- Konu Sahibi Cikolataseven
- #1
Selam kızlar. Hepinize hayırlı bayramlar öncelikle.
Kızlar benim önceki konularımı biliyorsunuz. Zor bir yaşantım oldu. En üstten en aşağılara düştüm. Tekrar kalktım. Ask hayatımda yemediğim darbe kalmadı.
24 yaşındayım ama inanın çoğunuzun yasamak istemeyeceği ne varsa yasadım. Bunları atlatmak icin ilk once sorunumu tespit ettim. Sonra yeni bir sayfa açıp psikolojik destek almaya başladım.
Hersey iyiye dönmeye basladi. Basladi başlamasına ama ben hala sinirlendigimde kırıcı oluyorum. Ciddi bir iliskim var. Bu iliskide cok seviyorum cok seviliyorum. Ama en ufak birsey de kavga çıktığı an cok kırıcı oluyorum.
Karşımdaki kişide insan. Ve en azından bu fevri halimimi biraz torpulememi istiyor. Cunku korkuyor ileride evlenirsek evde bu olursa ya bende sinirlenirsem birbirimize mı gireceğiz diyor.
Sevdigim adam icin herseyi yapabilirim bu ayrı. Ama ben bu öfke kontrolunu kendim icin yapmak istiyorum. Cunku bu bana her yerde sorun oluyor. Ailemi, yakınlarımı , dostlarımı kırıyorum. Oyle ağır seyler konuşuyorum ki.. Ama bir saat sonra aglama krizi geçirip deli gibi pişman oluyorum.
Deli gibi demisken. Gercekten deli gibi gözüküyorum insanların gözünde. Tamam kotu seyler yasadım. Insanlar alttan alıyor. Özellikle sevdiklerim. Ama bir yerden sonra o hakaretler onlarida deli ediyor. Cogu en sonunda bizde kafayı yiyeceğiz cikolataseven diyor.
Deli miyim diye düşünüp psikiyatr a da gittim. Bir sürü test sonucu depresyon tedavisi gordum. Sonra tekrar gittiğimde ilacı biraktirdi. Düzeldin dedi.
Söyleyin bana boyle olanlarınız varsa ne yaptınız nasıl yeniyorsunuz Allah icin yardım edin bana. Yoksa ben kendimi akıl hastahanesine kapattırmaya falan kafayı takmış durumdayim.
Ayrıca sunu da eklemek istiyorum. Yaptıgım sacma sapan o sinir harbinden hemen sonra kriz geçirir gibi ağlayip pişman oluyorum. Hatta dun yaşadığım icin su an gözlerimi bile zor aciyorum. O derece ağlıyorum
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Kızlar benim önceki konularımı biliyorsunuz. Zor bir yaşantım oldu. En üstten en aşağılara düştüm. Tekrar kalktım. Ask hayatımda yemediğim darbe kalmadı.
24 yaşındayım ama inanın çoğunuzun yasamak istemeyeceği ne varsa yasadım. Bunları atlatmak icin ilk once sorunumu tespit ettim. Sonra yeni bir sayfa açıp psikolojik destek almaya başladım.
Hersey iyiye dönmeye basladi. Basladi başlamasına ama ben hala sinirlendigimde kırıcı oluyorum. Ciddi bir iliskim var. Bu iliskide cok seviyorum cok seviliyorum. Ama en ufak birsey de kavga çıktığı an cok kırıcı oluyorum.
Karşımdaki kişide insan. Ve en azından bu fevri halimimi biraz torpulememi istiyor. Cunku korkuyor ileride evlenirsek evde bu olursa ya bende sinirlenirsem birbirimize mı gireceğiz diyor.
Sevdigim adam icin herseyi yapabilirim bu ayrı. Ama ben bu öfke kontrolunu kendim icin yapmak istiyorum. Cunku bu bana her yerde sorun oluyor. Ailemi, yakınlarımı , dostlarımı kırıyorum. Oyle ağır seyler konuşuyorum ki.. Ama bir saat sonra aglama krizi geçirip deli gibi pişman oluyorum.
Deli gibi demisken. Gercekten deli gibi gözüküyorum insanların gözünde. Tamam kotu seyler yasadım. Insanlar alttan alıyor. Özellikle sevdiklerim. Ama bir yerden sonra o hakaretler onlarida deli ediyor. Cogu en sonunda bizde kafayı yiyeceğiz cikolataseven diyor.
Deli miyim diye düşünüp psikiyatr a da gittim. Bir sürü test sonucu depresyon tedavisi gordum. Sonra tekrar gittiğimde ilacı biraktirdi. Düzeldin dedi.
Söyleyin bana boyle olanlarınız varsa ne yaptınız nasıl yeniyorsunuz Allah icin yardım edin bana. Yoksa ben kendimi akıl hastahanesine kapattırmaya falan kafayı takmış durumdayim.
Ayrıca sunu da eklemek istiyorum. Yaptıgım sacma sapan o sinir harbinden hemen sonra kriz geçirir gibi ağlayip pişman oluyorum. Hatta dun yaşadığım icin su an gözlerimi bile zor aciyorum. O derece ağlıyorum
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Son düzenleme: