yorumlarınıza çok ihtiyacım var. eşimle 11 yıllık evliyiz.5 yıldır güzel günlerimiz olduğu kadar şiddetli kavgalarımızda oldu. en son pazar günü aramızdaki şiddete çocuklarda şahit oldu. alttaki komşular yukarıya çıktı. ertesi gün eşim çekip gitti. boşanıcaz dedim. tamam dedi. seni ararım mahkemeye gideriz dedi. fakat bugüne kadar ses çıkmadı. eve gelip birkaç parça eşya almış ve gitmiş. ne yapacağımı bilmiyorum. tamam mı yoksa devam mı karar veremiyorum. çocuklar çok üzülüyor. çünkü babaları çok ilgili bir adamdır. onu özlüyorlar. psikolojim rezalet durumda ne yapacağımı bilmiyorum
eşimle birbirimizi çok severek evlendik. ikimizde üniversite mezunuyuz ve maddi geliri iyi işlerde çalışıyoruz. evlendiğimiz ilk yıllarda aşırı kıskançlıkları vardı bunları bir şekilde geçiştirmeye çalıştım. sonra eleştiriler başladı. bunlarda bende o kadar iz bırakmadı. fakat en büyük darbeyi şans oyunlarında yüklü paralar kaybetmeye başladığında aldım. her seferinde sözler verdi fakat bu davranışlar tekrarlanıp durdu. en son artık evimizin parasıda gitti. çok sıkı takip ediyorum 1.5 senedir oynamıyor fakat benim ona güvenim kalmadı. aşırı öfkeliyim. çok konuşan sürekli kavga çıkaran bir insana dönüştüm. hatta birkaç kere üstüne saldırıp yüzüne falan vurdum. iş ilerledikçe o da bana vurmaya başladı. bunların dışında eşim benimle ve çocuklarla çok ilgili bir babadır. benim aileme çok saygı gösterir hatta benden fazla önemser. özel günlerimi unutmaz güzel sözler söyler. ne harcadığıma karışır ne gezdiğime ama olmuyor işte
şans oyunlarından ailelerin haberi var zaten en son ailesi borçlarını kapattı. kuran'a el basıp yemin etti oynamıycam diye. bu süreçte ben aramadım niye arayayımki? giden o sonuçta. babam aramış bir daha kızıma el kaldırırsan çok kötü şeyler olacak demiş. acaba bende onu tetikliyormuyum dırdır yaparak diye düşünüyorum. ama sırf öfkemden kaynaklanıyor bunlar. yaptıklarını hazmedemiyorum.
benim sorduğum böyle çekip gitmesi hakkında ne diyo aileler...................
eşimle birbirimizi çok severek evlendik. ikimizde üniversite mezunuyuz ve maddi geliri iyi işlerde çalışıyoruz. evlendiğimiz ilk yıllarda aşırı kıskançlıkları vardı bunları bir şekilde geçiştirmeye çalıştım. sonra eleştiriler başladı. bunlarda bende o kadar iz bırakmadı. fakat en büyük darbeyi şans oyunlarında yüklü paralar kaybetmeye başladığında aldım. her seferinde sözler verdi fakat bu davranışlar tekrarlanıp durdu. en son artık evimizin parasıda gitti. çok sıkı takip ediyorum 1.5 senedir oynamıyor fakat benim ona güvenim kalmadı. aşırı öfkeliyim. çok konuşan sürekli kavga çıkaran bir insana dönüştüm. hatta birkaç kere üstüne saldırıp yüzüne falan vurdum. iş ilerledikçe o da bana vurmaya başladı. bunların dışında eşim benimle ve çocuklarla çok ilgili bir babadır. benim aileme çok saygı gösterir hatta benden fazla önemser. özel günlerimi unutmaz güzel sözler söyler. ne harcadığıma karışır ne gezdiğime ama olmuyor işte
canım benım babam da boyleydı.Ben kucuktum ne kadar banka varsa butun kredı kartlarını alırdı hepsını kullanırdı.Şans oyunları oynardı,neler neler cektık,evımıze ıcralar geldı kardesım bebektı annem ağlamasın dıye en dıptekı odaya gotururdu kapıda hacızcılerın gıtmesını beklerdı.annem asla hesap soramazdı,hatta annemı hamıleyken aldattı bile.bunları yaptıgı halde bızı ne gezmemızden eksık bırakırdı ne de yeme ıcmemızden ama huzur yoktu.uzerınden 15 sene geçtı yaklasık,babam 8 senedır 5 vakıt namazını kılar ve oyle bır dondukı artık benım ağzımdan,annemın ağzından cıkacak tek kelımeye bakar oldu.ALLAHA ÇOK SUKUR.
en azından kapınıza gelen gıden yok,sadece esının asırı sınırlenme problemı varmıs e çocugun da var, düzelmesi için dua et.insallah duzelır.
ne boşan denır, ne de bosanma denır.karar senın
canım aynı kayınvalidemde böyle diyor. kayınpederimde çok çekilmez adammış dövermiş sövermiş. ama şimdi bir tanısan kayınpederi bildiğin melek. hatta umreye bile gitti. sabretmekmi lazım bilemiyorum. rabbim böylemi sınıyor beni acaba
canım benım durumun cok zor.Ama yuva yıkılırken melekler ağlarmıs derler, ne bılıyım belkı bı vaktı saatı vardır Allah senı de boyle sınıyodur belki.Asla değişmez dıye bısey yoktur bence.Benım babam o kadar kotuyken böyle olduysa senın esın cok rahat degısır yanı.Ama tabıkı yıne de karar senın
belki değişir belki değişmez bilmiyorum ama onu özlüyorum. aslında kendime çok kızıyorum bana bunları yaşatan bi adamı niye özlüyorum diye. belkide alışkanlık bilemiyorum
eşine aşıksın o zaman :) ne kadar kızsan da özlersin.Bence alışkanlık değil sevgidendir bu.Belki bıraz uzak kalmanız ıyı olabılır.Sen onun yanında olmadıgında herseyın ne kadar zorlastıgını gorurse senın degerını yenıden anlayabılır
canım biz daha öncede böyle ayrılıklar yaşadık. kavgalardan sonra çok zaman ben evden kovdum onu. sonra çağırdım geldi. sonra yine dön başa. yalama olmuşuz artık. nerden tutsam elimde kalıyor. şimdi yine arasam yine gelecek. ama ben özürler dileyerek gelsin istiyorum. ( gerçi bu konuda ümitsizim)[/QUOTE
canım hakkında hayırlısı olsun.Allah en kısa zaman da düzelmesini nasib etsın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?