merhabalar.. canım o kadar sıkkın ki. akşam nasıl uyudum sabah nasıl uyandım da işe geldim bilmiyorum. gece garip garip rüyalar..
artık tepkisiz kalmayı tercih ediyorum bende. şurda 1 buçuk ay sonra nişanımız olacak... acaba ben mi abartıyorum diyorum ama, elimden geldiği kadar uyumlu olmaya çalışıyorum. en son 2 gün öncesine kadar hersey çok iyi giderken; ya ben anlayamıyorum bu adam neye bozuluyor niye bozuluyor. erkekler odun derler ya, bizde de odun olan taraf benim sanırım.. artık öyle düşünmeye başladım. bana en son ya laf dinlemiyorsun ya laftan anlamıyorsun, napıcam senle bilmiyorum dedi.
kızlar aramızda biraz maddi fark var. yani nasıl söylesem ben ondan fazla kazanıyorum ve mevki olarak da iyi bi işim var. ama bu asla sorun olmadı bende. ama o benim harcamalarımı çok gereksiz buluyor. para saçıyormusum etrafa. bende cömert eli açık bilinirim ama sen bana göre bile fazlasın diyor.. bunu söyleme sebebi de doğım günü için ona aldığım playstation3 .. kızlar 1000 tl lik ürün, tanıdık eş dost vs vasıtasıyla da rica minnet 400 tl'ye aldım. ve 100 tl değerinde pes 2012 oyunu da bu fiyata dahil. hediyesi yani. playstation için ölen bi adam kendisi. sen misin bunu alan... bu nası bi hediyeymiş, aladığıma alacağıma pişman oldum. bi taraftan kızıyor bi taraftan kızdığı için üzülüyor hissediyorum. ama kızgınlığı tüm haftayı bana zehir etti....
bi de attığım mesajlara peki, hatırlısı, ok. şeklinde cevap verişi beni çıldırtıyor. birşeye kızmış yada bozulmus. cevap bu 3 kelime, 3 ü bir arada bile değil. gerçekten o an sevddiğim adamı boğmak istiyorum! şaka değil. o kadar sinirime gidiyor ki.. söyle açıkça de ki şuna kızdım şunu yapma. siniri geçtkten sonra da hiçbişey olmamış gibi arıyor. ben bunları aileme de yansıtmamaya çalışıyorum. ama ilerde daha mı kötü olcak diye de düşünmeden edemiyorum. dün akşam msj attım, saat 13:30 civarı.. ve gayet sabırlı bi şekilde beklemeye başladım. akşam 18:00 gibi cvp geldi cnm anca yazabildim vs vs şeklinde...
yutkundum ve sorun değil canım dedim.. ne olduğunuda sormadım.. sakin olmaya çalıştım çünkü kavga edicektik, çünkü çok gergindim. artık derin nefesler alıp tartışma çıkıcak durumlar çıkarmamya çalışıyorum haklıyken haksız duruma düşmemeye çalışıyorum.. acaba ben mi çok stres yaptım bilmiyorum..
bir de kızlar
onun ailesi, yani anne ve babası ayrı... annelerin tanışma safhası geçildi ama, kız isteme safhasında nasıl olcak bilmiyorum annesi ve babası kesinlikle yanyana gelmiyor. asla! nedenini bilmiyorum. yani iki taraftan biri mecburen o gün olmayacak. ama ikisi de olmak istiyor. ve bu yüzden de o üzgün, nası olcak napıcaz diyip duruyor böyle düşününce de üzülüyorum... kendimi anlayışsız buıluyorum. ne zormus bu işler... yıllar akıp geçti günler geçmek bilmiyor stres aksilik çıkar mı korkusu ...ben nasıl istenicem ? nişanımız düğünümüz nasıl olacak ?.... belki çok sıkıldım belki bi akıl arıyorum bilmiyorum... işyerinden yazıyorum umarım derdimi anlatabildim. işime bilke konsatre olamıyorum... girdik bi yola, yüzümüzün akıyla nasıl çıkıcaz bilmiyorum.. birbirimize güvenmemeiz gerekirken bide onun anlamsız küsmeleri.. korkuyorum sanırım.. hiç düşündüğüm gibi değilmiş bu işler.
artık tepkisiz kalmayı tercih ediyorum bende. şurda 1 buçuk ay sonra nişanımız olacak... acaba ben mi abartıyorum diyorum ama, elimden geldiği kadar uyumlu olmaya çalışıyorum. en son 2 gün öncesine kadar hersey çok iyi giderken; ya ben anlayamıyorum bu adam neye bozuluyor niye bozuluyor. erkekler odun derler ya, bizde de odun olan taraf benim sanırım.. artık öyle düşünmeye başladım. bana en son ya laf dinlemiyorsun ya laftan anlamıyorsun, napıcam senle bilmiyorum dedi.
kızlar aramızda biraz maddi fark var. yani nasıl söylesem ben ondan fazla kazanıyorum ve mevki olarak da iyi bi işim var. ama bu asla sorun olmadı bende. ama o benim harcamalarımı çok gereksiz buluyor. para saçıyormusum etrafa. bende cömert eli açık bilinirim ama sen bana göre bile fazlasın diyor.. bunu söyleme sebebi de doğım günü için ona aldığım playstation3 .. kızlar 1000 tl lik ürün, tanıdık eş dost vs vasıtasıyla da rica minnet 400 tl'ye aldım. ve 100 tl değerinde pes 2012 oyunu da bu fiyata dahil. hediyesi yani. playstation için ölen bi adam kendisi. sen misin bunu alan... bu nası bi hediyeymiş, aladığıma alacağıma pişman oldum. bi taraftan kızıyor bi taraftan kızdığı için üzülüyor hissediyorum. ama kızgınlığı tüm haftayı bana zehir etti....
bi de attığım mesajlara peki, hatırlısı, ok. şeklinde cevap verişi beni çıldırtıyor. birşeye kızmış yada bozulmus. cevap bu 3 kelime, 3 ü bir arada bile değil. gerçekten o an sevddiğim adamı boğmak istiyorum! şaka değil. o kadar sinirime gidiyor ki.. söyle açıkça de ki şuna kızdım şunu yapma. siniri geçtkten sonra da hiçbişey olmamış gibi arıyor. ben bunları aileme de yansıtmamaya çalışıyorum. ama ilerde daha mı kötü olcak diye de düşünmeden edemiyorum. dün akşam msj attım, saat 13:30 civarı.. ve gayet sabırlı bi şekilde beklemeye başladım. akşam 18:00 gibi cvp geldi cnm anca yazabildim vs vs şeklinde...
yutkundum ve sorun değil canım dedim.. ne olduğunuda sormadım.. sakin olmaya çalıştım çünkü kavga edicektik, çünkü çok gergindim. artık derin nefesler alıp tartışma çıkıcak durumlar çıkarmamya çalışıyorum haklıyken haksız duruma düşmemeye çalışıyorum.. acaba ben mi çok stres yaptım bilmiyorum..
bir de kızlar
onun ailesi, yani anne ve babası ayrı... annelerin tanışma safhası geçildi ama, kız isteme safhasında nasıl olcak bilmiyorum annesi ve babası kesinlikle yanyana gelmiyor. asla! nedenini bilmiyorum. yani iki taraftan biri mecburen o gün olmayacak. ama ikisi de olmak istiyor. ve bu yüzden de o üzgün, nası olcak napıcaz diyip duruyor böyle düşününce de üzülüyorum... kendimi anlayışsız buıluyorum. ne zormus bu işler... yıllar akıp geçti günler geçmek bilmiyor stres aksilik çıkar mı korkusu ...ben nasıl istenicem ? nişanımız düğünümüz nasıl olacak ?.... belki çok sıkıldım belki bi akıl arıyorum bilmiyorum... işyerinden yazıyorum umarım derdimi anlatabildim. işime bilke konsatre olamıyorum... girdik bi yola, yüzümüzün akıyla nasıl çıkıcaz bilmiyorum.. birbirimize güvenmemeiz gerekirken bide onun anlamsız küsmeleri.. korkuyorum sanırım.. hiç düşündüğüm gibi değilmiş bu işler.
