sinirli bi anneyim :((


Bende sizin esinize dostunuza uzuluyorum su an. Kendi hatasinin farkinda olan, tavsiye isteyen bi anneyle nasi konusmak bu? Bu laflari soleyeceginiz konu bu degil amacinizi asmayin. Soylediginiz laf cok agir. Kisinin bir hatasindan bahsetmiyorsunuz anneligini sorguluyorsunuz, kac yasindasiniz bilmiyorum ama konu olgun cevaplar gerektiren bir konu dikkatinizi cekerim.

Annenin durumuyla ilgili tavsiye verebilecek tecrubeye sahip degilim henuz, sunu okuyunca dayanamadim..
 
Benimde bir kızım var 4.5 yaşında ve 5 aylık hamileyim .Genelde sinirli bi yapısı olsada kızına karşı sabırlı anne hatta abartılı derecede sabırlı diye tanınırım arkadaş çevremde .. Benimde bazen yeri geliyo çıldırdığımanlar oluyo kızıma vurmayı bırak elkaldırmışlığım yoktur ama bazen kendimi kaybedip öyle bi bağırırım ki Ankara dinler beni bunlar takılmanı gerektiren konular değil tatlım normal şeyler bence canınıda sıkma hiç. Benim gibi aşırı sabırlı olsan yine tepki alıyosun . Mesela bikeresinde arkadaşım gelmişti bana ben mutfakda çay yapıyorum kızım o zamn 3.5 yaşındaydı vitrinde duran 12 kişilik yemek takımımın kase ve servis tabağınıalıp davul çalcam derken tuzla buz etmiş arkadaşçağırdı koştum bişey oldu sandımbi baktım durumbu hemen içeri gittim süpürgeyialıp temizledim bana söylediği cümle
'' aaa ne kadar sakinsin ben olsam patlatmıştım bi tane bu kadarda olmazki yüz veriyosun şımarıcak '' bende kızımdan değerli değil ya diyerek susturdum . Yani çevrendekiler hep eleştirecek şey bulur ha biliyorum sen kızlarına karşı suçluluk hissediyorsun ama bence onlar hallerinden memnun hiç bağırmayn kızmayan anneler sıkıcıdır boşver kendi annelerimizden bilmiyomuyuz sanki
 


Siz burada (KK da) koca koca kadınların 3-4 yaşındaki çocuklara çemkirdiğini hiç okumadınız herhalde. Vayyy, iğgggh ne kadar şımarık vs diye.

İşte öyle eleştirilen çocuklar hiçbir günahları olmadığı halde sizin bahsettiğiniz tarzda yetiştirilen çocuklardır.

Otorite şarttır, bu arada konu sahibi dövdüm falan mı demiş ki çocuklara acımışsınız ve anneliğine laf etmişsiniz !!!

Bu cüretti nereden buldunuz şaşırdim.

Unutmadan evlilik için kurum derler, annelik için değil.
 
çocuk dünyaya getirme kararı almak, sonrasında onun büyüme ve gelişimi için sorumluluk üstlenmek gerçekten zor bir dönem.
tek çocuk büyütmek zor ; ikincisine cesaret etmek gerçekten bir "cesaret" ; üçüncü çocuğu dünyaya getiren annelerin de önünde saygıyla eğilmek gerek.ve daha fazlası için tabi.

maalesef ki çocuklar eskisi kadar oyun alanı bulamadıkları için bir şekilde yaptıkları her işi oyun edasına çeviriyorlar.
bu durumda tahammülleri zorlamak sizin sinirlerinizi yıpratabilir.onlara oyun için vakit ayırmak ve sonrasında tabir-i
caizse biraz daha geniş olmaya özen göstermeniz gerekiyor.bırakın yerler ıslansın biraz daha,bir şeyler dökülsün.
hiç biri ne kızlarınızdan ne de sizin sinirlerinizden önemli değil.
 
çocuk büyütmek hakkatten çok zor.. benimde ikizlerim var 2 yaş sendromuna bizde girdik maalesef yapmadıkları hırçınlık, yaramazlık ne isterseniz var.. aynı zamanda çalışan ve yalnız olan bir anneyim ben...

biraz daha rahat olmanız gerekiyor evin düzeni, temizliğinden ziyade çocuklarınızın mutluluğu rahatlığı daha önemli..
zaman akıp gidiyor onlar çocukluğuna geri dönemeyecek sizde bu günleri onlarla yeniden yaşayamayacaksınız, bırakın onlar mutlu olduğu şeyleri yapsın yeri geldiğinde sizde onlara eşlik edin inan daha rahat edersiniz..

ben çocuklarımla yeniden çocuk oldum onlarla büyüyorum yeniden.. mutlu etmek mutlu olmak varken neden kızayım ki, adı üstünde onlar çocuk bırakında hayatı dilediği gibi yaşasınlar büyüdüklerinde bu günlerine dönemeyecekler...
 
Cocuk buyutmek icin sabir lazim... iki cocuk buyutmek icin cook sabir lazim :)

Canim bence biraz rahat olmaya calis.. iki cocuklu bir ev de varsin herzaman toplu olmasin... lavabo islansin, camasirlar dagilsin, ne olacak? Sonra birlikte toplayin kizlarla... sen rahat olursan kizlarin da daha uyumlu ve daha rahat olur eminim...
 
henüz anne değilim 2.5 ay sonra oğlum gelecek inşallah...
ama inan kendimden korkuyorum...
o kadar gergin bi insanımki bazen gerçekten üzülüyorum etrafımdakiler için...
çalıştığım işte stresli...
inşallah sende bende bu gerginliği atabilecek tüyolar alabiliriz burdaki annelerden...
 

birincisi annelik bir kurum değildir.
ikincisi siz sanırım süper annesiniz,hiç hata yapmıyorsunuz?
kaldı ki öyle bile olsa ''bazıları hiç anne olmamalı,çocuklarınıza acıyorum...'' deme hakkına sahip değilsiniz.
konu sahibi buraya bu konuyu açacak kadar dert ediyorsa evet iyiki anne olmuş.
 
konu sahibi arkadaşım,
hiç kimse kusursuz değil,
en basitinden annelerimizi düşün.
en azından ben kendi adıma diyeyim az terlik yemedim
fakat bu yüzden de annemin anneliğini sorgulayacak değilim.
sadece bir can,değil karakter yetiştiriyorsunuz.üstelik dipsiz bucaksız bir sürede,sonu yok.
bunalmanız,strese girmeniz normal.
kendinizi tanıyor olmanızda ayrıca güzel.
eğer çok fazla evdeyseniz,sık sık kızlarınızla dışarı çıkın,beraber birşeyler yapın.
belkide evde sürekli onlara adapte olmak sizi bu kadar yoruyordur.
arada babalarına emanet edip kendinize kişisel zaman ayırın.
bu gerçekten iyi bir doping olacaktır.
 
Tek başına iki çocuk büyütmek hiç bir yardım almadan üstelik bir de çalışıyorsanız kendinize ayıracak vaktiniz kalmaz ve öfke patlamaları başlar...

Bende iki çocuk annesiyim üstelik araları 1 yaş. Bu yüzden sizi iyi anlıyorum. Çocukların tam oyuncu oldukları zamanlar.. O musluk başı hikayelerini inanın bende çok yaşıyorum, günde 3-4 kere sırf bu sebepten üzerlerini değiştirdiğimi bilirim. Ama bu sebepten dolayı kızlarıma hiç kızmıyorum. Bu sürecin geçici olduğunu günü geldiğinde bunları gülerek onlara anlatacağımızı biliyorum. Düşünsenize zaten o yaptıkları işlemi oyun olarak görmeseler bunu yaparlar mı? Tam olarak idrak ettiklerinde zaten bu sorunu hiç yaşamayacaksınız..

Benim tavsiyem kendinize zaman ayırabilmenizdir, haftada iki gün 1 saatlik molalar size çok yarayacaktır. Spor salonuna gidin o sürede de eşiniz destek versin size o baksın kuzularınıza, kendinizi çok farklı hissedeceksiniz. Haftanın stresini atacaksınız belkide ve yaklaşımınız değişecek, ya da çocuklar uyuduktan sonra ortalıkla meşgul olmak yerine haftanın bir gününü film günü ilan edin, alın çerezinizi pastanızı eşinizle film izleyin... Kendinize yapacağınız ufak yatırımlar size de pozitiflik olarak dönecektir.

Unutmayın onlar sadece çocuk ve kızma ile bağırma ile sorunun ne olduğunu algılayamazlar sadece anlık olarak sizden korkar ve o an için yapmaktan vazgeçerler ancak ilk fırsatta yeniden başa dönerler...

 
Sizi çok iyi anlıyorum bende evde olsun dışarıda olsun çok sabırlı sakin bir insanım ama 18 aylık bir oğlum var ve gece sabaha kadar emmek istiyor ve resmen içimi kurutuyor ve istemedende olsa bağırıyorum çocuğum tek istediği emmek ama işte dayanamıyorum.Çalışan bir anneyim ev işi, yemek, çocuk derken çok yoruluyorum ve gece belli bir saatten sonra uykusuzluk sinir yapıyor ve masum yavruma bağırıyorum sonra çok pişman oluyorum yavrum ağlaya ağlaya uyuyor.Buna çare ne banada bir el atın onun dışında hiç kızmam ama gece içimden bir canavar çıkıyor sanki offfff
 

İnanamıyorum 18 aylık diyorsunuz daha ağzı yok dili yok bu bebenin ya, sabırlı olun eni boyu en fazla emeceği 24 ay.. sonra özleyeceksiniz bu uyandığınız akşamları. Çalışıyorsunuz, yorgunsunuz anlıyorum ama 18 aylık bir bebeğide gece emmesinden neden kesmediniz? Siz kalkıp gece yemek yiyor musunuz da çocuğunuza bunu yapıyorsunuz... Hayatı kendinize işkence etmeyin n'olur ben de çalışan bir anneyim gece emmesini 7. ayda kestim! gündüz verilmesini sağladım, eve gidebiliyorsam gittim gidemiyorsam sağdım verdim.. ama gece emmesi kadar anlamsız bir süreç yok... Azcık sabırlı olun 3 gece uykusuz kalırsınız ama çocuğunuz alışır istediğinde su verin, tekrar uykuya yönlendirin, gece uyumadan önce mutlaka tok tutacak bir muhallebi yedirin... Gece çocuk kalkmaz! Bağırdığınıza yazık...
 

Canim.konu sahibinin cocuklafi 6 ve 8 yasinda gerektigu yerde sesinin bir tik fazlalastirmasini desteklerim yada belli kurallar koymasini
Ama 18 aylik bir bebege kiyamam canim.benim.cunku o hic birseyi bilincli yapmaz seni uzmek icin yapmaz
Bagircagin zaman onun sadece bir bebek.oldugunu dusun tamammi canim benimde 13 aylik oglum.var bagirmaya kiyamam zaten korkar yavrucak
 

Bende bi ara patlamay a hazir bir bomba gibiydim, karincalanmalarda olunca dr gittim, kansizigim varmis birde b12 vitaminim dusmus oda sinirleri koruyan vitamin oldugu icin sinirler zayifliyor ve tahammulsuz oluyormusum, ilaclar iyi geldi cok sukur cok daha sakinim, cocuklarin dagitmaya oynamaya haklari oldugu konusunda mantikli dusunur hale geldim. Birde kaygi bozuklgum var onunda tedavisine tekrar basladim.
 
yorumlarınız ıcın cok tesekkur edıyorum daha ıyı sakın dusunmem ıcın guzel fıkırler vermıssınız bunları sınırlendıgım zamanlarda kendıme sureklı telkın edıp sakınlesmeye calısıcam evet kızlarımı cok sevıyorum ıkısıde cok zekı huzurlu bı ortamda buyulurlar . tek basına benım gıbı cocuk buyutenkerde cokmus herkesınde allah yardımcısı olsun tum annelere bol sabır versınde guzel bı bırey yetıstırelım aslında benım esımde bıraz bencıl hıcbır zaman kendıme vakıt ayırmak ıstedıgımde cocukların sorumluluklarını bır saatlıgınede olsa ustlenmedı onun bahanesıde "calısıyorum "oldu. ben ev hanımı olunca sadece benım gorevımmıs gıbı dusundu aslında sınırlerımın yıpranması ılk cocugum ve ıkıncı cocugum dogdugundan berı kendımı dagru durust desarj edemememden de kaynaklanıyo bırıktı bırıktı ve herseye sınırlenen bı ınsan oldum cıktım hergun temızlık esımın ogle yemegı aksam yemegı cocukların sorumlulugu offff ıste sonuc boyle . sımdı cocuklarım daha bagımsızlar ama ıste bende yprandıgımı hıssedıyorum
 

bende de kansızlık var hemde bı turlu gecmeyen ondan da sınırlı olabılırmıyım acaba ne yalan soyleyım bazen depresyon ılaclarından kullanmak ıstıyorum en azından cocuklarım ıcın uzulmem bı zararı vardasa bana olsun ama hıc kullanmadım aslında benı sersem etmeyecek ama sakın olmamı saglayacak bı ılac bılsem kullanırım en azından gergın oldugum zamanlar
 


Çocuklarınız okula gitmiyor mu? Onlar okula gittiğinde siz de kendiniz için bir şeyler yapmaya başlasanız, hayat temizlik, düzenden ibaret değil sizde bunu bilirsiniz. İnanın kolay değil akşamları bazen o kadar yorgun geliyorum ki ama günün yorgunluğunun sebebi de kuzularım değil, yine de herşeyi boşlayıp onlarla vakit geçirmeye çalışıyorum. Hayatı basite indirgeyin biraz.. Kendiniz için ve o bencil eşlere ne desem ben bilemiyorum :) Çocuğun ona da ihtiyacı var, azcık vakit geçirsin çocukları ile canım ne olacak, eni boyu 1 saat.
 
Benim de yutkunduğum zamanlar çok oluyor.
İki küçük çocuğum var.
Babalarının eksikliğini hissetmesinler evde diye daha çok meşgul etmeye her dakikalarını doldurmaya çalışıyorum.
Dökülüp saçılıyor, heryer ıslanabiliyor.
Çocuk onlar yetişkin gibi davranmasını beklemek hata.
Bazen çok yorgun olduğumda, tahammülümün üstüne çıktığında bişeyler ya olmasalar diye düşünüyorum.
O zaman işte sımsıkı bağrıma basıyorum onları bağırmak kızmak yerine.
 
Benimde 2 oglum var 7 ve 3 yasinda.....
gun gelir aksama kadar oturmadigimi bilirim..
hèle benimkiler iki saniye oturmazlar...
genelde sabrediyorum kucukken biz hic yaramazlik yapmadikti kosup kirmadikmi diyorum......
év kirkenmesine fazla takmiyorumda nasil olsa temizlenir.....
ama bazén siniri zorluyorlar....
simdi bile kucuk oglum arabasiyla saga sola kosturuyor.....
ne yapalim canlari sagolsun demrkten baska....

Allah acilarini gostermesin..... Cok sukur sagliklilar kosup oynuyorlar.....
Hersey gelir gider ama bu yaslarina asla gelemezler.....
biz birdaha cocuk olabilirmiyiz????))
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Ben kötü bencil bi evlat mıyım?
4 5 6
Yorumlar
104
Görüntüleme
8K
Sunny-
B
Sevgilimin annesi bi seviyor gibi beni bir sevmiyor gibi akıl verin
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
10K
Lavinya1177
L
İş ile ilgili bir karara varmam şart ..
Yorumlar
12
Görüntüleme
1K
Neko Nyan
Hamile olanlar ve Anneler bakar mısınız ?
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
3K
Mehrii34
iç Döküş..
Yorumlar
17
Görüntüleme
2K
achoi
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…