sinirli bi anneyim :((

E

eldam

Guru
Kayıtlı Üye
11 Nisan 2013
1.204
1.057
333
Ankara
evet arkadaslar eskıden cok sakın bı ınsandım dısarıdan hala oyle gorunuyorum heraldekı cok sakın gorundugumu soyluyorlar

oysakı evde heran herseye sınırlenebılıyorum ozellıkle cocuklarıma ıkı kızım var onları cok sevıyorum ama cocuk buyutmek gercektende cok zor aılelerden uzagız esımde hıc yardımcı olmadı ne bebeklıklerınde nede suan sureklı ıkı cocukla ugrasmak sınır lerımı yıprattı 8 yasında ve 6 yasını doldurmak uzere olan ıkı kızım var hep ıyı davranayım dıyorum tabı davranıyorumda ama yerı gelıyo kızıyorum . kızlarım herseyı oyun halıne getırmısler ornek vereyım bı el yıkamak ıcın lavaboya gectılermı baslıyolar kopule oynamaya benımde en mefret ettıgım sey el yıkandıgında yerlere su dokulmesı hertaraf su sabun oluyo, temızlgım bıtıyo bır gun duzenlı kalsın ıstıyorum ama ne mumkun hemen dagıtıyorlar soyluyorumbenım tahammulumu zorlayan aslında evlın duzenıyle ılgılı sebeplerden dolayı daha cok kızıyorum yoksa aramız ıyı sarılır operz bırbırımızı yerı geldımı ıyıvakıt gecırırız ama bazen cok tahammulsuz oluyorum oylekı ses bıle duymak ıstemıyorum yıne belırteyım ıkı cocugumuda tek basıma buyuttum onlardan hıc ayrı kalmadım sabırlı annelerden bıseyler duymak ıstıyorum
 

çocuk büyütmek gerçekten çok zor ve sabır istiyor
valla 20 aylık bi kızım var ve o beni bile çileden çıkartıyor
sanırım şimdi bide 2 yaş senderomu eklendi iyice zıvanadan çıktı çocuk
saçını yoluyor kızıyor bagırıyor kafasını vuruyor saga sola istedigi olmayınca kendini yerden yere atıyor atıyor bende iyice sinir oluyorum
bagırıyorum dayanamayıp sonra çok pişman oluyorum
daha sonra aklıma çocuk sahibi olmak isteyen ama olamayan anneler geliyor
pişmanlıgım 1000 kat artıyor:2:
 

çocuklarınıza sırf çocukluk yaptıkları için kızdığınız anlaşılıyor. halbuki annelik sade ve sadece "şefkat ve sabır"dan oluşan bir kurumdur. boşuna dememişler: bazıları hiç anne olmamalı. çocuklarınıza acıyorum...
 
Canım ya kıyamam annelik böyle işte bende 3 taneyi evvela Rabbim yardım etti tek başına büyüttüm 3. Şuan 6 aylık olmak üzere diğerleri ise 10 ve 7 yaşlarındalar 3 üde kız:)eşim yurtdışında görevli 7 yıldan beri bakma tüm sülalem burda ama canları sağ olsun kimseden fayda yok seni o kadar iyi anlıyorum ki ama bende iyilik meleği arkadaşım gibi hep bebek hasreti çekenleri düşünür şükrederim ki sağlıkçılar hamdolsun Rabbim kimseyi bizleride sınamasın evlatla.
Çok haklısın yoruluyorsun yıpranıyorsunuz kolay değil ama mükafaatınız büyük olacak inşallah sinirlendiğin anda la havale tesbihini Çek tamamını söyle çok faydalı oluyor
Birazda rahat ol temizlik tertip düzen elbette çok önemli ama düşün ki birdaha bu yaşa gelmeyecekler zaman akıp gidiyor sarıl kuzucuklarına aman kirlensin evimiz ne yapalım duvarlarında yavrularımızın kahkahaları çınlasın da...
Rabbim isteyen herkese evlat versin kimsenin kucağını boş koymasın bu arada amin
 
bence ağır eleştiriler yapmaya gerek yok.evet insan tabiki de o masum yavruların asla kızılmadan sabır,şevkat ve sükûnetle büyütmek istiyor ama bazen bunu başaramaya bilinir.hele ki bütün işlere annenin ilgilendiğini hiç yardımcı birinin olmadığını düşünürsek,her gün devam eden olayda tahammül biter.bu sadece çocuk mevzusunda değil iş hayatında bile öyle değil mi? hergün sizi yıpratan iş ve kişilerin içinde bulunduğunuzda hiç ummadığınız bir an kopar herşey.
bu durumda konuyu yazan anne,biraz kendine zaman ayırmalı.mesela; çocuklar okula gidiyorsa o da bi kahve yada çay molası verip keyif yapabilir onu mutlu edicek konuşarak rahatlıcak bir arkadaşına gidebilir yada hiç bir şey bulamıyorsa bile üstüne montunu gidip dışarı biraz hava alıp yürümeye gidicek.ancak böyle kendini az da olsa tedavi edip rahatlatabilir.diğer türlü hep aynı olaylarla baş başa kalırsa normal ve olması gereken bile anormal gelmeye başlayıp çocuklarına da zarar verebilir.
 

annelerin aynı zamanda insan olduklarınıda unutmamalıyız diye düşünüyorum... hiç bir evlat yerlere su dökülüyor annem bize kızıyor diye psıkolojk buhranlara suruklenmez, sadece anne bunu tekrar ederek engelleyerek belkı kızarak ılgılerını baska seye yonlendırıp
ü cocuklukluklarını baska seylelerle yapmasını sağlayabilir...

çocuk elınden vazoyu alıp arkadaşına attığında bu da çocukluktur içinde nefret kin öldürme yaralama barındırmaz ama anneler buna kızar çünkü olayın özü yanlıştır... aynı şeyi evde ki bütün dolapları yere indirdiğinde de yaparsınız çocuklukta olsa öğrenmesi gerekir doğruyu ve yanlışı...

çok ama çok acımasız bir yorum yapmışsınız...
 
2 yas sendromunda olan 25 aylik kizim var
yemek sorunumuz var
bende psk olarak cöktüm ama sirf yemek yemiyor diye
onun disinda evi batirsin kirletsin dagitsin
adi üstünde cocuk
yapacak tabi
bence bunlar öneli degil
sagliklari yerinde olsun yesin icsin uyusun
bence sakin olun
zaten cocuklariniz kocaman olmus
simdi beraber alisveris yapma dedikodu yapma zamani
cocuklariniz eminim cok seviyorsunuz
bunu onlara hissettirin mutlaka
bende sizin gibiyim yalnizim kimse yok burda
esimde süper ilgili degil
ama eslerimize güvenerek dogurmadik
bence temizlikten cok cocuklarinizla gecirdiginiz güze zamanlarin kiymetini bilin
tadini cikarin
 
Ailelerden uzakta,tek başınıza 2 çocuk büyütmüşsünüz.
Bu süreçte eve fazla bağımlı hale gelmişsiniz sanırım.

Size tavsiyem,öncelikle evi boşverin.
Tamamen boşvermek değil ama önceliğiniz evin düzeni olmasın.

Kızacağınız zaman bir düşünün : (Sizin verdiğiniz örnekten yola çıkacak olursam) Yerler su-sabun olsa ne olur ?
Bir beze ve 5 dakikaya bakar değil mi ? O zaman üzerinde durup olay haline getirmeyin.
Veya pratik önlemler alabilirsiniz.Mesela lavabonun önüne ayak havlusu gibi bir havlu sermek gibi...
Diğer sinirlendiğiniz konularda buna benzer değerlendirmeler yapabilirsiniz.

Kızlarınızla oyun oynamak,gezmeye gitmek gibi özel zamanları arttırın.
Kutu oyunu,evcilik gibi oyunlar olabilir.
Kızlarınız sizin ikazlarınızdan çok,birlikte geçirdiğiniz güzel zamanları hatırlayacaktır.O anları çoğaltmaya çalışın.
Düşüncelerini,fikirlerini sorun,dertlerini dinleyin.Bunun konuşarak uzlaşmanıza etkisi büyük olur.
 
Hangimizin annesi kızmamıştır ki evi batırdığımızda =)

Kolay iş değil çocuk büyütmek, her insanoğlu da evliya sabrı taşımıyor

Yoruluyorsunuz, yardımcınız yok, bunalıyorsunuz bunlar normal şeyler

Kimsenin hayatı sürekli şevkat yumağı içinde geçmiyor ki siz zaten yüreğinizde her şeyin farkındasınız

Azıcık kendinize zaman yaratmaya çalışın ne bileyim akşam çocuklar yattıktan sonra bir kahve molası, sakince biraz vakit geçirmek gibi. Ben sizi eleştiremem anne değilim ama kendi annemden ve kardeşlerimden biliyorum, bazen çok yoruluyor insan ve geriliyor. Şiddet uygulamadıkça bir kaç küçük azarın çok da zararı olmaz diye düşünüyorum. Allah evlatlarınızın başından eksik etmesin sizi
 

Sizin anneniz size hiç kızmadı mı ?
Sizin çocuğunuza hiç kızmayacağınızın garantisi var mı ?

Bu sözler bu konu için fazla iddialı sözler.
 
banyoyu temizlemeden önce lavaboya su doldurup köpürt, hadi şimdi oyun zamanı diyip oynat çocukları, temizliği ondan sonra yap. tek köpük savaşı yapacakları zaman o zaman olsun mesela :)

insanız bazen sinirleniyoruz, normal
 

Kaçtane çocuk büyüttünüzde böyle konuşuyorsunuz?? Edepsizlikle eleştiriyi birbirine karıştırmayın
 


Öncelikle size asla saygısızlık etmek istemem. sanırım sizde obsesiflik var yanlış anlamayın yani temizlik ve düzen takıntısı. Benim annemde biz küçükken öyleydi aynı anlattığınız durumları yaşadım. Biraz daha rahat olsanız olmaz mı varsın biraz dağınık olsun ev ama olmuyor bunu biliyorum. Biz abimle bu yüzden çok azar işittik. Şu anda bende çok ters tepti bu olay bende aksine çok düzensiz ve gamsızım. Annem 65 yaşında ve kalp ameliyatı geçirdi 8 yıl önce artık eskisi gibi takıntıları yok. ve kendini gereksiz yorduğu için çok pişman. Mesela bir koltuk takımı düşünün, yastıkları falan hep düzgün simetrik duracak yere değmeyecek vesaireydi. Şimdi ben evimde, o yastıkların düzenli durmasına, bir örtünün hatasız düzgün serilmesine, herşeyin bir düzen içinde yerli yerinde durmasına tahammül edemiyorum. Umarım geçer bu durum onlar çocuk çünkü evi dağıtıp oynayamayacaklarsa çok sıkılırlar onlarda.
 
Canim seni o kadar iyi anliyorumki..4 yasinda oglum ve 1,5 yasinda kizim var..oglum ozellikle beni sinir etmek icin sanki elinden geleni yapiyor..inanilmaz inat..yapma dedigim seyi gozumunicine baka baka yapiyor..bidey istediginde o an olacak beklemeye tahammulu yok..kizim desen daha kucuk yeni memeden kestim onun huysuzlugu dis huysuzlugu ikisinin bagris cagris kavgalari..ev desen 5 dk duzgun durmuyo..temizlik bitmiyo..tek basimayim ailem baska ilde kayinvalidem yok..hic ayri kalmadim bende cocuklarimdan..bazen sinirlerim yine de cok saglammis diyorum..ama ogluma bagirdigim zaman sonrasinda cok agliyorum pismanliktan..her seferinde bir daha duymamazliktan gelicem diyorum aglayip inatlasmalarini ama ofkeme yeniliyorum..ilac tedavisine basladim..prozac iciyorum..umarim daha sakin olabilirim..
 
Sizi cok iyi anlayabiliyorum. Cunku bende ailemden cok uzakta yasiyorum. Bizi yoran her bir isle, cocukla, evle , her sartta ilgilenmek zorunda olmak .

Tabiiki siniri alinmis tipler degiliz, insaniz. Ama bunu en aza indirmek icin esinizle konusup kendinize zaman ayiracaginiz aktiviteler bulun.

Bir de cocuklu hayati kabul etmek gerek. Evimiz belki cocuklar belli bir yasa gelene kadar bir duzende olmayacak. Bir yeri temizlerken digeri dagilacak belki ama o evde masum bir ruh olacak . Rabbim eksik etmesin, isteyenlere de hayirlisiyla versin. Boyle dusunun derim.
 

bakin bir yerde evet haklisiniz
cocukluk yapiyor ve konu sahibi buna kiziyor
ama siz anne misiniz ?
burda cocuklara aciyacak bir duru yok
sinirli oldugunu kabul eden ve ne yapmasi gerektigini arastiran bir anne var
 
Annesiniz elbet sabrınızın taştığı zamanlar olacak.
Her davranışılarını onaylamayacaksınız.

Ama...
Hep bağıran, kızan bir anne olursanız kızlarınız duyarsızlaşmaya başlayacaklar.
Gerekli ve önemli durumlara saklamalısınız müdahaleci tavrınızı.

Hele bir şeyin kırılması, suyun dökülmesi, evin dağılması bir çocuğa bağırmak için geçerli sebep değil.
Orası sizin eviniz derli toplu tertemiz olsun istiyorsunuz.
Ama aynı zamanda onların da evi.
Onlarda oynamak, gönüllerince karıştırmak, hoplayıp zıplamak istiyorlar. O evi diledikleri gibi kullanmak kızlarınızın da hakkı.
Her şeyi oyuna çeviriyorlar diyorsunuz. Ne güzel işte. Oyun en iyi öğrenme yöntemi.
Siz de oyuna katılın.
El yıkarken dökülen suyu birlikte gülerek temizlemek de eğlenceli olabilir.
Ev yeterince eğlenceli, siz sadece bir anne değil neşeli bir arkadaş olabilirsiniz.
Hem harika çocuklu anıları, hem onların asla vazgeçemediği, her daim yakın hissettiği, onları anlayan anneleri olur :))
 

Ah arkadasim oyle guzel yazmissinki okurken bile yuzumde gulumseme farkettim..yapmaya calisacagim oyun oynayarak..herseyi oyuna cevirebilirmiyim bilmiyorum ama denicem..
 
kızlarınızın yası buyukmus bence siizn hoşlanmadıgınz seyı yaptıklarına kızıp gıdıp temızlemek yerıne

kızlar oyununuz bıttıyse sımdı yerleri sılın bakalım deyın... evın duzenıyle alakalı kucuk kucuk işleri özellıkle kendı dagıttıklarını onlara yaptırın tabi bagırıp kızarak değil hadi şimdi oyun bitti sıra temızlıkte dıyın sız böyle yaptıkca ya onlarda duzencı olurlar yada yapmak ıstemeyıp kurulu duzenı korumaya calsrlar...
 
ev düzeni konusunda bende hassas biriyim her zaman düzenli ve tertipli durmasını istiyorum

isterdim diyimartık o düzen mümkün değil çünkü yaramaz mı yaramaz 1 dk yerinde duramayan ortalığı birbirine katan

14 aylık bebeğim var sabretmeyi tahammül etmeyi bana bir güzel öğretti.

artık evin düzeninden çok bebeğimin sağlığı ve mutluluğunu önemsiyorum,

örneğin bebeğim biryere sabit oturupta yemek katiyen yemez o dolaşıyor bende peşinde bir kaşık bir kaşık dağa yedirmeye çalışıyorum

sonuç heryere mama,çorba vs dökülüyor eskiden olsa çıldıracak gibi olurdum bu duruma ama oğlumun karnı yeterince doyduysa

benden mutlusu yok.

sizde böyle şeyleri çok kafaya takmayın çocuk onlar bırakın dağıtsınlar siz bağırdıkça inadına yaparlar.

tatlı dille rahatsız olduğunuzu ,yapmamaları gerektiğini anlatın en azından sizinkiler anlayacak yaşta.

benim küçük bebeğim bile azcık sesimi yükseltsem dudağını büküp ağlıyor ve inadına daha çok yapıyor.

biz anneler de insanız ve çelikten sinirlerimiz yok ama böyle temizlik gibi düzen gibi basit şeyler için çocuklarımızı incitmeye hiç

değmez.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Ben kötü bencil bi evlat mıyım?
4 5 6
Yorumlar
104
Görüntüleme
8K
Sunny-
B
Sevgilimin annesi bi seviyor gibi beni bir sevmiyor gibi akıl verin
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
10K
Lavinya1177
L
İş ile ilgili bir karara varmam şart ..
Yorumlar
12
Görüntüleme
1K
Neko Nyan
Hamile olanlar ve Anneler bakar mısınız ?
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
3K
Mehrii34
iç Döküş..
Yorumlar
17
Görüntüleme
2K
achoi
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…