- 15 Şubat 2019
- 1.006
- 1.547
- 63
- Konu Sahibi Perihosseini
-
- #1
+++ Bu kişi akrabam yüz yüze bakmak durumundayım. Herkes benim alttan alıp özür dilemesi falan bekliyor. Çünkü o benden büyük.Merhaba kızlar şuan ağlayarak yazıyorum bu yazıyı. Sinirli olduğumda kendimi ifade edip konuşmadığım için hakliyken bile haksız duruma düşüyorum. Konuşamiyorum sinirden boğazım düğüm düğüm oluyor. Konuşsam ağlarım. Hadi konuştum diyelim çok sert kelimeler çıkıyor. Yine kötü kişi ben ölüyorum. Derdimi anlatamıyorum. Az önce bir olay oldu x kişisi peri bana şunu şunu dedi demiş halbuki demedim öyle duyunca hemde sevdiğim birisiydi "yaaa öyle mi demişim peki" diyip ortamı terkettim odama geldim ağlıyorum. Sinirime hakim olup kendimi savunamiyorum. Hep haksız duruma düşmek gücüme gidiyor. Artik kompleks yapmaya başladım. Kendimi ezik iğrenç biri gibi görüyorum. Ben nasıl sinirime hakim olup kendimi koruyabilirim? Bide ben böyle olduğum için insanlar ağızlarına geleni bana söyleyebiliyor. Ben neden böyleyim Allahim . Bu arada28 yaşındayim yani yetişkinim ama kendi hakkını korumaktan acizim.
Aynen öyle oluyoreskıden bende boyleydım dırek aglardım bırı laf soyleyınce kalırdım oyle fener tutulmus tavsan gıbı , nıye cevabını vermedım dıye ıcıme dert olurdu kalbıme otururdu resmen
bu bır noktadan sonra sızı oyle bır duruma getırıyorkı eeeeh yeter artık deyıp fena patlıyorsunuz. bende oyle oldu bırgun bır patladım sımdı onume kım gelırse... cat cat cevabını verıyorum.
o noktaya gelırsınız merak etmeyın. ınsanlar o noktaya getırıyorlar .
Tam benim olduğum durumu söylemişsiniz işte..Aynen öyle oluyor
O kırılır bu kırılır deyince herkes daha beter üstüne geliyor
Bir de sinir hastası edene kadar uğraşıp cevap verilince sen sinirlisin sen şöylesin böylesin demeye başlıyorlar
Böyle çaya çat cevap verene kalp kıranada benle uğraşmasın diye iyi davranıyorlar
Aklımdan bugün aynı şeyler geçti bende öyleyim mantıklı hazır cevap veremiyorum olay yaşanıp bittikten sonra aklıma çok güzel cevaplar geliyor ama iş işten geçmiş oluyor bazen de belki de böylesi daha iyi cevap versem kötü olacak ilişkim bozulacak daha çok mutsuz olucam benim vermediğim cevapları rabbim veriyor Allah herkesin gönlüne göre veriyor boşver gitsinMerhaba kızlar şuan ağlayarak yazıyorum bu yazıyı. Sinirli olduğumda kendimi ifade edip konuşmadığım için hakliyken bile haksız duruma düşüyorum. Konuşamiyorum sinirden boğazım düğüm düğüm oluyor. Konuşsam ağlarım. Hadi konuştum diyelim çok sert kelimeler çıkıyor. Yine kötü kişi ben ölüyorum. Derdimi anlatamıyorum. Az önce bir olay oldu x kişisi peri bana şunu şunu dedi demiş halbuki demedim öyle duyunca hemde sevdiğim birisiydi "yaaa öyle mi demişim peki" diyip ortamı terkettim odama geldim ağlıyorum. Sinirime hakim olup kendimi savunamiyorum. Hep haksız duruma düşmek gücüme gidiyor. Artik kompleks yapmaya başladım. Kendimi ezik iğrenç biri gibi görüyorum. Ben nasıl sinirime hakim olup kendimi koruyabilirim? Bide ben böyle olduğum için insanlar ağızlarına geleni bana söyleyebiliyor. Ben neden böyleyim Allahim . Bu arada28 yaşındayim yani yetişkinim ama kendi hakkını korumaktan acizim.
Görümcemle aramızda bi olay geçti bende içimdeki birikimlerin de verdiği sinirle baya bi tepki verdim kv sen asabisin dedi bana ama kendi kızı psikiyatri doktoruna gitmeye başladı ilaç almaya başladı ben turp gibiyim Allah’a şükür ömrümde hiç o tarz ilaçlar kullanmadımAynen öyle oluyor
O kırılır bu kırılır deyince herkes daha beter üstüne geliyor
Bir de sinir hastası edene kadar uğraşıp cevap verilince sen sinirlisin sen şöylesin böylesin demeye başlıyorlar
Böyle çaya çat cevap verene kalp kıranada benle uğraşmasın diye iyi davranıyorlar
Ya bu durum bende de var delircem hiç sevmiyorumSustukça sıra bana gelecek nasılsa..
Sinirlendiğim ve gerildiğim durumlarda ellerimden başlayan titreme tüm vücuduma sirayet ediyor
Nasıl geriliyorsak artık.Ya bu durum bende de var delircem hiç sevmiyorum
eskıden bende boyleydım dırek aglardım bırı laf soyleyınce kalırdım oyle fener tutulmus tavsan gıbı , nıye cevabını vermedım dıye ıcıme dert olurdu kalbıme otururdu resmen
bu bır noktadan sonra sızı oyle bır duruma getırıyorkı eeeeh yeter artık deyıp fena patlıyorsunuz. bende oyle oldu bırgun bır patladım sımdı onume kım gelırse... cat cat cevabını verıyorum.
o noktaya gelırsınız merak etmeyın. ınsanlar o noktaya getırıyorlar .
Bastırılmış öfke sendromu diyorlar galiba buna. Çocukken belli bir dönem kötü muameleye maruz kaldıysanız, (birilerinin öfkesine, hakaretine vs) çocuk halinizle içgüdüsel olarak kıpırdamadan tehlikenin geçmesini beklersiniz. Siz tepki vermeyince, konuşmayınca size saldıran kişi sakinleşip geri çekiliyordur muhtemelen. Bizim de bilinçaltımıza, kurtuluş yolu bu şekilde kodlanıyor: "demek ki hiç tepki vermezsem tehlike geçiyor".. Ama o anın öfkesi bir türlü geçmiyor kendinizi yerinde ifade etmediğiniz için.Merhaba kızlar şuan ağlayarak yazıyorum bu yazıyı. Sinirli olduğumda kendimi ifade edip konuşmadığım için hakliyken bile haksız duruma düşüyorum. Konuşamiyorum sinirden boğazım düğüm düğüm oluyor. Konuşsam ağlarım. Hadi konuştum diyelim çok sert kelimeler çıkıyor. Yine kötü kişi ben ölüyorum. Derdimi anlatamıyorum. Az önce bir olay oldu x kişisi peri bana şunu şunu dedi demiş halbuki demedim öyle duyunca hemde sevdiğim birisiydi "yaaa öyle mi demişim peki" diyip ortamı terkettim odama geldim ağlıyorum. Sinirime hakim olup kendimi savunamiyorum. Hep haksız duruma düşmek gücüme gidiyor. Artik kompleks yapmaya başladım. Kendimi ezik iğrenç biri gibi görüyorum. Ben nasıl sinirime hakim olup kendimi koruyabilirim? Bide ben böyle olduğum için insanlar ağızlarına geleni bana söyleyebiliyor. Ben neden böyleyim Allahim . Bu arada28 yaşındayim yani yetişkinim ama kendi hakkını korumaktan acizim.
aman Allah ım çok teşekkür ediyorum bu yorumunuz içinBastırılmış öfke sendromu diyorlar galiba buna. Çocukken belli bir dönem kötü muameleye maruz kaldıysanız, (birilerinin öfkesine, hakaretine vs) çocuk halinizle içgüdüsel olarak kıpırdamadan tehlikenin geçmesini beklersiniz. Siz tepki vermeyince, konuşmayınca size saldıran kişi sakinleşip geri çekiliyordur muhtemelen. Bizim de bilinçaltımıza, kurtuluş yolu bu şekilde kodlanıyor: "demek ki hiç tepki vermezsem tehlike geçiyor".. Ama o anın öfkesi bir türlü geçmiyor kendinizi yerinde ifade etmediğiniz için.
Bende de vardı, birinin ufacık bir göz devirmesine bile o kadar kızıyordum ki sabahlara kadar sinirden üzüntüden ağladığımı biliyorum. Bunun normal olmadığını düşünüp biraz okudum karşıma bu mesele çıktı. Yavaş yavaş, küçük küçük öfkemi ifade etmeye başladım. Başta zor oluyor ama alışınca insan o kadar rahatlatıyor ki. Sağlıklı bir şekilde öfkeyi ifade etmek çok önemli
Aynı benMerhaba kızlar şuan ağlayarak yazıyorum bu yazıyı. Sinirli olduğumda kendimi ifade edip konuşmadığım için hakliyken bile haksız duruma düşüyorum. Konuşamiyorum sinirden boğazım düğüm düğüm oluyor. Konuşsam ağlarım. Hadi konuştum diyelim çok sert kelimeler çıkıyor. Yine kötü kişi ben ölüyorum. Derdimi anlatamıyorum. Az önce bir olay oldu x kişisi peri bana şunu şunu dedi demiş halbuki demedim öyle duyunca hemde sevdiğim birisiydi "yaaa öyle mi demişim peki" diyip ortamı terkettim odama geldim ağlıyorum. Sinirime hakim olup kendimi savunamiyorum. Hep haksız duruma düşmek gücüme gidiyor. Artik kompleks yapmaya başladım. Kendimi ezik iğrenç biri gibi görüyorum. Ben nasıl sinirime hakim olup kendimi koruyabilirim? Bide ben böyle olduğum için insanlar ağızlarına geleni bana söyleyebiliyor. Ben neden böyleyim Allahim . Bu arada28 yaşındayim yani yetişkinim ama kendi hakkını korumaktan acizim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?