- Konu Sahibi BlackandBlack
-
- #21
Başınız sağolsun. Çok üzüldüm. Sanırım bu acının sızısı hiç geçmiyor.Acı yarıştırmıyorum sizin için söylüyorum. 3 yaşındaki kızımı kaybettim 5,5 sene önce. Seni asıl anlayacak ve sana ablalık yapıp tavsiye verecek kişilerden biriyim o yüzden diyorum.
Yine de sen bilirsin canım. Acını yaşama şeklin için kimse seni eleştiremez. Gitmezsende telafisini yaparsın belli ki anlayışlı insanlar. Bunun için yardırganacağını düşünüp daha da strese girme.
Acı yarıştırmıyorum sizin için söylüyorum. 3 yaşındaki kızımı kaybettim 5,5 sene önce. Seni asıl anlayacak ve sana ablalık yapıp tavsiye verecek kişilerden biriyim o yüzden diyorum.
Yine de sen bilirsin canım. Acını yaşama şeklin için kimse seni eleştiremez. Gitmezsende telafisini yaparsın belli ki anlayışlı insanlar. Bunun için yardırganacağını düşünüp daha da strese girme.
Allah razı olsun.Sizin de başınız sağ olsun. Çok üzüldüm sizin için deEvet, toparlandım ama yine de evladımı kaybettiğim gün yaklaşınca 3 yıl öncesine geri dönüyorum. Dediğiniz gibi beni en iyi anlayacak olan insanlardan birisiniz. Ben öyle yazınca bu acıyı yaşamamış biri olarak yazdığınızı düşünmüştüm...
Allah razı olsun. Şükür ederek elimizdekinin kıymetini bilerek anı yaşıyoruz diyelim :)Başınız sağolsun. Çok üzüldüm. Sanırım bu acının sızısı hiç geçmiyor.
Ya ne güzel anlatmışsınız. Benim de şuan yaşadığım şey tam da bu... 22 aylık bir oğlum var. Doğduğundan beri istisnasız her gün ona sarılıp, kokusunu içime çekerek Yaradana şükrediyorum onu bana verdiği için. Çok şükür, bin şükür bu günümüze...Allah razı olsun. Şükür ederek elimizdekinin kıymetini bilerek anı yaşıyoruz diyelim :)
Yoksa her geçen gün yanınızdakilerin günlerini kahkahalarını büyümesini eğlenmesini kaçırıyorsunuz.
Büyük muydu biraz bebeginiz karşı tarafa söyleyin durumu anlayışlı karşılarlar diye umuyorum
Merhaba,
Çok uzatmadan hemen konuya girmek istiyorum. 3 yıl önce 8 Eylül'de bebeğimi kaybettim. Çok şükür şuan sağlıklı bir bebeğim var ama acısını hala yaşıyorum ilk göz ağrımın... Bu hafta sonu eşimin kuzeninin kızı evleniyor 8 Eylül'de. Eşim ve benim için gerçekten çok önemli insanlar. Kaybettiğim bebeğimi bile onlar yıkadı, defnettiHem en acı hem de en mutlu günlerimizde hep yanımızda olan bir aile.
Ama ben Cumartesi günü, oğlumun doğum/ölüm yıl dönümünde düğüne gitmek istemiyorum. Eşim de diyor ki başkası olsa gelme derim ama bu aile bizim için önemli, o yüzden gelmen gerekiyor diyor. Siz olsanız ne yapardınız?
Amin canım Allah sabırlar versinEvet, büyüktü. 36+1'de her şeyi hazırken ve tüm eksiklerini tamamladığım günün ertesi günü kaybettimRabbim kimseye evlat acısı yaşatmasın... Acıların en büyüğü olsa gerek...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?