Muhtaç olana ‘şükür be, ben onun gibi değilim’ demek resmen vicdansızlığın dik alasıdır.
Muhtaç olanı görüp çabalamak, onunla senin arandaki farkı azaltmak, bunu kitleler haline getirip herkesin belirli bir düzeyi yakalamasını sağlamak ve en temelinde ‘muhtaç’lığı kaldırmak değil midir esas insanlık, biz mi yanlış biliyoruz ya?
Konu sahibi arkadaşım, şimdiden asabım bozuldu.
Ülkemde çocuklar aç, insanlar yokluktan intihar ediyor, el kadar bebekler dünya para olan hastalıklarının ilacına ulaşamıyorlar, asgari ücretli resmen ipte cambaz gibi hayat yaşıyor vs.
Allah canımı alsın kendim için bir tek endişem varsa, ben yukarıda saydığım insanlar için deliriyorum, interneti çekmediği için dağa yürüyen çocuklar, eğitim vermeye yine sıcağın altında dağa çıkıp da kalp krizi geçirip yaşamını yitiren öğretmen gibi niceleri için.
Ben internete her yerden, klozetten bile ulaşırken, neden ya neden!!!
Alım, satım gücü hepsi hikaye.
Önce hepimiz insan olabilirsek, bunlara ancak çözüm üretebiliriz, bazılarımız daha insan malum kanun ve devlet gözünde.