Bu yazı bir köşede dursun.. Teşekkür ederim Angelacığım. .Anlıyorum Bilinmeyen, çok da bir şey diyemiyorum. Yerinde olsam, ben de aynını yapabilirdim.
Zor bir dönem atlatmıştık biz de ailece, ne babam tarafı ne annem tarafı, o içimizde, bizimle sandığımız, dar vakitlerinde yardımlarına koştuğumuz insanların hiçbiri doğru düzgün bizimle olamadı. Annemin iki samimi arkadaşı vardır, benim için de öz teyzelerimden teyzedirler ve annem "Benim ablam da kardeşim de dostlarım oldu" der. Çünkü herkes kendi kapısını kapatıverdi kendi hayatına baktı biz hastanelerde sürünürken. Bunlar unutulmuyor işte Bilinmeyen. Ama annem affedici birisidir, içine kadar katmaz ama affeder, görmezden gelebilir. O görmezden gelebildi teyzelerimin bu hallerini, kardeş dedi.
Ama ben yazdım bir kenara. Kin değil, taze bir nefret değil, ama kırgınlık. Seninki de bence bu. Ağır bir kırgınlık halinin eseri... Şimdi teyzelerimle, kuzenlerimle yine görüşürüm, konuşurum (bazılarını daha ayrı tutarım), sadece selam nasılsın iyi misin iyi, görüşürüz...Bu... Onlar mahcup onlar sokulgan şimdi, görebiliyorum. Ama ben buz kesmişim artık ısınamıyorum.
Sadece aynı ortamda bulunmamak için birbirlerinden kaçan, ya da yüzlerini görmemek için efor sarf eden kişiler olmak, hele ki kardeş iken, gerçekten zor olur Bilinmeyen. Bu yüzden, bir merhabalık alanın olsa, kendin için daha rahat edersin diye düşündüm. Ama için almıyorsa vakti vardır...
Günaydın Sephoracığım..Günaydın bilinmeyencik.
Çoğu aile böyle sanırım. Hep bir evlat diğerlerinden daha fedakar, daha alttan alan, uzlaşmacı oluyor. Belki mecburen bu kişiliğe bürünüyoruz, bilmiyorum.
Seni anlıyorum, şimdi barışmak zor ama kardeşlerin onlar. Eninde sonunda barişacaksın. En güzeli bu konuları bir daha açmadan, üzerine perde çekerek barışmak olur sanırım. Hiç biriniz konuşmayın, olmamış gibi davranın. Çünkü belli ki ne kadar konuşursan konuş çözülmeyecek. Barıştıktan sonra da mesafeni koru. Bire bir görüşme ama annenin evinde karşılaşırsanız da çekip gitme mesela. Ya da aile toplantılarından mahrum etme kendini. Bayramda seyranda arayıp hal hatır sor yeter.
Kayınpederim vefat ettiğinde eşimin iki ablası küstü birbirine. Onları barıştırmaya çabalarken, gözü arkada kalarak gitti adam. Cenazede barıştılar. Hala ikisinin de içinde yaradır bu konu bilirim. O yüzden sırf annen için bile olsa barış bence.
Seni çok kırmışlar.Aynen dediğin gibi alışılmışın dışında davrandım, çünkü hep sakin ve yapıcı oldum.. Köprü oldum ama bana basıldı geçildi..
Kardeşim halen yüzlü çıkıyor, sanki ben yaklaşırsam affedecekmiş modunda bir küstahlık.. Ablam ise pişmanlığın zirvesinde olduğunu söylüyormuş anneme ama inan zırnık kılım kıpırdamıyor..
Tantanisciğim, abla tavsiyesi, çokta yapıcı olma, üzerine kardeşinde olsa basıyor..
Gerçi kardeşim geçmiştede ablamdan laf yetiştirir sonrada ablama ben neden diye sorunca kardeşim ben öyle demedim böyle dedim derdi..
2 evlilik yaptım, ilk nişanımın arefesinde sudan bir sebeple kavga çıkardı ablam, şimdiki evliliğimin nişanında da yine kardeşimin elbise krizi beni gerdi ve ablamla kavgası bana sıçradı ve nişan günümde burnumdan getirdiler..
Benim düğün nikah bir arada oldu ve benim 2. evlilik olduğundan kırık beyaz tualet elbise giydim, saçımda aksesuar falan vardı, 2 gün önce kızına aldığı bildiğiniz beyaz tuvalet, saç yaptırdılar topuz ki ben bile daha sade az dalgalı saçtı, millet arkalarından dalga geçti..
Anneye ne kadar posta koysamda, kırılsamda ne yazıkki hiç değişmedi..
Sorun şu ki.. Affetmeyi halletsemde o selamı bile vermeyi midem almaz.. Son sefer yıkıcı oldu..
Kesinlikle. Ben de bu yüzden küslüğün gereksiz gerginlik yarattığını düşünüyorum. Yüz yüze gelmemek için çabalamaktansa Selamını verir kafamı çeviririm daha kolay.Sadece aynı ortamda bulunmamak için birbirlerinden kaçan, ya da yüzlerini görmemek için efor sarf eden kişiler olmak, hele ki kardeş iken, gerçekten zor olur Bilinmeyen. Bu yüzden, bir merhabalık alanın olsa, kendin için daha rahat edersin diye düşündüm. Ama için almıyorsa vakti vardır...
Teşekkür ederim Tantanisciğim ..Seni çok kırmışlar.
Tavsiyelerini uygulamaya çalışacağım teşekkür ederim. Senin için de hayırlısı olsun güzelce atlat bu krizi..
Günaydın Sephoracığım..
Annemde barışın vs diyor ama çok birikmişlikler nankörlükler var..
Anneme çok üzülüyorum ama çokta kızıyorum.. Çünkü yeterince ağırlığını koymuyor olaylarda..
Ablam kocasına laf söz geçiremez ama bizlere aklınca dominantlık ve emir verme pozu vardır..
Eşim sakin adam diye onun yanında bile dan dun söyler, saygı göstermez bana..
İnan şu anlattıklarım dışında diğer olayları haklılıklarım ve haksızlıklarımla yazsam 8-10 bdv konusu çıkar..
Beni en çok yıkan ise kız kardeşim oldu.. Yaptı etti söyledi ve nefret ettiği ablasıyla kanka.. Sırf bebeği hastanede yatarken o sırada kendi kızıda hastanede yatıyordu, bebeğin bakımına yardımcı olmuş diye..
Ama ben ona hamileyken hastanede 2 gün baktım, evime de getirip baktım.. Bebeğin doğumunda ablam ile ortalık karıştırmasa yine bakacaktım..
Kısacası anlatamayacağım sıkıntılar yaşadım.. Af için bilmiyorum..
Sadece anneme üzülüyorum, bana yeterince sahip çıkmasada..
Bu olay ekim 2014 te oldu yani 20 ay önce..İçinden gelmiyorsa kendine biraz daha zaman tanı. Annene de anlat böyle bunları, zamana ihtiyacım var de.
Çok haklısın hissettiklerinde. Ama aileyi silip atmak malesef hiç kolay değil.
Bu olay ekim 2014 te oldu yani 20 ay önce..
Annemle de sırf kırmayayım onu diye ilk zamanlar yani 6-7 ay konuşmadım..
Son zamanlarda ablan rüyalarında görüyormuş seni, ablan seni özlemiş, konuşsa benimle konuşmak istiyorum vs acıtasyonları yapıyormuş, ama Seph ilkkez değil beni delirtmesi.. Hep alttan almakta olan ben, rencide edici, onur kırıcı o..
Ben annemi silmedim ki.. Sadece kırgınlık kırıntıları daha yeni toparlanıyor..
Bu dediğin aile meselelerinde zor Tantanisciğim.. Yani kuzen falan tamamda, kardeşlik durumunda zor..Kesinlikle. Ben de bu yüzden küslüğün gereksiz gerginlik yarattığını düşünüyorum. Yüz yüze gelmemek için çabalamaktansa Selamını verir kafamı çeviririm daha kolay.
Ablam ve kardeşim ilk kez yapmıyor bunu, birbirine küserler ben barıştırırım kabak bana patlardı.. Demin yazdım, hep level atladı sorunlar.. En sonunda alışılmışın dışında tavır göstermem, yeter be demem suç oldu..Diyorum ya burdan bakınca gayet haklı görünüyorsun. Kırgın olman çok normal. Ama inan eninde sonunda hafifleyecek. Bundan 7-8 sene önce geçtim aynı dönemden. Ben hiç küsmedim ama o kırgınlık çok uzun sürdü. Hala aklıma geldikçe boğazım düğümleniyor, gözlerim doluyor. Hak etmediğim şeyler yaşadım. Ama abim, ablalarım sonuçta. Bitti geçti gitti diye kendimi avutuyorum. Tekrarı olursa ya da olsaydı ne yapardım, ne düşürnür, nasıl davranırdım kestiremiyorum.
Annenin isteği de çok normal. Hangi anne çocukları birbirine kırgın olsun ister ki? Onu da anlamak lazım.
Ama sen kendine biraz daha zaman ver. Birkaç ay daha düşün bu konuyu, bakalım birazcık da olsa hafifleyecek mi kırgınlığın. Şu durumda adım atarsan daha çok üzüleceksin gibi geliyor bana.
Ablam ve kardeşim ilk kez yapmıyor bunu, birbirine küserler ben barıştırırım kabak bana patlardı.. Demin yazdım, hep level atladı sorunlar.. En sonunda alışılmışın dışında tavır göstermem, yeter be demem suç oldu..
Teşekkür ederim bu arada.. Çevremde kimse bilmez bu derdimi.. Akrabalar bile bilmiyormuş, annem gizliyormuş.. Herkes soruyor ama gidesim yok işte.. Görmek istemiyorum onları
Biz yedek plânmışızHiiiii, bizden gizli neler konuşulmuş....
Yok bende sizle yeni öğrendimHiiiii, bizden gizli neler konuşulmuş....
Tamam o halde
Acil şifalar dilerim Sep. Neyi varmış? Biran önce iyileşir umarım.Çok sevdiğim, anane dediğim bir teyzem yoğun bakımdaymış. Şimdi aldım haberini, dondum kaldım
Acil şifalar dilerim Sep. Neyi varmış? Biran önce iyileşir umarım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?