Sakın öyle düşünmeyin. Hayatta tek bir mutlak son var: ölüm. Hayatta olduğumuz sürece sevmeye sevilmeye, hayata tutunmaya devam ediyoruz. Ömür boyu mutsuz olmayı, çocuğunuzu böyle bir ortamda bu zihniyette bir adamla büyütmeyi göze alıyorsanız her türlü hakarete ve aşağılanmaya hazır olmalısınız. Bunları bilerek bir karar almanızı öneririm.Yemin ederim daha iyisi satırlar açıklayamazdı. Bu yıl içinde boşanacağız o yüzden daha çok kadınla ve evli insanların neler yaşayıp yorum yapacağını bildiğimden yazdım. Ben ksuurluyumuşum da o beni kabul etmiş ben çok haksızlık etmişim gibi düşünüyorum. Mesela olayı atlattıktan beş yıl sonra bebeğimden utanır yeni ilişkiye başlayamaz gibi geliyor iç düşüncelerim bunlar saklayamayacağım
Eşiniz eski ilişkinizi bir açık olarak görüp size karşı kullanmış, bu çok üzücü bir durum. Eğer kabullenemeyeceği bir durum olsaydı zaten evlenmezdi sizinle. İnsan eşini bu şekilde bel altı vurmaz , vuruyorsa eş değildir bence.1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
çok çirkin şeyler bunlar. Bebeğiniz var anlıyorum ancak bu adamdan bir cacık olmaz, bu hakaretleri sineye çekmeyin derim. Evle ilgisi yok eşiniz vicdansız maalesef1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
Ben evliyim eşim bana küfretmez,ne demek normal!! Benim de eşimin de sevgilisi olmuş geçmişte, kimse kimseye ima yapmaz, çok çirkin şeyler bunlar ya, bir de evladınız var,insan ondan utanırBen doğru olanı yapıyorum değil mi. Evlilik bu değil bana sürekli sen ne sanıyordun ki evliliği herkes karısına küfür edebilir bunlar aşılmayacak şeyler değil özür dilerim geçer fakat sen nasıl geri getireceksin ben senin özelin de değilim ilkin de diyordu sürekli. Ve işinden dolayı evliliğimiz ilk yılı sürekli olarak ailesinin evinde kalalım isterdi
Ben de A anna anna 'nin yorumuna katılıyorum. Kopamıyorsunuz çünkü eşiniz sizi yıllardır manipule eden büyük bir narsist pislik. Aynı durum babamda da mevcuttu. Kendimi bildim bileli babam anneme küfreder asagilardi. 28 yıl sonra boşandılar. Annem meslek sahibi oldu, dimdik ayaklarının üzerinde. Biz 5 kardeşiz. Keşke daha önce bosansaydi da bizde bu denli psikolojik sorunlar olusturmasaydi. Eşiniz ne iş yapıyor, siz ne iş yapıyorsunuz bilmiyorum ama eşinizin kesinlikle bir aşağılık kompleksi var bence. Ya mesleki açıdan ya da dış görünüş vs açısından ondan üstünsunuz. Sizi nişanlıyken "herseye rağmen" kabul edip peşinizden koşup elde edene kadar kandırdı. Elde ettikten sonra size, yani ondan üstün olan birine işkence etmenin tadını çıkarıyor. Hiç bir erkek eşine or.. Demez. Görmediğim çocuğun parasını vermem demez. Sizi her fırsatta asagilayip kendinizi değersiz hissetmenizi sağlıyor ve bu konuda gayet başarılı olmuş. Sadece bekaretiniz sorun olsaydı insan gibi gelip, bak ben sevgiliyken aşarım sandım ama yapamadim özür dilerim, yollarımızı ayıralım derdi. Bununla tehdit etmezdi sizi. Bu kesinlikle hastalıklı bir düşünce. Çocuğunuzla daha mutlu ve sağlıklı bir hayat için onsuz yeni bir başlangıç şart.Peki bir şey soracağım bu kadar rezilliğin içinde ki buraya yazdıktan sonra daha da farkına vardım neyin içinde olduğumu. Neden kopamıyorum neden tiksinip kafamda bitiremiyorum sizce
Buraya yazarken bu kadar iç sesim düşünceleriyle karşılaşacağımı bilmezdim. Gerçekten hastalıklı bir düşüncedeydi ve bana ayrıyken rahimin hafızası olduğunu bebeğimizin eski sevgilime benzediğini iddia etmişti alkol aldıktan sonra
Rica ediyorum bir an önce psikolojik yardım alın, size ettiği küfürler, hakaretler zaten çirkin ama hadi size söyledikleri için tiksinmediniz evladınız için söyledikleri de mi tiksindirmedi ?Peki bir şey soracağım bu kadar rezilliğin içinde ki buraya yazdıktan sonra daha da farkına vardım neyin içinde olduğumu. Neden kopamıyorum neden tiksinip kafamda bitiremiyorum sizce
Hâlâ eşinize karşı sevgi hissediyor musunuz? Size karşı olan davranışları şimdi nasıl? "Ben değişeceğim, tekrar mutlu olacağız" diyor mu ağzından güzel sözleri çıkıyor mu? Eğer böyle değilse affetmeyin.1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?