-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
sinirlenince nasıl sakinleşiyorsunuz
- Konu Sahibi deniiizzz
- Başlangıç Tarihi
- 14 Ekim 2010
- 2.607
- 2.842
- 133
bende sinirlerime hakim olamam ağlarım,bağırırım ağlıyorum diye kendime kızarım
salaksın,manyaksın oh oldu sana filan
olayın o anda çözülmesini isterim yoksa kendimi yer bitiririm
siğaraya sarıyorum arada...ama çözdüm olayımı rabbime dua ederim sakınleşeyim diye ve bende işe yarıyor....arkadaşın verdiği linkteki teste çok sinirli çıktım malesef hayranım ya şu sakın ve umursamaz insanlara gelsinlerde bizlere azcık tüyo versinlerrrrrrrrr
salaksın,manyaksın oh oldu sana filanolayın o anda çözülmesini isterim yoksa kendimi yer bitiririmsiğaraya sarıyorum arada...ama çözdüm olayımı rabbime dua ederim sakınleşeyim diye ve bende işe yarıyor....arkadaşın verdiği linkteki teste çok sinirli çıktım malesef hayranım ya şu sakın ve umursamaz insanlara gelsinlerde bizlere azcık tüyo versinlerrrrrrrrr
- 14 Ekim 2010
- 2.607
- 2.842
- 133
- 24 Aralık 2011
- 594
- 130
- 123
cok sabirli bir yapim vardir.. cok cabuk sinirlenmem.. sen bu konuda nasilsin bilmiyorum ama tabi sinirlenincede tam sinirleniyorum, ozaman mesela kendimce kapattigim eski defterleri bile acabiliyorum gereksiz yere.. yani yangina körükle gidiyorum... ama icimdekilerin hepsini böylece cikarip hafifliyorum... ohhhhh ne güzel oluyor ama...
duş almak benide. ama bazen oluyor çakılıp kalıyor kalkamıyosun, sadece sus diye bağırabiliysun ama susmuyor hatta şu haline bak diye itici mimiklerle konuşuluyor aha koptum artık o zaman.Çok çabuk öfkelenirim, hatta sinirden küplere binerim, kavga edebilen bir yapıya sahip değilim, kavga edemediğimdende kendi kendime konuşup daha fazla şişinirim ama kendime zarar verdiğimi fark ettiğimden beri öfke kontrolü için taktikler geliştirdim, mesela ben kulaklık takıp yüksek sesle tempolu müzikler dinleyince sakinleştiğimi fark ettim, yürüyüş, kızgınlığımı yazıya dökmek, duş almakta beni sakinleştiriyor, benim taktiklerim bunlar
uykun olsada dalabiliyomusun bakalım. mahfoluyor insan.
öfke gelince her zaman terk edemeyosun ortamı.. hele birde yakınınsa amaaan anlamazsan anlama diyemiyosun.. bazen öyle öfke geliyorki oan ölüm bile teselli etmiyo.
ahhh işte o an yapamıyosun çok nadiren ancaALLAH'ı zikrederek süper bir sakinleştirici ve antidepresan etkisi var ALLAHIN isimlerinin tavsiye ederim
benim annem korkmuyoda daha o anımda acayip itici konuşur durur.Ben aslında bu konuda psikologa gitmem gerek canım .....
Etrafa zarar veremiyorum çünkü eşyalara karşı inanılmaz hassasiyetim var. Yani eşyalarıma bağımlıyımdır.
Ama beni dışarıdan görsen, bu kadar sinirli olduğumu anlamazsın. Benim sinirimi sana , kendime yansıttığım gibi yansıtmam için, anneme küfretmen ya da sevdiğim herhangi birine laf söylemen yeter :)
O an da, bir kere annemin yanında olmuştu. Annemin dediği tek laf "gözün beyazladı, gözün döndü, korktum" dedi. Gerçekten, ben anneme biri laf söyleyince, kendimi kaybediyorum. Hatırlamıyorum yani , cinnet gibi bir şey.Evet takip ediyorum burayı zaten .
sinirlenince annem sakin sakin sinirlen diyerek aşalar beni. hepten uzar ama ben çeneci uzatan görünürüm gözünde.
ayynen bi anneme bi eşime karşı bu var ama annem bunu anlamıyor beni aşağılıyor bu hale gelmeyiver diyor.bende annemi amaan şeklinde geçiştirmeyi yapamıyorum ağırıma gidiyor ,arkadaşa ihanet gibi geliyor,ayy ben de eğer sinirli isem bi duş alayım uzanayım hiçbişeyim kalmaz yaaama her zamna olmuo işte
iş yeırnde fln o zaman laf sokcak uygun bı anı bekleıp lafımı sokunca rahatlıyorum
bir de eşime kzımış sinir olmuşsam mesela mutlaka konusmam laızm konusmadan mumkun değil rahatlıyamıyorum
... annemi "aman bee anne işte boş verr kırılmasın yeter sen avut" şeklinde bi anne olarak yapamıyorum , ama anlayamıyor beni
aynen bende sakinleyemiyorum gelde anlat. utanmaz arlanmaz her türlü sıfat senindir ozamanben kesinlikle sakinliyemiyorum hattaa saatler geçtikçee sinirim kat kat artıyor
bende sakin biri olmak istiyorum ve takıntılıyım
aynen ama anlaşılmıyor böyle yaptığın için bi kt daha hatalı oluyorum.krizin canımı yaktığı cabasıtırnaklarımın etlerini kanatana kadar yiyiyorum,cok aşırı sinirlendiğim bi kac kere oldu duvara yumruk attımeşyalara küfür ediyorum pc kumanda pantolonum vs vs
sonra ağlıyorum ve sinirim geçmeye başlıyoo
ama cok nadir sinirlenirimm gerçekten sinirlendiğimde yüzüm asla gülmez acayip takarım kendi kendimi yer bitiririmm
o an çözülmesini istediğim sadece annem ve eşime karşı çok oluyor ama annem anlamıyor okadar anlatıyorum bi size karşı çözülmezse duramıyorum , anlıyor ama tartışma anında çözülmesi için uğraşırken bana "utanılası biriyim" gibi çene çene şeklinde davranıyor,bu sefer ben daha katlanıyorum o daha katlıyor en sonunda cinnete dönüşüyor bendeki. yinede ben cazgır şirret oluyorum gözünde.. çoğaldı demiyor. hep o derecedeymiş gibi ayıplıyor laflarıyla mahfediyor..bende sinirlerime hakim olamam ağlarım,bağırırım ağlıyorum diye kendime kızarım
Son düzenleme:
yok be gülümmm takıntılı olan sinirliler başkadır heralde.... inan ben mesela okkadar neşeli bi yapıdayım,
ama gerçekten imtihanmıdır nedir mantıksız can yakanlar ard arda buluyor insanı..
İnanılmaz sinirli bir insandım.
Lisede arkadaşlarımdan idareye kadar herkes benim iflah olmaz bir sosyopat olduğumu düşünüyordu muhtemelen.
Gün geçmiyor ki Karadutsarabi yeni bir olaya bulaşıp klasik "Sen bağa mı baktın la? Bağa mı?", "Sen bi' sakin olsana yea." cümleleri eşliğinde birilerine saldırmasın.
Valide hanım, iş yeri-benim okulum arasında mekik dokumaktan illallah etmiş olacak ki bir gün tuttu kolumdan, psikiyatriste götürdü. "Öfke denetim güçlüğü" dendi.
Liseden mezun olduğum yaz...
altıkırkbeş yayınevinden çıkan bir kitap okuyorum. Hatırlamıyorum hangisi de, Silmarillion olması gerek.
Şu aforizmayı görüyorum: "Ölümün olduğu yerde daha ciddi ne olabilir..."
İşte o an aydınlanma türü bir şey yaşadım.
O günden beri her sinirlendiğimde içimden o sözü söylerim.
Derince bir nefes alıp belki de bir daha o nefesi almaya şansım olamayacağını düşünüyorum.
Karşımdaki insanın da belki bir daha o nefesi almaya şansı olamayacağını düşünüyorum.
O cümle toparlıyor beni.
Lisede arkadaşlarımdan idareye kadar herkes benim iflah olmaz bir sosyopat olduğumu düşünüyordu muhtemelen.
Gün geçmiyor ki Karadutsarabi yeni bir olaya bulaşıp klasik "Sen bağa mı baktın la? Bağa mı?", "Sen bi' sakin olsana yea." cümleleri eşliğinde birilerine saldırmasın.
Valide hanım, iş yeri-benim okulum arasında mekik dokumaktan illallah etmiş olacak ki bir gün tuttu kolumdan, psikiyatriste götürdü. "Öfke denetim güçlüğü" dendi.
Liseden mezun olduğum yaz...
altıkırkbeş yayınevinden çıkan bir kitap okuyorum. Hatırlamıyorum hangisi de, Silmarillion olması gerek.
Şu aforizmayı görüyorum: "Ölümün olduğu yerde daha ciddi ne olabilir..."
İşte o an aydınlanma türü bir şey yaşadım.
O günden beri her sinirlendiğimde içimden o sözü söylerim.
Derince bir nefes alıp belki de bir daha o nefesi almaya şansım olamayacağını düşünüyorum.
Karşımdaki insanın da belki bir daha o nefesi almaya şansı olamayacağını düşünüyorum.
O cümle toparlıyor beni.
:)
evet sinirlenmelerde ölüm düşünmek bu işe yarıyor... ama öylebi öfke oluyorki bazen. ozaman ölüm de desen kar etmiyor durduramıyorsun hararetini ızdırabını vs
bu arada ayna da gülmeye kalksam annem tefe koyar beni
:)
evet sinirlenmelerde ölüm düşünmek bu işe yarıyor... ama öylebi öfke oluyorki bazen. ozaman ölüm de desen kar etmiyor durduramıyorsun hararetini ızdırabını vs
bu arada ayna da gülmeye kalksam annem tefe koyar beni
İşte öyle bi' öfkeye kapıldığınızda aynanın karşısına geçip kahkahalarla gülmeyi deneyin, sebepsizce.
Başlarda zorlar lakin bir süre sonra halinize hakikaten gülmeye başlıyorsunuz, aynanın olayı da bu esasında
Ehh anneniz görmesin zaten.
Kişisel, çok kişisel bu. Şşşşşt.
eskiden -20 li yaşların başı oluyor-ciddi kendime zarar veriyordum..
en son üniversite son sınıfta çok sinirli bir anımda duvara yumruk atmıştım
bir kaç kere..sonuç feci bir el..o elle kalem tutmak çok kötüydü:26:
kan revan içinde kalmıştım ve müthiş bir acıı...hala izi vardır,kemiğim
zedelenmiş ve sinirlerim tahrip olmuş..ama bu son oldu..saman alevi gibi
parlamayaı engelleyemedim..ama eskiye göre daha sakinim..ortamdan
uzaklaşmak ve susmak en güzel yollardan biri...
en son üniversite son sınıfta çok sinirli bir anımda duvara yumruk atmıştım
bir kaç kere..sonuç feci bir el..o elle kalem tutmak çok kötüydü:26:
kan revan içinde kalmıştım ve müthiş bir acıı...hala izi vardır,kemiğim
zedelenmiş ve sinirlerim tahrip olmuş..ama bu son oldu..saman alevi gibi
parlamayaı engelleyemedim..ama eskiye göre daha sakinim..ortamdan
uzaklaşmak ve susmak en güzel yollardan biri...
merhaba, şimdi cuma saati iyice günaha girmek istemem.
o üzden resimlerine bakmadım. ben fal bakmıyorum sadece hislerim kuvvetli.
sirkeli su ile boy abdesti al. bu seni rahatlatır.
bir bardağa 3 ihlas, 1 fatiha ve nas felak surelerini oku üfle ve o suyu iç, yüzünü yıka.
ferahlarsın!
fincan kapama. kapattıkça kötü olursun. ruhunu dinlendir. temiz havaya çık. doğanın keyfini çıkar. bize sunulmuş en güzel nimet; aile, doğa ve sevgidir. bunların kıymetini bil.
sevgiler...
