siz olsanız ne yapardınız?

K

kelebekse38

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
30 Ağustos 2010
545
0
46
Ankara
arkadaşlar iyi akşamlar benim 10.ayına girmiş bi kızım var ve kızıma kendim bakmak için 2 yıl ücretsiz izin aldım eşimin tayini nedeniyle küçük bir ilçede yaşıyoruz ben nisan mayıs gibi tekrar başlamak istiyorum işe.çünkü evde çok bunaldım hiç bir sosyal hayatım kalmadı bir de para kazanmakta istiyorum ya ihtiyaç yok allaha şükür ama ne bileyim şimdi bakıcı bulacam başlayınca ama kızıma da kıyamıyorum ne gerek var diyorum eşim de niye başlayacaksın otur bak kızına 2 yıl diyo şimdi bu nisanda başlarsam 10 ay kullanmış olacam iznimi
tecrübeli anneler yardımcı olur musunuz bana siz olsanız ne yapardınız?
 
ben olsam kızımı bakardım...bir bebek annesinin sevgisiyle onun sımsıcak kucağında büyümeli...her zaman çalışabilir, para kazanabilirsiniz ama bebeğiniz bir kez o devreleri yaşıyacaktır....herşeyden önce Onun ruh ve beden sağlığının en iyi şekilde gelişmesinde Annenin yeri tartışılmaz...benden size nacizane tavsiye bebeğiniz önceliğiniz olsun, sonraki yıllarda kızınız bunu size hatırlatıp yüreğinizde bir sızı oluşturabilir....bu durumu ben ve kızım yaşadık, zira o yıllarda ücretsiz izin diye birşey yoktu maalesef...siz var olan bu imkanlara sahip iken tadını çıkarın....
bebeğinizi sağlıkla büyütmeniz dileğiyle..
 
Son düzenleme:

Bence tecrübeli annelerden önce çalışan annesi olan çocuklardan yardım istemelisiniz ki psikolojiyi daha iyi anlamak açısından
Ben 25 yaşındayım annem devlet memuruydu hep çalışırdı...Tabi o yıllarda kreş falan olmadığı için babaannem bakmış bana izmirde oturuyorduk babaannem manisa idi 1aylıkken gitmişim annem ve babam hafta sonları gelip gördü beni 5 yaşına kadar...

O ayrılış sahnelerini anlatamam size saklambaç oynardık ben ebe olurdum gözlerimi yumardım annem ve babam saklanırdı sonra onları aramaya koyulurdum bütün evi gezerdim ama bulamazdım giderlerdi...Sonra ve elini ağlama krizleri..
Sonraları okula başladım eve geldiğimde zile basma lüksüm bile yoktu herşeyi kendim yapmak zorunda kalırdım...


Her neyse çok uzattım kusura bakmayın şu an üniversite mezunuyum evliyim eşim polis benimde sırf özel sektörde çalışmak istemediğim için iki yıldır kpss ye hazırlanıyorum tek düşüncem bebeğim olduğu zaman en az iki yıl bakmak istemem ilk adım atmasını ilk anne demesini ilk emeklemesini görmek istiyorum bence birde bu açıdan düşünün ve bebeğinizi sağlıkla huzurla bakmaya devam edin...
Muhakkak evlat ıcın daha rahat bır hayat ıcın calısmalıyız ama temel zamanlar psikoloi için çok önemli diye düşünüyorum...
 
Eğer imkanınız elveriyorsa çalışmaya başlamayın derim ben.
Benim çalışmaya başlamam gerekiyordu daha doğrusu ücretsiz izin hakkım yoktu
o zamanlar.Olsaydı kullanırmıydım evet onca borca rağmen kullanırdım.
 
Son düzenleme:
bu konuda benim kafam şimdiden çok karışık
evleneli 1 yıl olmadı, henüz hamile bile değilim.
tabi ki çocuğum olsun istiyorum
ben de kamudayım ama 2 yıl işten kopmak bana çok uzun geliyor.
bir yandan da, bebeğime kendim bakmak isterim.

merverdem bence ekstrem bir örnek, malesef anne babası yanlış bir yöntem seçmişler.
çocuğu haftaiçi bırakıp hiç görmemek, haftasonu almak tasvip edilecek bir şey değil.

bence annenin ruh sağlığı çok önemli.
çalışmak sizi aktif kılan, kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlayan bir şey.
eğer işten döndüğünüzde çok yorgun olmayacak, çocuğunuzla iyi zaman geçirebilecekseniz
uykusuz geceler geçirip işe gittiğinizde sinir küpü olmayacaksanız
çalışmaya başlayın.
 
İhtiyacınız yoksa, izin almışsanız neden 2 yıl o çocuğa bakmak yerine sıkıntınızdan dolayı çalışmayı tercih ediyorsunuz anlayamadım.

Sosyal yaşamınız canlansın diye, anneye ihtiyacı olan bir bebeği bakıcıya teslim etmek ne kadar doğru?

Bebeğinizle birlikteykende sosyal yaşamınızı canlı tutabilirsiniz.

Çalışmak sosyal yaşam değildir ki; çalışmak özgürlük verir ama yorar, sosyal yaşamı kısıtlar, kendine ayırdığın vakit azalır v.s..
 
konu sahıbı sızsın yerınızde olsam kesınlıkle ucretsız ızne devam ederdim hem hangi ildesinizki bu kadar eve kapalı kaldınız...
bakın havlarda yavas yavas ısnacak
alın evladınızı cıkın dolaşın
hatta bence ne yapın biliyomusunuz ücretsiz iznizizin bitimine yakın bide ikinciye hamile kalın...
benim evladım olsa eminim bunu yapardım
onu edinmek için döktüğüm emek para sabırın sonunda her anımıonunla gecirmek isterdim
bi sabinin annesinden başka kime ihtiyacı olabilirki....
 
ben her zaman kadınların çalışması taraftarıyım ama ihtiyacı yokken,belirli bir vakte kadar bebeğine bakmak istemeyenleri hiç anlamıyorum.n anneler var ihtiyaçları olduğu için 2 aylık bebeklerini bırakıp ağlayarak işe gidenbazı anneler de keyfiyetten 40 günlük bebeklerini bırakıp işe gidiyorlar
 
İlk 6 yaşına kadar karekter oluşumu gerçekleşiyor beslenmesi şekilleniyor,çocuğun duygusal dünyası nasıl gelişir bilemiyoruz ya positif bir insan olur yada depresyonlu, biz 3 kızdık annem hep işiyle yada babamla meşguldü pek bizimle ilgilenmedi gerekçeside siz zaten herşeyi hallediyordunuz hiçte öyle değil bütün sorumluluk ablamın üstüneydi bir gün bu gün okul nasıldı arkadaşlarınla iyi geçiniyormusun sorusu sorduğunu hatırlamam karın doyurmak yeterli değil
 
eğer paraya ihtiyacın yoksa kesinlikle kızına bak derim.kızının hatta senin en güzel en özel dönemleri tadını çıkar anneliğin.
 
Çok sıkıntılı bir durum...
Çalışmayı istemek hakkınız, ancak çalışmaya başladığınızda evladım gözümde tüttü keşke iznimi sonuna kadar kullansaydım deme ihtimalinizi de unutmayın....
Bebeğiniz kaç aylık bilmiyorum ancak evde kendinize meşgale üretebilirsiniz, el becerinizi ortaya serecek işler üretebilirsiniz...
Sizin gibi bebeğine bakmak için izne ayrılan annelerle bir gün düzenleyebilirsiniz....
Çünkü eşiniz de çalışmaya başlamanıza pek sıcak bakmıyor, işe başlayıp ay yoruldum, ay uykusuzum derseniz tepkisel bir eşle de karşılabilirsiniz....
 
Ben sizin yerinizde olsam çocuğumu bakıcıya emanet etmek yerine 2 yıl ücretsiz iznimi kullanır, sonrasında evladımı iyi bir kreşe yerleştirip iş hayatına geri dönerdim. Annenisiniz biraz daha dişinizi sıkabilirsiniz. Bakınız ben 5 yıldan fazladır dişimi sıkıyorum niye? evladım için...
 
Özel sektör demek sömürü demektir. Günde 10 saatlik mesaim var üstüne gidiş geliş 1,5 saatten 3saat daha koy. Toplam 13 saat doğacak çocuğumdan ayrı kalacağım. Hemde henüz 3 aylıkken. Süt kuzusuyken. Ana kucağına ihtiyacı varken. Çünkü yasa böyle diyor 16 hafta izin veriyor. 6 ay ücretsiz izin kullanabilirsin aama sonra işsiz kalma ihtimalin yüksek bi bahaneyle yol verirler adama. Sence sırf keyfimden böyle bir şey yapar mıyım? imkanım olsa bir dakika ayrı kalır mıyım? Yapma lütfen onunla geçireceğin her saniye kokusunu içine çek ve bu zamanın değerini bil.
 

erzincandayım da bunun ille bi ilgisi yok bu havalarda çocuğu alıp kendime sokaklara atacak halim yok herhalde üztelik çocuğun düzenini oluşturmak için günün büyük bölümünü evde geçirmek zorunda kalıyor insan uyku saati,mama saati,banyo saati gibi
çocuğunuz olmadığı belli davulun sesi uzaktan hoş geliyor tabi......
ikinciye mi allah korusun o kadar yakın zamanlarda çocuğa nasıl verimli olabilir ki insan
 

herşey planladığım gibi giderse evlendikten 2 yıl sonra anne olmak istiyorum zaten 4 ay ücretli iznim olucak o paraya dokunmıcam, üstüne 2 yılda ben alıcam ücretsiz izin yani toplamda nerdeyse 2,5 yaşına gelmiş olucak bebişim, evdeki hesap çarşıya uyar umarım :)
bence sende bebeğini büyüt bi süre nasıl olsa memurmuşsun kadron sabit iş bulma derdin yok
 
maddi sıkıntın yokmuş bende bebeğine kendin bak diyorum 2 yıl sonra işinde hazır zaten.çocuğunu başkasına emanet edeceğine sen bak büyüt hem için rahat etsin hem de en güzel zamanlarını görmüş olursun
 
eğer para sıkıntın yoksa 2 yaşına kadar çalışma derim bende.Benimde 10 aylık bir oğlum var ve ben 3 aylıkken işe döndüm.10 saat çalışıyorum eve gittikten sonra birlikte geçirdiğimiz süre maksimum 2 saat.Yavrumun hiç bişeyine şahit olamıyorum annem telefonla arıyor mert adım attı mert onu yaptı mert bunu yaptı diye.İnan çalışmaya mecbur olduğum için bazen kahrediyorum.Oğlum büyüyor ve ben hiç bişey yapamıyorum.O yüzden bence böyle bir şansın varken değerlendir cnm.
 
ben çalışan bir anneyim.

bebeğimi 4 aylıkken bırakıp çalışmaya başladım. şartlar yüzünden. oğluma babaannesi baktı. çok güzel baktı. hakkını yememek lazım.
ama annenin yerini kimse tutamaz. oğlum 3 yaşına gelince babaanne bakamayacağım dedi.
3 yaşında her sabah 6.30 da yataktan kaldırıp kreşe yolladık. tam 2 ay gitmiycem diye ağladı.
akşam bakıcı karşıladı oğlumu.

şimdi oğlum 6 yaşında.

kreşte ve okulda çevresinde çalışan annelerin çocukları olunca rahat.

fakat apartmanda çalışan anne yok. genç evhanımları var.

akşam üzeri hepsi çocuklarını alıp dışarı çıkıyorlar. benim oğlumda bakıcı ile çıkıyor. beraber oynuyorlar.
geçen yaz bir akşam eve yarım saat erken geldim. oğlum koşarak yanıma geldi. bütün arkadaşlarını bagırarak yanımız çağırdı.
"BU BENİM ANNEM, BU BENİM ANNEM" deyişini görseydiniz ağlardınız.

anne olmak zor. bunalmanızı anlıyorum. ama en azından 4 yaşına kadar siz bakın. çocuğun hayatına bakım ve terbiye açısından ne kadar az kişi girerse o kadar çok yarar olur. tek elden terbiye edilmiş ve kişilik kazandırılmış olur.

sıkıntıyı geçirmek için, hobilerinizi geliştirmeye yönelin. elişi, yemek, kitap, sinema gibi evde yapabileceğiniz şeyler olabilir.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
BBEBEKLE BOŞANMAK
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
2K
ndemir37
N
Malatya Doğu Fertil Tüp Bebek Merkezi ile ilgili bilgisi olan veya daha önce tedavi olan var mı?
Yorumlar
0
Görüntüleme
268
goodheartedgirl
Bütün Hayatımızı Etkileyecek Bir Kararı Veremiyorum Siz Olsanız Ne Yapardınız ?
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
2K
akrephanim
2. çocuk için kafa karışıklığı
6 7 8
Yorumlar
143
Görüntüleme
5K
eskielma
E
M
Çift kişilik yalnızlık
3 4 5
Yorumlar
80
Görüntüleme
4K
umutluev
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…