şöyle düşünsene birde songül abla..
daha ilerleyseydiniz samimiyetinizi,yarası daha fazla acıtmazmıydı?
kimi insanla böyledir tartışmazsın bile,değmez..sorgulamazsın nedenini niçinini.anında dönersin kıçınıkaydirigubbakcemile3
iyi yapmışsın..salla..
kaydirigubbakcemile5
Bazen çok sıkıntılı durumlarda
insan en yakınını ister yanında...
bekler bekler ama ne telefon çalar,ne de gelirler,
aynı durumda diğerleri olsa koşup gideriz,elimizden geleni yaparız,
dolayısıyla karşıdan da bekleriz doğal olarak...
çoğu zaman hayal kırıklığı yaşarız,sildim,bitti deriz,
ama işte can diyoruz ya,ne silebiliyoruz,ne de bitirebiliyoruz...
belki kalbimizdeki kırıklık geçmiyor,belki
diğerlerine karşı rol yapıyoruz,işte sil baştan yeniden başlayalım diyoruz...
ne kadar doğru yapıyoruz bilemiyorum ama yapıyoruz işte...
sildiğim akrabalarım var evet,babamın rahatsızlığına sebep olan,
biricik amcam,hepimiz sildik ve sil baştan başlayalım diyemiyoruz,
çünkü onun hatası gözle görülür hasarlar bıraktı.
böyle durumlarda da insan yapamıyor ya...
Beni sakin,anlayışlı ve hep anaç olarak bilirler çevremdekiler...
kindar değilim,küsemem,beceremem çünkü ama son olayımı anlatacağım,
çünkü tam sildim...
İşyerimde bir ablam vardı,artık abla bile demiyorum,
benim için değersiz çünkü...
bekar ve yalnız yaşıyor olduğu için her anlamda yardımcı oldum ona,
yalnızlığıyla başbaşa kalmasın diye...
bir sabah dairede hiçbirşey yokken bana gelişigüzel konuştu ki
asla kimseye izin vermem,bu tarz konuşmalara,şok oldum,
çünkü ortada birşey yok,baktım sınırı aşıyor,sesi yükseliyor,
cevap bile vermedim,çünkü değmez,o gerçek yüzünü gösterdi bana,
ben cevap vermedim ama beni seven arkadaşlarım çok güzel benzettiler sözleriyle...
o gün bugün sildim ve asla yüzüne bile bakmıyorum...
neye üzülüyorum biliyor musunuz?
aynı ekmeği paylaştığım insan bu mu diye,
arkadaşım,dostum dediğim kişi bu mu diye ve acıyorum
onunla dertleştiğim günlere...
işte böyle bazen konduramadığınız insanlardan
bu tarz acımasızlıklar gördüğünüz zaman siliyorsunuz,hem de iz bile bırakmadan...
elbette herkes herkesi siler... kimse kimseye gebe değil...
mesela senin örneğin Songül...
bir insan senden nasipleniyor... aklından... zekandan... yüreğinden...
sende en insan tarafınla destek oluyorsun ona...
hatalarını görüyorsun ama daha sırası değil diye söylemiyorsun yüzüne...
yardım ediyorsun...
o senin gibi düşünmemiş... o sen kadar insan değil... gün gelmiş kusmuş sana kendini...
içten içe kin beslermiş belki mutluluğuna, hayatına...
devamının gelmemesi senin için hayırlıymış işte...
sen yine Songülsün... dediğin gibi, anaç, akıllı, yardımsever...
Songül birşey kaybetmemiş ki Songüllüğünden...
elbette böyle insanlara geri dönüş olmaz...
hatta tarzı bu olanlar zaten hiç olmamış olanlardır..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?