Slim, sigara içmeyi cidden seviyorsun sanırım forum içindeki nikine kadar sigarayı kullanmışsın.
Ben de lise sondan beridir içiyordum, üni. zamanı hele nasıl cozutmuştum anlatamam.
Evleneceğim adam kesinlikle sigara içmeli derdim; çünkü tanıyorum kendimi, bırakamazdım, keyif alıyordum acayip.
Şimdi kaç sene içtiğimi söylemeyeyim yaşım çıkar hemen :)
Arada pek çok kez bırakmaya çalıştım, çünkü yüzümün renginin değiştiğini görebiliyordum artık.
Belki tıkanmadan koşabiliyordum hala, ama kahve-sigara derken kendimi eskittiğimi biliyordum, çünkü koşuş sürelerim azalmıştı...
Eşim benden daha dirençli, iradeli olmuştu hep bu konuda "Hadi aynı anda bırakalım" dediğinde 8 gün içmedim ve adamın gırtlağına yapışıyordum, kendisi yaktı verdi sigarayı "Al iç!" diye.
Bekarken de annem ve babam... Kendileri aldılar geldiler paketimi, "Yeter iç, uluma öyle" diye, ağlama nöbeti geliyordu her bırakmaya çalıştığımda.
Slim, 171 i aradım, sağlık ocağına gittim, diğer hastanelere... Hiçbir sigara bıraktırma ilacını kullandıramadılar,
"Sana sakıncalı" dediler, çünkü başka bir durum için başka ilaçlar kullanıyordum.
Psikologa gittim; bana "Sen çemberin içindeki hamstersin, aynı yerde dönüyorsun, aynı yerde hiç ilerlemeden enerjini tüketiyorsun, kafandaki kül tablasına basmadan o sigarayı, çemberin dışına çıkamazsın" dedi.
Allen Carr'ın videolarını izlememi tavsiye etti, kitabı da varmış ama açıp bir kere bile bakmadım. (Okuyanlar faydalı diyorlar dene istersen bi)
Baktım olmuyor, bana ne dedim. Vücudumu güya bebeğe hazırlayacaktım ama yapamıyorum görüyorum...
Doktorlar günlük max 4 dala izin veriyorlar, o kadarını da yapamayacaksam irademe tüküreyim dedim.
Hamile kaldığımı öğrendiğimde, günlük 1 paket içtiğim uzun sigarayı (Nikotin, zifir, karbonmonoksit değerleri en yüksek sigaralardan) günlük 6ya filan düşürdüm. Sonra gittim "One" lardan birini aldım kısa, hani şu 0.1lik değerleri olan, sigaradan bile sayılmayanlar...
Günlük 4e düşürdüm onu da. (Doktorum sigaraya izin veriyordu benim durumum için günlük 4-5 tane)
Çok az bir zaman sonra her sigara yaktığımda, içim kötü olmaya başladı, vicdanen o kadar rahatsız oldum ki Slim.
"Lan karnındaki bebenin anasını seçebilecek hakkı olsaydı, senin gibi bi iradesizi istemezdi be!" dedim oturdum ağladım.
Sonra yarım yarım basmaya başladım tablaya.
Nefesleri saymaya başladım...
günde sadece 6 nefes... 5 nefes...
Ben böyle çırpınırken, bir de densizin biri bir laf söyledi bana.
O kadar koydu ki, zannediyorlarmış ki pöfür pöfür umursamadan içiyorum, ama işte kendin bilirsin ya iç hesaplaşmalarını.
Eşim de içiyor tabi ben hala içiyorum diye.
Belki 2 gün geçmedi Slim, sigarayı yakıp ağzıma götürmemle dünyanın en iğrenç insanı gibi hissetmeye başladım iyice.
Sonra eşime dönüp "Bir daha bu eve o lanet girmeyecek, elinde görmeyeyim!" dedim. "Bıraktın mı" dedi,
"Hayır bırakmadım, uzuuun bir ara verdim, canım isterse içerim!" dedim.
O günden beridir, ağzıma bulaştırmadım Slim, 5 ayı geçiyor, eşim de günde 1 tane içerse içer iş yerinde o kadar.
"Kokusunu almayayım zıkkım ederim" de dedim, geldi mi içtiyse dişin fırçalar hemen.
Ve ben yapabildiysem, şu dünyadaki herkes yapabilir diyorum.