merhaba arkadaşlar uzun bi süredir takipteyim bi çok konu da okudum bu sorunumla alakalı ama yeni üye olup danışmaya karar verdim.. Benim sıkıntım eşimle.. birbirimizi severek evlendik, cinsellik dışında gün içinde ilişkilerimiz mükemmel desem yeridir. Sever okşar öper güzel sözler söyler, beni bana özel hissettirir üzerime titrer.. Anlayacağınız herşey bi kadının isteyebileceği şekilde bana karşı. Fakat gel gelelim cinsellik konusunda sıkıntımız büyük
10 aydır evliyim ondan önce de 2 sene birbirimizi tanıyorduk. İlk ilişkimiz sevgiliyken oldu ve ne acı ki bu onu ilk ve tek en heyecanlı hatırlayışım cinsellik konusunda. Evlendik ve ben istemesem adım atmaz, istesem her seferinde farklı bahaneleri var. Birazına hak veriyorum maddi anlamda büyük sıkıntılar atlattık hep bunları öne sürdü, kafam şiş stresliyim odaklanamam vs.. ereksiyon vs. sorunu yok bir kere başladığımızda (genellikle benim zorumla) herşey mükemmel oluyor, geç gelme erken gelme hiç bi sorun olmadan birlikte oluyoruz. Ama sıkıntı bir türlü başlayamamız yani bin yılda bir.. kaç kere kavga ettik ağladım gururumu yerlere sermekten bıkmadın, her seferinde senden hayır cevabını duyuyorum benim hislerimin önemi yok mu diye.. ağlamama kıyamaz gözyaşlarımı sildi kafamı okşadı fakat inadım inat yine ilk adımı atmadı sarıldı uyudu.. yani benden ne istiyor? daha 22 yaşındayım, 10 aylık evliyim isteklerim elbetteki fazla bu konuda ama inanın 1000’de birine bile razıyım şu durumda.. az önce yine dövüştük şuan tüm maddi sıkıntılarımızı halletmemize rağmen yine “kafam işle dolu bana biraz zaman versen olmaz mı?” cevabı aldım ki, yapmayalı bir ayı geçti.. neyin zamanı? ne kadar bi zaman? ve en önemlisi neden?
yargılamadan, kırmadan, gerçek anlamda fikirlerinizi paylaşırsanız okusam belki içime bir kaç damla su serpilir.. (bu arada yaşım itibariyle bakımlı, temiz, ve evde gerçek anlamda güzel giyinmeye özen gösteren biriyim, merak ederseniz diye..)