Siz olsanız çocuk yapar mıydınız?

Hatiiii .!.:

Herkese selamm, aklıma takılan bir konu var sizin de fikirlerinizi almak ve farklı bakış açıları kazanmak istediğim için başlık açıyorum :)

Biz eşimin işi sebebiyle 3 yıllığına yurt dışına taşınacağız. Gideceğimiz ülke Çin, uçakla 10 saat ve ailelerimiz bu süreçte bizi ziyarete hiç gelmeyecekler. Hem vize problemi var hem de benim annemin uçak fobisi var.
Ben normalde çalışan bir insanım ama eşimden ayrı kalmak istemediğim için işi bırakacağım.

Biz bu yurt dışı işi olmadan hemen önce çocuk düşünmeye başlamıştık. Neredeyse 30 yaşındayım. 3.5 yıllık evliyiz. Eğer bu planımızı ertelersek ve geri döndüğümüzde çocuğumuz olursa ben en erken 34 yaşımda anne olmuş olacağım. Çevremde herkes tahammül seviyesinin o yaşlarda çok azaldığını ve çok zorlanacağımı söylüyor. Döndüğümde çocuk yaparsak işe de çok uzun zaman ara vermiş olacağım nerden baksanız 5 yıl. Bu özel sektör için çok çok uzun bir süre. Yani her türlü o 3 yıllık arada çocuk yapmamız çok mantıklı gibi duruyor, hemen gider gitmez değil de 1-2 yıl sonra bile olsa döndüğümde hemen iş bakmaya gidebilirim annem bakım konusunda yardımcı olur.

Ama bi yandan da hiç desteksiz çocuk bakmak, tamamen yabancı bir ülke, dilini kültürünü hiç bilmiyoruz (ben dil kursuna yazılacağım ama sonuçta yabancıyım her türlü), ne bileyim hayattan soğuyacak kadar zorlanır mıyım acaba. Eşim ev işinde bana yardımcı olur, çocuk bakımında da destek olur tabi ama ben yeni anne olucam o da yeni baba. İkimiz de sudan çıkmış balığa döneceğiz. Eşimle bunları konuşuyorum ben her türlü sana destek olurum günlerce işe uykusuz gidebilirim vs diyor ama uzaktan davulun sesi hoş geliyor böyle konuşması kolay şimdi

Bir yandan çok mantıklı geliyor gelen giden yok çocuğu şöyle tut böyle yap diyen teyzeler yok, gereksiz ziyaretçiler yok diyorum, bir yandan da aman boşver gez toz kocanla rahat rahat, dönünce annen yanında olur herkes artık 35'ten sonra çocuk düşünüyor zaten diyorum.

Siz olsanız ne yapardınız, bana verebileceğiniz öneriler var mı?

Genişletmek için tıkla...

Hatiiii .!.:

Herkese selamm, aklıma takılan bir konu var sizin de fikirlerinizi almak ve farklı bakış açıları kazanmak istediğim için başlık açıyorum :)

Biz eşimin işi sebebiyle 3 yıllığına yurt dışına taşınacağız. Gideceğimiz ülke Çin, uçakla 10 saat ve ailelerimiz bu süreçte bizi ziyarete hiç gelmeyecekler. Hem vize problemi var hem de benim annemin uçak fobisi var.
Ben normalde çalışan bir insanım ama eşimden ayrı kalmak istemediğim için işi bırakacağım.

Biz bu yurt dışı işi olmadan hemen önce çocuk düşünmeye başlamıştık. Neredeyse 30 yaşındayım. 3.5 yıllık evliyiz. Eğer bu planımızı ertelersek ve geri döndüğümüzde çocuğumuz olursa ben en erken 34 yaşımda anne olmuş olacağım. Çevremde herkes tahammül seviyesinin o yaşlarda çok azaldığını ve çok zorlanacağımı söylüyor. Döndüğümde çocuk yaparsak işe de çok uzun zaman ara vermiş olacağım nerden baksanız 5 yıl. Bu özel sektör için çok çok uzun bir süre. Yani her türlü o 3 yıllık arada çocuk yapmamız çok mantıklı gibi duruyor, hemen gider gitmez değil de 1-2 yıl sonra bile olsa döndüğümde hemen iş bakmaya gidebilirim annem bakım konusunda yardımcı olur.

Ama bi yandan da hiç desteksiz çocuk bakmak, tamamen yabancı bir ülke, dilini kültürünü hiç bilmiyoruz (ben dil kursuna yazılacağım ama sonuçta yabancıyım her türlü), ne bileyim hayattan soğuyacak kadar zorlanır mıyım acaba. Eşim ev işinde bana yardımcı olur, çocuk bakımında da destek olur tabi ama ben yeni anne olucam o da yeni baba. İkimiz de sudan çıkmış balığa döneceğiz. Eşimle bunları konuşuyorum ben her türlü sana destek olurum günlerce işe uykusuz gidebilirim vs diyor ama uzaktan davulun sesi hoş geliyor böyle konuşması kolay şimdi

Bir yandan çok mantıklı geliyor gelen giden yok çocuğu şöyle tut böyle yap diyen teyzeler yok, gereksiz ziyaretçiler yok diyorum, bir yandan da aman boşver gez toz kocanla rahat rahat, dönünce annen yanında olur herkes artık 35'ten sonra çocuk düşünüyor zaten diyorum.

Siz olsanız ne yapardınız, bana verebileceğiniz öneriler var mı?
[/QUOTE
Çok istemiyorsan ki bence istemiyorsun gibi yapma bence.çok isteyen bu kadar enine boyuna düşünmüyor zaten.amann boşver.bu yaştan sonra insanın ruh hali yaşadığı olaylardan etkilenmiyor zaten.boşu boşuna sıkıntı yaşama senelerce.

Genişletmek için tıkla...

Hatiiii .!.:

Ayy bu site cidden beni şaşırtıyor, çok mutlu oldum şu an :) Biz Yanghzou şehrinde yaşayacağız, sağlık sistemiyle ilgili çok bir şey bilmiyorum şu an, gördüğüm kadarıyla devlet hastaneleri ve özel hastaneler var bizdeki gibi. Devlet hastanelerinde ingilizce bilen personel yok deniyor. International hastanelerde mutlaka doğum yapın demiş diğer expat yabancılar. Yanghzou'da da herhalde international hastane yokmuş, Şangay'a git diyorlar hastane için. Şangay'la arası hızlı trenle 2, arabayla 4 saat, doğum da o kadar planlı bir şey değil sonuçta. Bilemedim okuduklaırım bu şekilde :) Bir de dil öğrendiniz mi, 1-1.5 yıl içinde yoğun bir kursla öğrenilir mi sizce?

Genişletmek için tıkla...

CiRiLLA .!.:

Anne baba evde o ulkenin dilini konusamiyorsa gordugum hic bir cocuk kendi kendine konusmaya baslar baslamaz ögrenmiyor. O ulkede dogmus buyumus kreşe baslamiş ve egitim almis cocuk dahi yetersiz dilden sinif tekrari yapiyor. 3 senede çince konusmaya baslayabilecek zeki bir cocuksa orda dogmasa da öğrenir.

Genişletmek için tıkla...

Hatiiii .!.:

Bir de dil öğrendiniz mi, 1-1.5 yıl içinde yoğun bir kursla öğrenilir mi sizce?

Genişletmek için tıkla...