babamla sorunlarımı anlatmıştım, şu an 32 yaşındayım ve kpss ye tekrar hazırlanıyorum.sosyal fobim yüzünden iş hayatında dikiş tutturamadım, ya uzun süre iş bulamadım, bulduğumda sf nedeniyle çıkarıldım ya da insanların dalga geçmesine dayanamayıp ben çıktım, evet iyi bir ünv mezunuyum, evet babam banaçok yatırım yaptı ama olmadı, evet yaşıtlarım müdür, bense düz memurluk için çabalamaya karar verdim
bu arada evlendim, oğlum oldu vs.kötü bir evliliğim oldu:dayakşiddet vs, şu an eşimle iyiyiz ama güvenemiyorum...
ASIL SORUN ben babama dedim ki bana yukarıdaki ufak odayı ver, ders çalışıyım, aşağıda annem oğluma baksın, beni seneye temmuza kadar idare edin, eşim başka bir ilde yalnız yaşayacaktı, planım böyleydi, 5 aylık bebekle nasıl ders çalışacaktım?Bana dedi ki 32 yaşına kadar bişi olmamış, bu yaştan sonra da olmaz...yukarki odayı bana 1 sene için vermeyi pekistemedi, mırınkırın etti, kışın doğalgaz parası gelirmiş vs...Burada benim karım yıpranıyor, ona bişi olsa, elden ayaktan gitse bana kim bakacak diyo....bebek zaten başlı başına ilgi istiyo artı sen, şurada bir bardak bile kaldırmazsın, ben annen elden ayaktan düşecek diye korkuyorm
sonuçta dedi ki al oda senin olsun dedi, ertesi gün evde kavga çıkardı, anladımki istenmiyorum, babam ğdiyor ki sen git kocanın yanına, orda ders çalış(12 saatlik yol), biz burda bebeğe bakarız.seni istemiyorumama çocuğa bakarım...
evladı yük olarak görmek değil de ne bu, ne bencilce, şimdi 5liranın hesabını yapıyo...
