- 28 Kasım 2010
- 42.568
- 141.406
- 798
- Konu Sahibi PrensesMononoke
-
- #81
Ayyy ne guzel fobi, kesssske benim olsa
Ben de aynıyım. Hatta çok para döktüğüm spor çizmemi bile giymekten utanıyorum bazen. Pahalı olduğu belli diye.Zaten o ne yazık ki her kadında olmak zorunda bu ülkede. Ama benimki tam anlamıyla bi tarafım açılacak kaygısı da değil aslında. Çünkü tepeden tırnağa kapalı ama şık bi kıyafey giysem yine rahatsız hissediyorum kendimi. Insanlar aman ne çok özenmiş kıyafetine demesinler diye çabalıyorum resmen
çok enteresanBen de aynıyım. Hatta çok para döktüğüm spor çizmemi bile giymekten utanıyorum bazen. Pahalı olduğu belli diye.
Konu sadece pahalılik değil biliyorum, örnek sadece .
Ben de asla açık giyinmem ama baştan aşağı kapalı ve şık bir kıyafetle utanıyorum . Öyle giyinenler sanki yeteneksizliklerini örtmeye çalışıyormuş gibi geliyor . Öyle değilse bile sıradan zihinleri örtmeye çalışıyorlarmış gibi . Aslında hem saçma hem değil. Isyerimde 180 kişiyiz .Kadınları ayrı tutarak şık giyinmeye çalışan erkeklerin boş ; salaş giyinenlerin de entelektüel ve yetenekli olduklarını çok rahat söyleyebilirim. Bunlardan etkileniyorum sanırım. Şık olursam kimse benden parlak bir sohbet beklemez gibi geliyor.
Tam tersi. "Derin sohbet edilemez" gibi görünüyormusum gibi geliyor.çok enteresanşaka şaka . ama hakkaten enteresan ortaya çıkmak göz önünde olmak istemiyorsunuz çünkü asıl sizin saklamak istediğiniz birşeyler mi var acaba? çok hoş bir psikoloji konusu olur bundan.
Evet arkadaşlar son bi kaç yıldır resmen şık olucam diye korkuyorum. Giyinip evden çıkmak bi eziyet haline geldi artık. Sürekli olarak güzelce giyinip hazırlanıp tam evden çıkacakken aman ne gerek var çok abartılı oldu deyip üstümü değiştiriyorum. Öncesinde çok severdim her ortamda iddialı giyinmeyi, dikkat çekmeyi. Hep elbiseler topuklu ayakkabılarla filan gezerdim. Ama şuan topuklu ayakkabı giymekten utanıyorum resmen. Insanların dikkatini cekıcem diye korkuyorum.
Kendine güveni tam bi insanım hala aslında. Fiziksel olarak durumumda değişen bi şey de yok. Gıydıklerımı üzerimde beğeniyorum da ama niye böyle oldum bilmiyorum. Aman altı üstü ise gıdıyosun, aman altı üstü alışveriş merkezine gıdıyosun falan filan diye kendimi baskılıyorum. Sanki insanlar kendine güvenmediği için kıyafetleriyle dikkat dağıtmaya çalışıyor filan diye dusunecekler kaygısı yaşıyorum. Onun için ben bi kot bi tişörtle de kendime güvenirim mesajı vermek için kasıyorum sanki kendimi.
Gün içinde yapacaklarımı hesaplıyorum. Orda otopark yok arabayı uzağa park edip yürüyeceksin bu kıyafetle sokakta ne işin var, eve gelirken markete gideceksin böyle markete mi gidilir filan diye kendimi ikna edecek bi şeyler buluyorum illaki her gün. Neden böyle oldum bilmiyorum. 28 yaşındayım yaşla alakalı bir durum mu? Olgunlaştıkca cesaretini kaybediyor galiba insan böyle konularda. Sizler de belli bi yaştan sonra böyle şeyler hissetmeye başladınız mı? Gerçekten çok özledim eskisi gibi özgürce giyindıgım, tek kaygımın yakısıp yakısmaması olduğu günleri. Ne yapabilirim üzerimden bu ruh halini atmak için?
Evdeki kıyafetlerin sadece şık olunca mecbur kalıyorsun.
Basit görünümlü her kıyafeti ver birine.
Benim sadece 1 kot pantolonum ve 1 kot eteğim var spor olarak mesela.
Herşeyim mini elbise,mini etek.
Ben de cok siradan hissediyorum kendimi cogu zaman.fobi değilde gerek yok şık giyinenleri severim de ben sıradanım ve bu benim
sıradan olmak belkide bizim tercihimizBen de cok siradan hissediyorum kendimi cogu zaman.
Ya da ortamlarim cok siradan bilemiyorum.
Kirk yilin basi bir etek falan giysem ooooo diyorlar mesela, bunun altinda eziliyorum.
Insanlar övüyor kotu bir sey yok ama utanıyorum sanirim böyle seyler duymaya.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?