Yakın arkadaşım psikolog ama çok pişman....hastanelerde çalışamıyor çünkü yüksek lisans istiyorlar ve maddi gücü yok bunu karşılayacak....rehabilitasyon merkezinde çalışıyor parası iyi değil ve boş saati nerdeyse yok o kadar somuruMerhaba herkese,
Daha önce de soru sorduğum bir konuda fikirlerinize başvurmak istiyorum.
Ben bir yayınevinde editör olarak çalışıyorum yaklaşık iki yıldır, edebiyat mezunuyum. Çocukluğumdan itibaren edebiyatla haşır neşir olduğum için, sevdiğim bir iş diyebilirim. Ofiste çok az kişi çalışıyoruz. Yayınevi sahibiyle de aramız %80 iyi diyebilirim. Adamın niyeti, her şey biraz daha oturduktan sonra kendi köşesine çekilip hemen hemen her şeyi bana bırakmak. Devamlı yazar-çizer insanlarla beraber olduğumuz için bu anlamda bir çevre edinmek de kolay olabiliyor haliyle. Bir şey yazmak, yayınlatmak vs benim için kolay olabiliyor.
Olumsuz taraflarına gelecek olursak, işin maddi boyutuyla ben ilgileniyorum, iş tanımım olmamasına rağmen. Haliyle ay boyu kaç iş yaptığımı hesaplayarak geçiyor zamanım, bu anlamda üzerimde büyük bir ağırlık hissediyorum, her şeyin bana bağlı olması hoşuma gitmiyor, parasal konularla uğraşmak istemiyorum. Büyük bir yayınevi de olmadığı için, uzun vadede o kadar da güven veren bir yer değil, belki de batıp gidebilecek bir yer. Aldığım ücret de asgari ücretten bir miktar daha fazla.
Soruma gelecek olursak, yıllardır içimde kalan ve eğer bu alanda çalışırsam kendimi gerçekleştirmiş gibi hissedeceğim bir bölümde okumak için yeniden sınava girmek istiyorum: Psikoloji.
Gözümü karartıp sınava hazırlansam -kazanabileceğimi düşünüyorum- 4 yıl okusam, 2 yıl da yüksek lisans desek, 32-33 yaşıma geleceğim, ki klinik psikoloji yüksek lisans alımlarının oldukça az olduğunun farkındayım. Ayrıca, bu mesleğe bir 8-10 yıl kadar geç başlamış olacağım. Okuduğum bu 6 yıl boyunca da para harcayacağım haliyle, ailemin bunu kaldıracak bir gücü yok. Benim şu an halihazırda birikmiş bir miktar param var, okurken en azından 3-4 yıl yetebilecek bir para. Şu anki işimle beraber yürütemeyeceğim için işten çıkmam lazım bu sürece başlamak için.
Yani bir tarafta %70-80 memnun oluğum bir iş dururken, diğer tarafta okumazsam ilerde çok pişman olacağımı düşündüğüm, belirsizliklerle dolu, maddi anlamda da zorlayıcı bir yol var.
Siz olsanız ne yaparsınız?
Fikirlerinizi belirtirseniz memnun olurum.
Şimdiden teşekkür ederim.
şimdi siz önerince baktım 49 yaşında meslek değiştirmiş.Rahmetli Doğan Cuceloglunun eşi Yıldız Hacievliyagil 'i takip etmenizi oneririm. Kaç senelik avukatken bir anda istifa edip en büyük tutkusu olan psikoloji okumaya karar veriyor, okulunu bitiriyor ve psikolog oluyor. Hayatta hiçbir şey için geç degil
Psikoloji oku. Hem kendine hem insanlara faydan olsun.. bak ben 40 yaşımdayım . Ufak cocugum var. Su an ozel bi universite bile olsa kazansam aninda okurum. Universite sinavina calisacak imkanim ortamım yok.. lutfen hayalinin pesine git. Ilerde daha cok pisman olursun net. Ama psikoloji okuduguna pisman olmazsin. Oyunculara bak. Iktisat isletme bitirip mutlu olmayip konservatuara gidip hayallerini yasiyorlar.. sen de boyle olMerhaba herkese,
Daha önce de soru sorduğum bir konuda fikirlerinize başvurmak istiyorum.
Ben bir yayınevinde editör olarak çalışıyorum yaklaşık iki yıldır, edebiyat mezunuyum. Çocukluğumdan itibaren edebiyatla haşır neşir olduğum için, sevdiğim bir iş diyebilirim. Ofiste çok az kişi çalışıyoruz. Yayınevi sahibiyle de aramız %80 iyi diyebilirim. Adamın niyeti, her şey biraz daha oturduktan sonra kendi köşesine çekilip hemen hemen her şeyi bana bırakmak. Devamlı yazar-çizer insanlarla beraber olduğumuz için bu anlamda bir çevre edinmek de kolay olabiliyor haliyle. Bir şey yazmak, yayınlatmak vs benim için kolay olabiliyor.
Olumsuz taraflarına gelecek olursak, işin maddi boyutuyla ben ilgileniyorum, iş tanımım olmamasına rağmen. Haliyle ay boyu kaç iş yaptığımı hesaplayarak geçiyor zamanım, bu anlamda üzerimde büyük bir ağırlık hissediyorum, her şeyin bana bağlı olması hoşuma gitmiyor, parasal konularla uğraşmak istemiyorum. Büyük bir yayınevi de olmadığı için, uzun vadede o kadar da güven veren bir yer değil, belki de batıp gidebilecek bir yer. Aldığım ücret de asgari ücretten bir miktar daha fazla.
Soruma gelecek olursak, yıllardır içimde kalan ve eğer bu alanda çalışırsam kendimi gerçekleştirmiş gibi hissedeceğim bir bölümde okumak için yeniden sınava girmek istiyorum: Psikoloji.
Gözümü karartıp sınava hazırlansam -kazanabileceğimi düşünüyorum- 4 yıl okusam, 2 yıl da yüksek lisans desek, 32-33 yaşıma geleceğim, ki klinik psikoloji yüksek lisans alımlarının oldukça az olduğunun farkındayım. Ayrıca, bu mesleğe bir 8-10 yıl kadar geç başlamış olacağım. Okuduğum bu 6 yıl boyunca da para harcayacağım haliyle, ailemin bunu kaldıracak bir gücü yok. Benim şu an halihazırda birikmiş bir miktar param var, okurken en azından 3-4 yıl yetebilecek bir para. Şu anki işimle beraber yürütemeyeceğim için işten çıkmam lazım bu sürece başlamak için.
Yani bir tarafta %70-80 memnun oluğum bir iş dururken, diğer tarafta okumazsam ilerde çok pişman olacağımı düşündüğüm, belirsizliklerle dolu, maddi anlamda da zorlayıcı bir yol var.
Siz olsanız ne yaparsınız?
Fikirlerinizi belirtirseniz memnun olurum.
Şimdiden teşekkür ederim.
Hali hazirda mesleği olduğunuz işi gelistirmenizi öneririm. Ben olsam öyle yapardım. Daha kurumsal yerlere gecmeye calisabilirsinizMerhaba herkese,
Daha önce de soru sorduğum bir konuda fikirlerinize başvurmak istiyorum.
Ben bir yayınevinde editör olarak çalışıyorum yaklaşık iki yıldır, edebiyat mezunuyum. Çocukluğumdan itibaren edebiyatla haşır neşir olduğum için, sevdiğim bir iş diyebilirim. Ofiste çok az kişi çalışıyoruz. Yayınevi sahibiyle de aramız %80 iyi diyebilirim. Adamın niyeti, her şey biraz daha oturduktan sonra kendi köşesine çekilip hemen hemen her şeyi bana bırakmak. Devamlı yazar-çizer insanlarla beraber olduğumuz için bu anlamda bir çevre edinmek de kolay olabiliyor haliyle. Bir şey yazmak, yayınlatmak vs benim için kolay olabiliyor.
Olumsuz taraflarına gelecek olursak, işin maddi boyutuyla ben ilgileniyorum, iş tanımım olmamasına rağmen. Haliyle ay boyu kaç iş yaptığımı hesaplayarak geçiyor zamanım, bu anlamda üzerimde büyük bir ağırlık hissediyorum, her şeyin bana bağlı olması hoşuma gitmiyor, parasal konularla uğraşmak istemiyorum. Büyük bir yayınevi de olmadığı için, uzun vadede o kadar da güven veren bir yer değil, belki de batıp gidebilecek bir yer. Aldığım ücret de asgari ücretten bir miktar daha fazla.
Soruma gelecek olursak, yıllardır içimde kalan ve eğer bu alanda çalışırsam kendimi gerçekleştirmiş gibi hissedeceğim bir bölümde okumak için yeniden sınava girmek istiyorum: Psikoloji.
Gözümü karartıp sınava hazırlansam -kazanabileceğimi düşünüyorum- 4 yıl okusam, 2 yıl da yüksek lisans desek, 32-33 yaşıma geleceğim, ki klinik psikoloji yüksek lisans alımlarının oldukça az olduğunun farkındayım. Ayrıca, bu mesleğe bir 8-10 yıl kadar geç başlamış olacağım. Okuduğum bu 6 yıl boyunca da para harcayacağım haliyle, ailemin bunu kaldıracak bir gücü yok. Benim şu an halihazırda birikmiş bir miktar param var, okurken en azından 3-4 yıl yetebilecek bir para. Şu anki işimle beraber yürütemeyeceğim için işten çıkmam lazım bu sürece başlamak için.
Yani bir tarafta %70-80 memnun oluğum bir iş dururken, diğer tarafta okumazsam ilerde çok pişman olacağımı düşündüğüm, belirsizliklerle dolu, maddi anlamda da zorlayıcı bir yol var.
Siz olsanız ne yaparsınız?
Fikirlerinizi belirtirseniz memnun olurum.
Şimdiden teşekkür ederim.
Ne cesur bir kararşimdi siz önerince baktım 49 yaşında meslek değiştirmiş.
Merhaba herkese,
Daha önce de soru sorduğum bir konuda fikirlerinize başvurmak istiyorum.
Ben bir yayınevinde editör olarak çalışıyorum yaklaşık iki yıldır, edebiyat mezunuyum. Çocukluğumdan itibaren edebiyatla haşır neşir olduğum için, sevdiğim bir iş diyebilirim. Ofiste çok az kişi çalışıyoruz. Yayınevi sahibiyle de aramız %80 iyi diyebilirim. Adamın niyeti, her şey biraz daha oturduktan sonra kendi köşesine çekilip hemen hemen her şeyi bana bırakmak. Devamlı yazar-çizer insanlarla beraber olduğumuz için bu anlamda bir çevre edinmek de kolay olabiliyor haliyle. Bir şey yazmak, yayınlatmak vs benim için kolay olabiliyor.
Olumsuz taraflarına gelecek olursak, işin maddi boyutuyla ben ilgileniyorum, iş tanımım olmamasına rağmen. Haliyle ay boyu kaç iş yaptığımı hesaplayarak geçiyor zamanım, bu anlamda üzerimde büyük bir ağırlık hissediyorum, her şeyin bana bağlı olması hoşuma gitmiyor, parasal konularla uğraşmak istemiyorum. Büyük bir yayınevi de olmadığı için, uzun vadede o kadar da güven veren bir yer değil, belki de batıp gidebilecek bir yer. Aldığım ücret de asgari ücretten bir miktar daha fazla.
Soruma gelecek olursak, yıllardır içimde kalan ve eğer bu alanda çalışırsam kendimi gerçekleştirmiş gibi hissedeceğim bir bölümde okumak için yeniden sınava girmek istiyorum: Psikoloji.
Gözümü karartıp sınava hazırlansam -kazanabileceğimi düşünüyorum- 4 yıl okusam, 2 yıl da yüksek lisans desek, 32-33 yaşıma geleceğim, ki klinik psikoloji yüksek lisans alımlarının oldukça az olduğunun farkındayım. Ayrıca, bu mesleğe bir 8-10 yıl kadar geç başlamış olacağım. Okuduğum bu 6 yıl boyunca da para harcayacağım haliyle, ailemin bunu kaldıracak bir gücü yok. Benim şu an halihazırda birikmiş bir miktar param var, okurken en azından 3-4 yıl yetebilecek bir para. Şu anki işimle beraber yürütemeyeceğim için işten çıkmam lazım bu sürece başlamak için.
Yani bir tarafta %70-80 memnun oluğum bir iş dururken, diğer tarafta okumazsam ilerde çok pişman olacağımı düşündüğüm, belirsizliklerle dolu, maddi anlamda da zorlayıcı bir yol var.
Siz olsanız ne yaparsınız?
Fikirlerinizi belirtirseniz memnun olurum.
Şimdiden teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?