gece emzirirken kalkar üzerimi örter sarılır destek olur bi bakarsınız hasta olsam ölsem umrunda olmaz. Bende kafayı yiyorum hangi adamla evliyim ben diye. :(
 
Bu kadar merhametsiz vicdansiz adam iyi bir baba oyle mi?
Cocugunuza boyle bir adami baba olarak sectiginiz icin tebrik ederim sizi
Size degil ama kiziniza acidim , ileride bu pislik onu da dovecek cunku
Keske hic dogurmasa sizin gibi kadinlar yada cocuklarin ailelerini secebilme sansi olsa
Hicbir cocuk babasi tarafindan dovulen bir anneyr sahip olmak istrmrz , hicbir cocuk dayak yemeyi hak etmez
 
iyi bir baba mı? cocugunun annesini doven cocugunun oldugu evde kavga eden siddet uygulayan bagiran cagiran vicdansiz bir adam nasil iyi bir baba acaba ???
bu adam yarin öburgun sizi dovmekle yetinmeyecek cocugunuzuda dovecek bilginiz olsum
 
Ayrıca evden gitmesini ayrı kalmayı teklif edince kabul etmiyor kendin git çok istersen ben gitmem evimden diyor. Akşam korksun diye geç geliyorum eve hemen arıyor nerdesin diye. Daha önce denedim defalarca ama benim kızımızla bi yere gidemeyeceğimi düşünüyor çünkü. Sadece lafta
Bu kadar merhametsiz vicdansiz adam iyi bir baba oyle mi?
Cocugunuza boyle bir adami baba olarak sectiginiz icin tebrik ederim sizi
Size degil ama kiziniza acidim , ileride bu pislik onu da dovecek cunku
Keske hic dogurmasa sizin gibi kadinlar yada cocuklarin ailelerini secebilme sansi olsa
Hicbir cocuk babasi tarafindan dovulen bir anneyr sahip olmak istrmrz , hicbir cocuk dayak yemeyi hak etmez

Senin gibi boş konuşan anneliğin önemini anlamayan kadınlarıda buralarda tutmasalar keşke.. Hayatı öğren diye yazıyorum.. hayat iniş ve çıkışlardan oluşur iyi ve kötü günler olur insanların hayatlarında. Ve işte eşimde senin pisikolojinde yaşayan biri insanları düşüncesizce suçlamayı sever neden? Sadece pisikolojik bi ego tatmini sendeki gibi.. Burada insanlar konuşmak ve fikir alışverişi yapmak için varlar. Sana düşmedi benim bebeğimi doğurmuş olmam. Çocuğumun dayak yemeyeceğine Eminim ama senin gibi insanlarla dolu bi dünyada büyüyecek olmasınada üzülüyorum.
 
övdünüz mü yerdiniz mi anlamadım.
iyiyken çok iyiyiz diyorsunuz ama aynı zamanda da ne konuşabiliyoruz ne anlaşabiliyoruz yazıyorsunuz.
çocuğunun annesini döven bir adam iyi baba değildir. benim fikrimce.
devamı gelir mi?
evet gelir. 'bence'
 
Ayrıca evden gitmesini ayrı kalmayı teklif edince kabul etmiyor kendin git çok istersen ben gitmem evimden diyor. Akşam korksun diye geç geliyorum eve hemen arıyor nerdesin diye. Daha önce denedim defalarca ama benim kızımızla bi yere gidemeyeceğimi düşünüyor çünkü. Sadece lafta


Senin gibi boş konuşan anneliğin önemini anlamayan kadınlarıda buralarda tutmasalar keşke.. Hayatı öğren diye yazıyorum.. hayat iniş ve çıkışlardan oluşur iyi ve kötü günler olur insanların hayatlarında. Ve işte eşimde senin pisikolojinde yaşayan biri insanları düşüncesizce suçlamayı sever neden? Sadece pisikolojik bi ego tatmini sendeki gibi.. Burada insanlar konuşmak ve fikir alışverişi yapmak için varlar. Sana düşmedi benim bebeğimi doğurmuş olmam. Çocuğumun dayak yemeyeceğine Eminim ama senin gibi insanlarla dolu bi dünyada büyüyecek olmasınada üzülüyorum.
:KK70::KK70::KK70:
 
Back
X