duyarsız bir milletiz diye başlayayım.. avm lerde çok sık karşılaşıyorum mesela, çocuk ağzını ayıra ayıra ağlıyor ama anne vitrine bakmaya devam ediyor.. ya da kucağına alıp sinirle onu bağırta bağırta taşımaya çalışıyor.. toplu taşımaya biniyorsun çocuk bağırıyor annenin şeyinin umuru değil, uçağa biniyorsun çocuk yine bağırıyor anne uyuma modunda, yolda görüyorum çocuk kendini yerlere atmış anne ağzına çakma derdinde.. ama sor onlara herkes şahane anne kimse eline tablet vermiyor, ama kimse çocuğuyla tek kelime konuşmuyor.. nasıl gönlü yapılır, zor anlarda dikkatini ne dağıtır, ağlamaması için ilgisini çekecek bir kaç oyuncağı ya da kitabı çantaya atmak gibi pratik çözümlerle ilgilenmiyorlar.. hatta geçen hafta avm de 5-6 yaşlarında bir oğlan çocuğu balon istediği için krize girdi, annesi suratıma bakıp sırıtıyordu yahu.. en sonunda çocuğu yerde sürükleye sürükleye gittiler.. neyse ne diyorduk, insanlardan nefret ediyorum ben yahu..
Aslında kastettiğiniz umrunda olmayan anneler anlıyorum ama görünce
Başıma geleni anlatayım dedim :)
avmde alakasız bir şekilde girdiğimiz kıyafet mağazasında birden karşınıza jelibonlar çıkıyor.
Bizim velet çok bilmiyordu paketli gıdayı. Bir kaç kere o jelibonlar için kendini yerden yere atarak ağlayan çocuklar gördüğü oldu ve bilin bakalım ne oldu :) taklit etti.
Tadını, kıvamını, ne olduğunu bilmediği bir şey için ağlayan bir çocuk hayal edin. Şok oldum. Valla gülmüş bile olabilirim sinirden emin değilim.
Ve ne dediysek kandıramadık. Düşünün telefondan çizgi film açmayı reddediyor çocuk o derece. Alıp eline verip sustursam o kazanacak.
Ver her istediğini bu şekilde elde edecek. Sürükleyerek götürsem yapamam.
O iç geçire geçire hıçkıra hıçkıra ağlarken anlatmaya çalıştım. Almayacagımı, güzel bir şey olmadığını. Yanına oturdum. Ve neredeyse 20 dk kriz anları.
Mağaza çalışanlarının hediye edelim baskısı. Etraftakilerin kınama bakışları.
Biri gelip kağıttan uçak uzatsa beni didik didik edeceğine belki çözülecek mesele :)
He ne oldu? Bir daha yapmadı. Çünkü degil 20-30 dakika, 20 saat ağlasa vazgeçmezdim.
Etrafa rahatsızlık verdim epey ama inanın topluma düzgün, faydalı olsun diye :)